Τρίβουν τα χέρια τους οι κυβερνητικοί βλέποντας να ανεβαίνουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους κάθε φορά που «ανεβαίνουν οι τόνοι» και «κλιμακώνεται η ένταση στα ελληνοτουρκικά», κάθε φορά που οι δημοσιογράφοι θυμίζουν εκείνο το «Μητσοτάκης γιόκ» του Ερντογάν. Το ίδιο συμβαίνει και στην άλλη όχθη του Αιγαίου, με τον Ερντογάν, επίσης, να ανακάμπτει σχεδόν κάθε φορά που απειλεί ότι «μπορεί και να έρθουμε κάποιο βράδυ».

Και τα βράδια περνούν και δεν έρχεται «κάποιο βράδυ» και η μόνη κλιμάκωση, που καταγράφεται, είναι αυτή στα δελτία ειδήσεων, τα οποία μονότονα επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια περί «νέων προκλήσεων», περί «νέων απειλών», για το πόσο έτοιμες είναι ν’ απαντήσουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, πόσο σημαντικές είναι οι ελληνογαλλικές στρατιωτικές συμφωνίες και ασκήσεις, και πόσο πολύτιμα είναι τα νέα Rafale και τι ωραία που είναι τα drones των ΗΠΑ, που μόλις αφίχθησαν, και το πόσο σημαντικό είναι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για τα… αμερικανικά συμφέροντα και ούτω το καθεξής. Οι «ειδικοί» διεθνολόγοι, έχουν βάλει τα καλά τους και έχουν πιάσει το «στασίδι», που άφησαν για λίγο αδειανό οι «ειδικοί» επιδημιολόγοι και οι κάθε λογής εκπρόσωποι του ιατρικού ιερατείου, και δίνουν τα ρέστα τους. Και όποιος αντέξει…

Λ.

πηγη: https://anarchypress.wordpress.com