Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 03 Ιουλ 2021
Ιούλιος, ο μήνας ο σκληρός
Κλίκ για μεγέθυνση
EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ




03.07.2021, 16:00

 

 
 
Η πίκρα μας κι ο πόνος μας δεν είναι μόνο ο κατήφορος της πατρίδας μας, δεν είναι μόνο ότι κατέστρεψαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας, αλλά ότι έκοψαν τα φτερά μιας γενιάς.

Ο Τόμας Ελιοτ είπε στην «Ερημη Χώρα»: «Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεμάτος πασχαλιές κι επιθυμίες...». Εμείς λέμε: «Ο Ιούλιος είναι ο μήνας ο σκληρός, γεμάτος πίκρες κι αλχημείες...».

Πίκρες για εμάς που γεννηθήκαμε στον πόλεμο και ζούμε ακόμη, μερικοί, μέχρι σήμερα. Και αλχημείες από τους μεγάλους του κόσμου και τους μικρούς του τόπου μας. Κι αναρωτιόμαστε πώς τα κατάφεραν, τον Ιούλιο, τον φωτεινότερο μήνα του τόπου μας, να τον κάνουν τον πιο «μαύρο» μήνα της ζωής μας.. Με αδιανόητες αλχημείες, προκλητικές συνεργασίες, σκληρές αποφάσεις και ΜΜΕ που μας «έπειθαν» ότι όλα είναι για το «καλό» μας.

Ας προσπαθήσουμε να βρούμε μιαν απάντηση. Με βοηθούς αυτά που ζήσαμε εμείς οι ίδιοι κι αυτά που διαβάσαμε. Ξεκινάμε από τον Ιούλιο του 1963, μετά τη δολοφονία Λαμπράκη.

Τότε που για όλους τους Ελληνες το ποτήρι ξεχείλισε και η οργή τους έγινε ξεσηκωμός. Εγινε «ξεσηκωμός» όμως και στις μυστικές υπηρεσίες των μεγάλων «προστατών» μας... Και ένα ζεστό σούρουπο του Ιουλίου του 1963, σ’ ένα μυστικό «κονκλάβιο», σε κάποιους δροσερούς πρεσβευτικούς κήπους κοντά στην πλατεία Μαβίλη, αποφάσισαν έναν ματωμένο μακροχρόνιο σχεδιασμό.

Ιούλιος του 1963
Το πρώτο «μήνυμα» έρχεται από τη Φρειδερίκη, όταν την αποδοκιμάζουν οι Ελληνες στο Λονδίνο.

Ιούλιος του 1964
Ο «δημοκρατικός» πρόεδρος Τζόνσον μάς στέλνει το δεύτερο «μήνυμα» για τη μεθόδευση ανατροπής Παπανδρέου.

Ιούλιος του 1965
Ο μήνας της «αποστασίας», όπως καταγράφεται στην Ιστορία μας. Μετά από αυτόν τον Ιούλιο η πολιτική και οι πολιτικοί χάνουν την αξιοπιστία τους.

Και ο τραγικός Ιούλιος του 1974: Η χούντα εκπαραθυρώνει τον Μακάριο. Οι Τούρκοι «κλέβουν» τη μισή, σχεδόν, Κύπρο. Και οι Αμερικανοί, αφού τέλειωσαν την «αποστολή» τους οι δικτάτορες, τους κατεβάζουν όπως τους ανέβασαν και μας ξαναδίνουν την «ελευθερία» μας, παλινορθώνοντας» όλο το παρελθόν μας...

Ιούλιος του 1975
Ο Αρειος Πάγος αφήνει ατιμώρητους τους χουντικούς αποφασίζοντας το στιγμιαίο και όχι το διαρκές.

Ιούλιος του 1977
Τρεις μέρες μετά το τέλος του, πεθαίνει ο Μακάριος.

Ιούλιος του «βρόμικου» 1989
Η συγκυβέρνηση Τζαννετάκη.

Ο «αποικιακός» Ιούλιος του 1990
Ανανεώνεται η συμφωνία για τις αμερικάνικες βάσεις για άλλα εννέα χρόνια. Τα Χανιά καίγονται.

Ποια κατάρα μάς σημάδεψε, άραγε, να έχουμε τόσους ιουλιανούς εφιάλτες στο κεφάλι μας;

Η πίκρα μας κι ο πόνος μας δεν είναι μόνο ο κατήφορος της πατρίδας μας, δεν είναι μόνο ότι κατέστρεψαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας. Είναι κάτι ουσιαστικότερο. Εκοψαν τα φτερά μιας γενιάς που ήταν έτοιμη για το μεγάλο πέταγμα· στη δημοκρατία, τον πολιτισμό, την οικονομία και τις επιστήμες. Μιας γενιάς που είχε τα φόντα να κάνει την πατρίδα μας ισάξια με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Να αξιοποιήσει τα προτερήματά μας και να μειώσει τα κουσούρια μας.

Και τώρα, τι κάνουμε τώρα; Δεν θέλουμε να μιλήσουμε για κάποιους «γκρίζους» Ιούλιους που ακολούθησαν μέχρι σήμερα. Αυτό είναι έργο των ιστορικών του μέλλοντος.

Ας κλείσουμε με τον τωρινό Ιούλιο. Τον «Αλωνάρη», όπως τον λένε οι παροιμίες μας. Θα μας εξοντώσουν τα απανωτά κύματα πανδημίας με τα οποία μας τρομάζουν κάθε μέρα αρμόδιοι και αναρμόδιοι ή θα γλιτώσουμε; Θα μας τρελάνει ο ατέλειωτος καύσωνας ή θα περάσει κι αυτό, όπως πέρασαν τόσοι άλλοι πρωτοφανείς λοιμοί και καταποντισμοί των τελευταίων χρόνων;

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Το λένε και οι παροιμίες μας...

«Τον Αλωνάρη κι αν καείς... τον Αύγουστο θα δροσιστείς...».
«Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να ’σουν δυο φορές τον χρόνο».

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
Copyright © 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου