Οχι, δεν περνάει ο χρόνος... Οι άνθρωποι περνούν και φεύγουν, και το μόνο που μένει είναι οι θύμησες...

Θύμησες από πράξεις, λόγια, ονείρατα κι αγώνες, που τ' αποτύπωμα του καθενός είναι από το πέρασμα του στον κόσμο. Κι αν τα χνάρια στο φως αφέθηκαν, τυχερός αυτός που τα βάδισε, μα και κείνοι που κληρονομιά και παρακαταθήκη τα δέχτηκαν. 

Με πυξίδες και φάρους ταξιδεύουν, κ' ένα πλούτο που ποτέ δεν εκπίπτει, δεν στερεύει, δεν εξανεμίζεται...

Μ' αλίμονο, στ' αλήθεια, "στις συμμορίες και στους βασανιστές, που δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε, γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές, το χώμα που πατούν, να προσκυνούνε".. 

 "Αυτόν τον κόσμο τον καλό, άλλοι τον είχαν πρώτα, αυτόν τον κόσμο τον καλό, άλλοι τον καρτεράνε"....

Γέλα φίλε μου κι αγάπη κέρνα, σεβασμό κι αλληλεγγύη, σ' όποιον τον πόνο, την αδικία, την δυστυχία γνώρισε, σε κάθε αδύναμο πλάσμα που τον κόσμο τούτο, πρόσκαιρα, μαζί του μοιράζεσαι... 

Και μια και γιορτινές τούτες οι μέρες ορίζονται, πολλές ευχές κι από μας, σε κάθε ύπαρξη που τη ζωή τιμά, για ΥΓΕΙΑ, ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ, ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΚΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!