«Θα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας το μόνο ουσιαστικό ερώτημα (...) που δεν είναι “από πού ερχόμαστε;” ή “πού πηγαίνουμε;”, αλλά απλά: “σε ποιο σημείο είμαστε;”»*. Η απάντηση είναι: εκεί που είμαστε πάντα.

Στις σχέσεις εξουσίας που μας διαιρούν και μας συνδέουν. Στις σχέσεις εξουσίας όμως, που δεν στηρίζονται μόνο στην ιδιοκτησία αλλά και στον φόβο. Κυρίως στον ναρκισσισμό.

Σχέσεις ενδοβολής της εξουσίας, που συχνά παραβιάζουν το Σύνταγμα (στο Σύνταγμα) εν ονόματι κάποιας «έκτακτης ανάγκης», παρ’ ότι την «έκτακτη ανάγκη» τη συντηρούν εν είδει πολυφωνίας τα μίντια.

*G. Adamem, «Πού βρισκόμαστε; - Η επιδημία ως πολιτική», εκδόσεις Αλήστου μνήμης, 2020.

πηγη: https://www.efsyn.gr