Της Νικόλ Λειβαδάρη
Ο πρωθυπουργός «γνωρίζει», λέει, «ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους».
Ευτυχώς που το είπε. Συνεννοηθήκαμε. Γιατί μέχρι τώρα όλοι οι υπόλοιποι νομίζαμε ότι δουλεύουμε από χόμπι. Και ότι το lockdown δεν είναι απειλή στην επιβίωση – είναι τηλεργασία από τον Mac, μπιρίμπα, lagavulin κι ένα πούρο στο τζάκι.
Eίπε επίσης ότι «δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορεία» και ότι, τέλος πάντων, παντού στον κόσμο «τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι Μέσα ΜΑΖΙΚΗΣ μεταφοράς. Και τις ώρες αιχμής παρατηρείται έντονος συγχρωτισμός».
Ευτυχώς που το είπε κι αυτό. Ξανασυνεννοηθήκαμε. Γιατί μέχρι τώρα νομίζαμε ότι και οι μάζες – των γνωστών «εξαρτημένων» – έχουν δικαίωμα στην υγειονομική ασφάλεια.
Και για να συνεννοηθούμε ακόμη καλύτερα, ίσως θα ήταν χρήσιμο ο πρωθυπουργός να ενημερωθεί – αρμοδίως – και για δυο τρία πράγματα ακόμη.
Όπως, για παράδειγμα, για το ότι οι «εξαρτημένοι» έχουν αποκτήσει… βαριά εξάρτηση από τους μισθούς τους διότι, από τα χρόνια των Μνημονίων έως και τώρα, πληρώνουν, μαζί με τους συνταξιούχους, το 60% των φόρων που μαζεύει το ελληνικό κράτος.
Ότι έχουν γίνει junkies διότι πλήρωσαν, ακόμη, 64 δισ. για τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών. Στις οποίες τώρα, ελέω πτωχευτικού νόμου, μπορεί να δώσουν και τα κλειδιά του σπιτιού τους.
Ότι απειλούνται με σύνδρομο στέρησης γιατί πλήρωσαν επίσης και όσα δεν πλήρωναν οι μεγαλο-φοροφυγάδες στους οποίους η κυβέρνηση δίνει σήμερα αμνηστία δια νόμου – όπως, τουλάχιστον, λένε οι Financial Times (τους οποίους σίγουρα γνωρίζει ο πρωθυπουργός).
Όχι, ο πρωθυπουργός δεν είχε πρόθεση να προσβάλει τους «εξαρτημένους» . Ηταν απλώς ο sic ελιτισμός του συγχρωτισμού με την αριστεία – η οποία ενίοτε μπορεί να έχει και πλαστά πτυχία και μάστερ στην φοροδιαφυγή. Αλλά ποτέ δεν εξαρτάται από τον μισθό της.
Μικρό το κακό… και ο Τραμπ, άλλωστε, έκανε καριέρα λέγοντας αφελείς όσους πλήρωναν φόρους.
ΑΠΟ ΤΟ TVXS