του Ανδρέα Κοσιάρη
Η άποψη πως ο ιός SARS-CoV-2 είναι θανατηφόρος «μόνο/κυρίως για τους μεγάλους σε ηλικία και όσους έχουν υποκείμενα νοσήματα» είναι παρούσα στα επιχειρήματα των αρνητών κάθε μέτρου ανάσχεσης της διασποράς του, από την αρχή της πανδημίας. Πλέον αποτελεί και ημιεπίσημη θέση πολλών δυτικών κυβερνήσεων, που νίπτουν τα χέρια τους ωσάν οι θάνατοι αυτοί να είναι κάτι το φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Τι σημαίνει, όμως, ουσιαστικά αυτή η πρόταση;
Η φράση τεχνικά δεν είναι λάθος. Όντως, η CoViD-19 είναι πολύ πιθανότερο να αποβεί μοιραία για ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας ή/και τους πάσχοντες από ένα ή περισσότερα υποκείμενα νοσήματα. Όμως η ερμηνεία και η χρήση αυτού του δεδομένου υποβαθμιστικά για τη σοβαρότητα της πανδημίας και το κόστος της σε ανθρώπινες ζωές, φανερώνει είτε πλήρη άγνοια είτε εκούσια παραπληροφόρηση για το τι συνιστά υποκείμενο νόσημα και το πλήθος των ανθρώπων που απειλούνται.
Η εικόνα που προωθείται είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι λίγοι και θα πέθαιναν «έτσι κι αλλιώς». Πως η CoViD-19 τους έδωσε απλά τη «χαριστική βολή» ή τέλος πάντων, δεν αποτέλεσε την κύρια αιτία θανάτου. Η εικόνα όμως αυτή είναι άκρως παραπλανητική.
Για παράδειγμα, ένας από τους μεγάλους επιβαρυντικούς παράγοντες στην πορεία της νόσησης με CoViD-19 είναι η υπέρταση. Σύμφωνα με έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ από το 2019, το ποσοστό των Ελλήνων και Ελληνίδων μεταξύ 65-74 ετών που πάσχουν από υπέρταση έφτανε το 47,2%. Μετά την ηλικία των 75 ανέβαινε στο 57,3%.
Η υπέρταση είναι μόνο ένα από τα υποκείμενα νοσήματα που κάνουν την CoViD-19 πιο θανατηφόρα. Χονδρικά αφορά τους μισούς κατοίκους της χώρας άνω των 65 ετών. Σύμφωνα πάλι με την ΕΛΣΤΑΤ, το 2019 αυτοί αποτελούσαν το 22,3% του πληθυσμού. Δηλαδή συνολικά 2.386.200 ανθρώπους. Περίπου οι μισοί από αυτούς, δηλαδή 1.150.000 άνθρωποι ανήκουν μονάχα σε μία κατηγορία υψηλού ρίσκου για CoViD-19.
Όμως η υπέρταση δεν επηρεάζει μόνο τους άνω των 65. Και δεν είναι η μόνη χρόνια νόσος που επιβαρύνει την πορεία των ασθενών με CoViD-19. Στον παρακάτω πίνακα της ΕΛΣΤΑΤ μπορείτε να δείτε την ηλικιακή διαστρωμάτωση στον ελληνικό πληθυσμό διάφορων χρόνιων παθήσεων. Πολλές από αυτές είναι έντονα επιβαρυντικοί παράγοντες, ενώ υπάρχουν και παράγοντες που δεν απεικονίζονται σε αυτόν τον πίνακα, όπως η παχυσαρκία και διάφορες μορφές ανοσοκαταστολής.
Επιπολασμός χρόνιων νοσημάτων – παθήσεων: ποσοστιαία κατανομή πληθυσμού πουπάσχει κάθε ομάδας ηλικιών, 2019. Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ
Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι πως αυτό το μειωτικό «υποκείμενα νοσήματα» αφορά έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων. Η δυνατότητα του ιού SARS-CoV-2 να επαναπροσβάλλει ανθρώπους με πρότερη ανοσία, σημαίνει ότι πολλοί από αυτόν τον τεράστιο αριθμό θα υποβάλλουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα σε μια επαναλαμβανόμενη δοκιμασία. Δεν θα πεθάνουν όλοι, αλλά θα πεθάνουν πολλοί από αυτούς. Και όσοι επιζούν, με τα υποκείμενα νοσήματά τους επιβαρυμένα (ή με νέα που προέκυψαν από τη νόσηση με CoViD-19), θα έχουν χειρότερες πιθανότητες την επόμενη φορά που ο ιός θα διαφύγει από την ανοσία τους.
Η υποβάθμιση των ζωών όλων αυτών των ανθρώπων, ως μία εν πολλοίς αναμενόμενη και φυσική «θυσία» για τη διατήρηση της ανοιχτής οικονομίας και της «κανονικότητας», είναι μνημείο κυνισμού και αναισθησίας. Και αποτελεί ημιεπίσημη θέση του ελληνικού κράτους, από το στόμα του ίδιου του πρωθυπουργού.
Δυστυχώς όμως η αναισθησία αυτή εκφράζεται επίσης από μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Ορισμένοι εξ αυτών δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται καν πως συμπεριλαμβάνονται και οι ίδιοι στην ομάδα πληθυσμού την οποία υποβαθμίζουν, στους έχοντες υποκείμενα νοσήματα.
πηγη:https://info-war.gr