Ξεκινώ με αποσπάσματα από το βιβλίο του στρατιωτικού αρχηγού του ΕΛΑΣ, στρατηγού Στέφανου Σαράφη, «Ο ΕΛΑΣ», Αθήνα 1946, 1980: «Σε μας τους δημοκρατικούς αξιωματικούς έμπαινε το ερώτημα τι να κάνουμε; Να φύγουμε, αν μπορέσουμε, μήπως γίνει πολεμική προσπάθεια στο εξωτερικό, να είμαστε εκεί να βοηθήσουμε ή να μείνουμε στην Ελλάδα;... Στον στρατό αυτό δεν είχαν θέση δημοκρατικοί αξιωματικοί. Αν πήγαιναν, θα ήταν υποχρεωμένοι να προσαρμοσθούν προς την κατάσταση, να εξυπηρετήσουν το βασιλικό καθεστώς... Η γνώμη μου ήταν να μείνουμε στην Ελλάδα μαζί με τον λαό, ν' ακολουθήσουμε την τύχη του, να πεινάσουμε, ν' αγωνιστούμε μαζί του για να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα καλύτερη, ισχυρότερη, κοινωνικά δικαιότερη. Ετσι έγινε. Μείναμε εδώ με τον λαό».

Και έτσι ιδρύθηκε, δημιουργήθηκε και μεγαλούργησε ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, κύριος κορμός της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 κατά των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών και κύριος εκφραστής μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Με τον ιστορικό νόμο 1285/1982 αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση. Σύμφωνα με το άρθρο 9 του νόμου, οργανώσεις που αναγνωρίζονται: Εθνική Αλληλεγγύη, ΕΑΜ, ΕΔΕΣ, ΕΔΕΝ, ΕΚΚΑ, ΕΛΑΣ, ΕΛΑΝ, Ελληνόπουλα, ΕΟΕΑ, ΕΠΟΝ, ΠΕΑΝ.

Σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 1: Για την έμπρακτη απόδοση της οφειλόμενης από το Εθνος τιμής στους πολεμιστές, τους αγωνιστές, τους νεκρούς και τα θύματα του Ιερού Εθνικού Αγώνα, καθιερώνεται ετήσιος Πανελλαδικός εορτασμός της Εθνικής Αντίστασης η Επέτειος της Μάχης του Γοργοπόταμου. Και σύμφωνα με την παρ. 2: Στον ίδιο χώρο ανεγείρεται μνημείο της καθολικής αντίστασης, ανάλογο και αντάξιο των αγώνων και θυσιών του Λαού μας, σύμβολο της ομοψυχίας του Εθνους στον αγώνα κατά του φασισμού και της κατοχής, σύμβολο του πνεύματος της Ελευθερίας και της Ανεξαρτησίας.

Η τότε (Αύγουστος του 1982) Βουλή ήταν τρικομματική. Η Ν.Δ. ως αξιωματική αντιπολίτευση αποχώρησε από τη συνεδρίαση με τους εξής λόγους τού τότε αρχηγού της, Ευάγγελου Αβέρωφ: «Θέλετε να λησμονήσουμε εμείς και να μη λησμονούν οι άλλοι; Θέλετε, κυρίως, να αποκτήσει το ΚΚΕ συγχωροχάρτι και βραβείο για την αντεθνική του δράση επί Κατοχής; Αυτό είναι αδύνατο να το δεχθούμε. Και επειδή αρνηθήκατε την πρότασή μας, γι' αυτόν τον λόγο εμείς θα αποχωρήσουμε».

Στον Ευάγγελο Αβέρωφ απάντησαν ο τότε πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε γ.γ. του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης.

Ανδρέας Παπανδρέου: «Αγαπητοί συνάδελφοι, οφείλω ειλικρινά να ομολογήσω ότι κατέχομαι από θλίψη. Θλίψη, γιατί αυτή την ώρα, τόσα χρόνια ύστερα από τον εμφύλιο πόλεμο, όταν πρώτιστο έργο είναι η σφυρηλάτηση της εθνικής ενότητας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανέβηκε στο βήμα για να ανασύρει από το παρελθόν το κλίμα και τα προβλήματα του εμφυλίου πολέμου... Αυτή τη μεγάλη ώρα της αναγνώρισης του αγώνα του ελληνικού λαού, ενάντια στην Κατοχή, τη μετατρέψατε σε συζήτηση για τον Εμφύλιο και σε ανάλυση –δικιά σας πάντως– της πολιτικής του ΚΚΕ από το 1935 μέχρι σήμερα (Παρέμβαση Χαρίλαου Φλωράκη: Από το 1922-23)... Είναι τόσο το πάθος μας ενάντια στην Αντίσταση και τον ηρωισμό του ελληνικού λαού, ώστε μπορούμε να νομιμοποιούμε το Κομμουνιστικό Κόμμα, αλλά ποτέ να μην αναγνωρίζουμε την Εθνική Αντίσταση; Είναι λογική αυτή;».

Χαρίλαος Φλωράκης: «Η επίσημη αποκατάσταση από την πολιτεία της Εθνικής Αντίστασης θεωρούμε ότι αποτελεί πράξη υψίστης εθνικής σημασίας... Αποτελεί, θα έλεγα, μια ηθική αμυντική θωράκιση της χώρας, που περικλείνει τεράστια υλική δύναμη... Προ ολίγου το κόμμα της Ν.Δ. αποχώρησε από τη συζήτηση. Ισως να ήταν μια ευκαιρία να μας δείξει ότι το κόμμα αυτό είναι κάτι άλλο. Την ευκαιρία αυτή την έχασε. Οφείλω, όμως, να ομολογήσω ότι η αποχώρησή του έχει μια λογική και μια συνέπεια. Γιατί η άρχουσα τάξη, τα συμφέροντα της οποίας πολιτικά εκφράζει το κόμμα της Ν.Δ., ήταν απούσα από την Εθνική Αντίσταση και ένα σημαντικό της τμήμα συνεργάστηκε με τον κατακτητή». (Τα αποσπάσματα από το βιβλίο του Κώστα Παπαγεωργίου, «Η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944», χρονικό από τα πρακτικά της Βουλής, Αθήνα 1984.)

Η ιστορική ενημέρωση φωτίζει τους δρόμους του παρόντος και τους μετατρέπει σε μεγάλες λεωφόρους. Τις οποίες διαβαίνει νικηφόρα η λαϊκή δυναμική. Για να μετατρέψει τη γνώση σε πράξη. Κλείνω με παραπομπή στο κείμενο του Ολύμπιου Δαφέρμου, «Μητσοτάκης και ΕΑΜ», «Εφ.Συν.», 9.2.2023. «Η αντίσταση των λαών είναι που κατατρόπωσε τους εγκληματίες ναζί και μας επιτρέπει σήμερα να είμαστε ελεύθεροι. Το να χαρακτηρίζει ο Μητσοτάκης αρνητικά το ΕΑΜ, προκειμένου να "χαϊδέψει" τα αυτιά του ακροδεξιού συρφετού εν όψει εκλογών, σημαίνει ότι δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα προκειμένου να μείνει στην εξουσία».

 * ομότιμου καθηγητή, πρώην αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Αιγαίου

πηγη: https://www.efsyn.gr