Από τη σημερινή(σ.σ. χθεσινή) μεγαλειώδη πορεία κράτησα τη μορφή αυτού του υπέργηρου κομψότατου κυρίου. Δεν γνωρίζω αν κατέβηκε από το σπίτι του και στάθηκε στην είσοδο ή βρέθηκε εκεί τυχαία. Εκείνο που σίγουρα ξέρω είναι ότι χειροκροτούσε εμφανώς συγκινημένος τα νιάτα που περνούσαν μπροστά του φωνάζοντας συνθήματα για την Παιδεία. Ίσα που ακουγόταν το "μπράβο" της γερασμένης φωνής του.

Και τότε τα νιάτα σταμάτησαν για λίγο, στάθηκαν απέναντί του και τον χειροκροτούσαν χαρούμενα κι αυτά για την απροσδόκητη στήριξη.
Μια συνομιλία των γενεών έλαβε χώρα σήμερα στον δρόμο. Μου φάνηκε για μια στιγμή πως είδα δίπλα σ' αυτόν τον κύριο πολλές μορφές από' τη χώρα των απόντων να στέκονται και να χειροκροτούν μαζί του τα υπέροχα παιδιά, αυτά που απέτιαν για λίγα λεπτά στο πρόσωπό του την οφειλόμενη τιμή στους αγώνες των προηγούμενων.
Του αφιερώνω τον στίχο του Μάρκου Μέσκου
«Τώρα εμείς το ποίημα»
Θεσσαλονίκη 11/3/2021

Fb

πηγη: http://artinews.gr