«Οι άτυπες αναγκαστικές επιστροφές (pushbacks) διεξάγονται με έναν βίαιο και προφανώς συστηματικό τρόπο. Βάρκες με πρόσφυγες σπρώχνονται πίσω στο νερό. Άνθρωποι, που έχουν αποβιβαστεί στην ξηρά, παραλαμβάνονται και μετά προωθούνται πίσω στη θάλασσα. Ακόμα, πολλοί αναφέρουν χρήση βίας και κακομεταχείριση από τις κρατικές δυνάμεις.»

Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων το Δελτίο Τύπου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ τον Ιανουάριο του 2021 αφού είχαν κάνει τον γύρο του κόσμου ντροπιαστικές εικόνες από διεθνή δίκτυα, που έδειχναν άνδρες του λιμενικού να σπρώχνουν με κοντάρια βάρκες φορτωμένες με πρόσφυγες κι ανθρώπους να πέφτουν στη θάλασσα. Αργότερα μάθαμε πως οι ελληνικές αρχές, αφού τους απαγάγουν, τους κατάσχουν κινητά και πορτοφόλια και συχνά τους βασανίζουν, τους αφήνουν σε ακυβέρνητες σχεδίες μεσοπέλαγα.

Τα έχουμε γράψει, τα έχουμε ξαναγράψει, έχουμε φιλοξενήσει συνεντεύξεις πολιτών, αλληλέγγυων και των ίδιων των προσφύγων, αλλά η προπαγάνδα της κυβέρνησης και της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, αποκαλεί όσους και όσες μιλούν για το έγκλημα, πράκτορες της Τουρκίας.

Γιατί επανέρχομαι στο θέμα; Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, που ο κ. Θεοδωρικάκος ανέλαβε προσωπικά την υπόθεση του 30χρονου που δελέασε γατάκια με ψάρια στην παραλιακή ψαροταβέρνα για να τα σπρώξει μετά στη θάλασσα. Είδα το βίντεο και ανατρίχιασα. Διάβασα μετά πως ο υπουργός φρόντισε να εφαρμοστεί ο νόμος ώστε να τιμωρηθεί ο υπαίτιος και είπα ως άνθρωπος που υπεραγαπά και σέβεται τα ζώα, μπράβο!

Μετά ένιωσα ναυτία από την υποκρισία αυτής της κυβέρνησης, που αγνοεί τις άλλες σπρωξιές και κλωτσιές που έχουν σαν αποτέλεσμα δεκάδες πνιγμένους ανθρώπους στο Αιγαίο. Αυτό σημαίνει pushback, βίαιη επαναπροώθηση.

Πέρασαν πρόσφατα από μπροστά μου τα φέρετρα πέντε ανθρώπων στη Λέσβο, που πιθανότατα από μια τέτοια σπρωξιά, βρέθηκαν μετά στον βυθό του Αιγαίου κι από εκεί ξεβράστηκαν σε μιαν ακτή. Δεν είχαν την τύχη να επιβιώσουν από τη σπρωξιά του δυνάστη τους όπως τα γατάκια της Αιδηψού.

Στο Αιγαίο, όπου  καμία διεθνής σύμβαση για τη διάσωση δεν γίνεται σεβαστή, όπου ποινικοποιείται η αλληλεγγύη ώστε το έγκλημα να μην έχει καν αυτόπτες μάρτυρες. Άνθρωποι που αν τους ρωτούσαμε, ενδεχομένως να προτιμούσαν να επιλέξουν ως ζωή, αυτή μιας γάτας από την Αιδηψό. Έτσι τουλάχιστον, θα παρενέβαινε ο υπουργός για να τιμωρήσει το πόδι που κλώτσησε. Κι ένας στρατός ζωόφιλων να ζητήσουν την καταδίκη του εγκληματία. 

πηγη: https://tvxs.gr