Το κεφάλι της αυστηρής θεάς Άρτεμης. Πρωτότυπο έργο του Πραξιτέλη
Υλικό: Παριανό μάρμαρο( λυχνίτης λίθος).
Ύψος; 56 εκατ.
Βάρος: 150 κιλά.
Δημιουργός : Πραξιτέλης ~ 330 π.Χ.
Σημειώσεις, σχόλια:
-Το κεφάλι αυτό, που εκτίθεται στο Μουσείο της Ακροπόλεως, βρέθηκε το 1839, στον χώρο του ιερού της Αρτέμιδος Βραυρωνίας στην Ακρόπολη Αθηνών.
-Ανήκει σε λατρευτικό γλυπτό υπερφυσικού μεγέθους ~ 3,50 μ. που απεικόνιζε την Αρτέμιδα Βραυρωνία.
-Ο Παυσανίας( 110- 180 μ. Χ.) το είδε όταν επισκέφτηκε την Ακρόπολη τον 2ο αιώνα μ. Χ. Αναφέρει ότι είναι έργο του Πραξιτέλη. Η χρονολόγηση του γλυπτού συμπίπτει με τα χρόνια καλλιτεχνικής δράσης του Πραξιτέλη. Με την ταύτιση αυτή συμφωνούσε ο Γιώργος Δεσπίνης, (1936 - 2014), καθηγητής Πανεπιστημίου, αρχαιολόγος και κορυφαίος ερευνητής παγκοσμίως, της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής.
-Το κεφάλι έχει βανδαλιστεί με αποτέλεσμα να είναι δύσμορφο αφού δεν υπάρχει πλέον μύτη, χείλη και πηγούνι. Προτείνω την άμεση αποκατάσταση των χαμένων λεπτομερειών σε εκμαγείο που θα εκτίθεται δίπλα στο αρχαίο κεφάλι.
- Το χτένισμα της θεάς μοιάζει πολύ με εκείνο των μικρών κοριτσιών , άρκτων, που εκπαίδευαν και διαπαιδαγωγούσαν οι ιέρειες της θεάς.
-Η οπή στον αριστερό λοβό δείχνει ότι η θεά έφερε σκουλαρίκια.
Το κυνηγόσκυλο της θεάς Άρτεμης. ~ 520 π.Χ.
Βρέθηκε στον χώρο του ιερού της Αρτέμιδος Βραυρωνίας στην Ακρόπολη Αθηνών.
Υλικό: Παριανό μάρμαρο( λυχνίτης λίθος).
Ύψος; 50,5 εκατ.
Δημιουργός : Ίσως έργο του γλύπτη που φιλοτέχνησε τον Ιππέα Rampin και την Πεπλοφόρο.
Σημειώσεις, σχόλια:
-Μεγάλης τέχνης γλυπτό αρχαϊκής εποχής που παριστάνει σκυλί κυνηγιού με μακριά μουσούδα. Ανάθημα στην θεά του κυνηγιού Άρτεμη.
-Στις δύο εντορμίες τετραγωνικής διατομής στο κεφάλι του ζώου, προσαρμόζονταν τα αφτιά, σε μεταγενέστερες εποχές, αφού τα αρχικά είχαν σπάσει.
-Η ιδιαίτερα εκφραστική απόδοση του σκυλιού και οι ρεαλιστικές αποδόσεις των λεπτομερειών δείχνουν ένα κυνηγετικό σκυλί σε φυσικό μέγεθος, την οριακή στιγμή που ετοιμάζεται να ορμήσει στο θήραμα.
1*. Αρχιτέκτων. Ιστορικός Αρχιτεκτονικής. Ιστορικός Τέχνης.
2*. In Memoriam Γεωργίου Δεσπίνη.
πηγη: https://www.efsyn.gr