Πιστός στην αρχή πως ό,τι αρνητικό ακούγεται είναι εισαγόμενο, ενώ ό,τι μπορεί να επικοινωνηθεί ως θετικό είναι προσωπικό του επίτευγμα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε χθες στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως «εισαγόμενη» και τη διαμαρτυρία των αγροτών για την αύξηση του κόστους παραγωγής. Εντάξει, συνιστά μια μικρή μετατόπιση από τη θέση του αρμόδιου υπουργού του Λευτέρη Αυγενάκη για «κομματικά υποκινούμενες» κινητοποιήσεις, αλλά δεν αφίσταται ουσιαστικά από την καρδιά της βασικής του θέσης, πως προχωρά ακάθεκτος στην υλοποίηση των «μεταρρυθμίσεών» του. Προμετωπίδα αυτού του σχεδίου, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, με παράκαμψη του άρθρου 16, την οποία, βεβαίως, ο κ. Βορίδης ούτε που διανοήθηκε να χαρακτηρίσει «αντισυνταγματική». Προφανώς επειδή συμφωνεί με τη θέση του κ. Γεωργιάδη ότι η «ιστορική τομή» των ιδιωτικών πανεπιστημίων συμπυκνώνεται στη θέση ότι με τη θεσμοθέτησή τους «τελειώνει το τελευταίο άπαρτο κάστρο της Άκρας Αριστεράς στην Ελλάδα» - το προτελευταίο ήταν το μάθημα της Κοινωνιολογίας, που έκανε τα παιδιά μας αριστερούς...
Ας μην θεωρήσει κανείς ότι ο κ. Γεωργιάδης και οι υποδείξεις του στον τυπικά ομοιόβαθμό του υπουργό Παιδείας να κόψει τις -κομμένες- χρηματοδοτήσεις των πανεπιστημίων και να χρησιμοποιήσει τα ΜΑΤ είναι διαφορετικοί από την πολιτική θεώρηση του πρωθυπουργού. «Δεν εκλεγήκαμε για να παραμείνουμε ακίνητοι και να παρατηρούμε την πολιτική μας ισχύ» προειδοποίησε με το δικό του ύφος ο πρωθυπουργός από το Προεδρικό Μέγαρο. Με την κυρία Σακελλαροπούλου να αρκείται να απαντήσει πως στη Δημοκρατία οι κινητοποιήσεις είναι «θεμιτό» και «κατανοητό» μέσο έκφρασης, αλλά «στα πανεπιστήμια, δεν πρέπει να σταματάει η λειτουργία τους, πρέπει να προστατευθεί και το δικαίωμα των σπουδαστών να τελειώσουν τις σπουδές τους, να προχωρήσουν, να μην χάσουν εξεταστική».
Σωστά. Μόνο που στις Δημοκρατίες έχει σημασία πώς κατοχυρώνεις αυτού του είδους τα δικαιώματα. Προφανώς όχι μεθερμηνεύοντας αυθαίρετα τη ρητή απαγόρευση του συντάγματος και δημιουργώντας κοινωνικές εντάσεις. Ούτε αδιαφορώντας για τη γνώμη των άμεσων ενδιαφερομένων, που πλειοψηφικά διαφωνούν - το 70% των φοιτητών, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Στις Δημοκρατίες πρώτη η Πολιτεία οφείλει να τηρεί το σύνταγμα και τους νόμους και να πείθει. Και αυτό γίνεται με διαβούλευση και διάλογο. Η παραβίαση του συντάγματος με την ισχύ, μόνο, σε Δημοκρατίες δεν αρμόζει...
από:https://www.avgi.gr