Λίστα αντικειμένων
Το βασικό επιχείρημα για κάθε ιδιωτικοποίηση δημόσιου οργανισμού των νεοφιλελεύθερων, είτε πρόκειται για κυβερνήσεις της Δεξιάς, είτε για την τρόικα και τα μνημόνια, είναι σταθερά το ίδιο: Να απαλλαγεί το δημόσιο από τα βάρη και τις ζημιές που προκαλεί η λειτουργία τους.
Τα αεροδρόμια της χώρας ιδιωτικοποιήθηκαν με πρόσχημα να σταματήσει η επιβάρυνση του ελληνικού δημοσίου από τη λειτουργία τους.
Το βασικό επιχείρημα για κάθε ιδιωτικοποίηση δημόσιου οργανισμού των νεοφιλελεύθερων, είτε πρόκειται για κυβερνήσεις της Δεξιάς, είτε για την τρόικα και τα μνημόνια, είναι σταθερά το ίδιο: Να απαλλαγεί το δημόσιο από τα βάρη και τις ζημιές που προκαλεί η λειτουργία τους.
Βρέθηκαν λοιπόν οι… κουτόφραγκοι Γερμανοί της Fraport να μας κάνουν τη χάρη και να επωμιστούν εκείνοι τη δυσβάστακτη δαπάνη της λειτουργίας των αεροδρομίων της χώρας που μέχρι πρότινος βάραινε το δημόσιο.
Να όμως που τα Γερμανικά ιδιωτικά συμφέροντα αποδεικνύονται τελικά πιο έξυπνα από όσο οι κυβερνήσεις της Δεξιάς προσπαθούν να μας πείσουν. Η διεκδίκηση αποζημιώσεων για τη ζημιά που υπέστησαν τα αεροδρόμια κατά τη διάρκεια της πανδημίας βρήκε… ευήκοα ώτα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η οποία με σχέδιο νόμου που κατέθεσε το υπουργείο Οικονομικών στη Βουλή αποζημιώνει την Fraport-Greece, η οποία διαχειρίζεται τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας και τον διεθνή αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας, με περισσότερα από 300 εκ. ευρώ, σε αντιστάθμισμα των απωλειών που υπέστησαν από την καθίζηση του κλάδου των αερομεταφορών το 2020, εξ αιτίας της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων που ακολούθησαν.
Κι αυτά μόνο για το 2020. Προφανώς, τώρα που έγινε η αρχή, θα υπάρξει και συνέχεια της πολιτικής των επιλεκτικών αποζημιώσεων και για το 2021. Τα ερωτήματα προς την όποτε την συμφέρει οικονομικά φιλελεύθερη ελληνική κυβέρνηση, είναι αμείλικτα:
1. Αφού το κεντρικό επιχείρημα της ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων είναι η απαλλαγή του ελληνικού δημοσίου από τις ζημιές και τα βάρη από τη λειτουργία τους, γιατί τώρα που τα αεροδρόμια της χώρας έχουν παραχωρηθεί σε ιδιώτες, η κυβέρνηση εξακολουθεί να επιβαρύνει το δημόσιο, αποζημιώνοντας την Γερμανική Fraport;
2. Σύμφωνα με το πνεύμα της ελεύθερης αγοράς οι επιχειρηματίες που αποκομίζουν κέρδη από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα αναλαμβάνουν και το ρίσκο να καλύψουν τις ζημιές που τυχόν θα προκύψουν. Γιατί αυτό, ενώ ισχύει για τις χιλιάδες ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και για τα εκατομμύρια των Ελλήνων εργαζομένων, δεν ισχύει και για τις μεγάλες επιχειρήσεις, όπως η Fraport και η Aegean, (η οποία επίσης αποζημιώθηκε με 120 εκ. ευρώ);
3. Γιατί ειδικά στην περίπτωση των μεγάλων επιχειρήσεων δεν ισχύει ο περίφημος νεοφιλελεύθερος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο η ελεύθερη αγορά ρυθμίζει από μόνη της το πεδίο της οικονομίας και χρειάζονται αποζημιώσεις με κρατική παρέμβαση; Γιατί δηλαδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί επιλεκτικά κεϊνσιανές πολιτικές κρατικού παρεμβατισμού μόνο για κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις, παραμένοντας στη σκληρά νεοφιλελεύθερη γραμμή της αυτορρύθμισης της αγοράς, όταν πρόκειται για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και εργαζόμενους;
4. Είναι κοινά αποδεκτό ότι για τις ζημιές των ελληνικών αεροδρομίων δεν ευθύνεται η κυβέρνηση και το ελληνικό δημόσιο, αφού συνέτρεξαν λόγοι ανωτέρας βίας που ισχύουν τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς. Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη αισθάνεται την ανάγκη να αποζημιώσει επιλεκτικά κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις για ζημιές για τις οποίες δεν ευθύνεται η ίδια;
5. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι συντρέχουν, πράγματι, λόγοι αποζημίωσης των δύο μεγάλων επιχειρήσεων, γιατί αυτοί οι λόγοι δεν επεκτείνονται και στους υπόλοιπους παράγοντες της πραγματικής οικονομίας, που ζημίωσαν ακριβώς για τους ίδιους λόγους; Όπως για παράδειγμα οι λοιπές επιχειρήσεις, οι έμποροι, οι καταστηματάρχες οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αλλά και οι εργαζόμενοι, που αφήνονται αβοήθητοι από το κράτος, στο έλεος της ύφεσης και της ανεργίας;
Η επιλεκτική και μάλιστα πλουσιοπάροχη ενίσχυση κάποιων μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων εκθέτει πολιτικά την κυβέρνηση. Η οποία εφαρμόζει κατά το δοκούν τους σκληρούς νόμους της ελεύθερης αγοράς όταν πρόκειται για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες και εργαζόμενους και επιλεκτικά τους νόμους του κρατικού παρεμβατισμού, μόνο για τις μεγάλες επιχειρήσεις που επιλέγει να προστατέψει.
Το «πολλά σε λίγους» αρχίζει να ξεδιπλώνεται ως κεντρική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η οποία δείχνει από τώρα τη μέθοδο που θα ακολουθήσει και στην κατανομή των ενισχύσεων που θα λάβει η χώρα από το Ταμείο Ανασυγκρότησης.
Τα καλά και συμφέροντα για τους μετρημένους στα δάχτυλα μεγάλους και στον… καιάδα οι εργαζόμενοι και οι μικροί και μεσαίοι της πραγματικής οικονομίας. Γι’ αυτούς υπάρχουν τα ΜΜΕ και η κυβερνητικά χρηματοδοτούμενη προπαγάνδα, έναντι αποζημίωσης.
Το ταξίδι προς τη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου υπέρ των λίγων και ισχυρών, μετά από εκείνην που προκάλεσαν τα μνημόνια των δανειστών, έχει ήδη ξεκινήσει…
πηγη: https://www.koutipandoras.gr