Οι πολιτικοί σχηματισμοί της αριστεράς σημειώνουν αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες στην Λατινική και τη νότια Αμερική, αλλά οι νόμιμες κυβερνήσεις που δημιουργούνται, υπονομεύονται ή ανατρέπονται από «υβριδικά» πραξικοπήματα, όπου έχουν κεντρικό ρόλο τα Κοινοβούλια, τα μίντια και η αστυνομία.

Αυτό έγινε πρώτα στην Βολιβία* και τώρα στο Περού, όπου ο νόμιμα εκλεγείς πρόεδρος της χώρας Καστίγιο συνελήφθη και φυλακίσθηκε μετά από κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Η νεοφιλελεύθερη περουβιανή ελίτ ενεργοποίησε τους μοχλούς εξουσίας (Βουλή, μίντια και αστυνομία) και ανέτρεψε τον νόμιμο αριστερό πρόεδρο με την κατηγορία ότι θα επιχειρούσε κοινωνικό μετασχηματισμό, επιβάλλοντας τον κομμουνισμό! Στον πολιτικά άπειρο Καστίγιο αποδίδονται μια σειρά από λάθη που έδωσαν το δικαίωμα στην αστική τάξη να σπεκουλάρει. Κι εδώ ο ρόλος των διεθνών ΜΜΕ είναι καθοριστικός αφού σε ολόκληρο τον κόσμο έχει δοθεί η εντύπωση ότι το πραξικόπημα το έκανε ο… Καστίγιο και πως η «δημοκρατική τάξη» αμύνθηκε επιτυχώς!

Όπως και στην Βολιβία, οι πολίτες του Περού έχουν βγει στους δρόμους, διαδηλώνοντας υπέρ του Καστίγιο και της δημοκρατίας. Η απάντηση είναι οι σφαίρες. Δεκάδες νεκροί διαδηλωτές και καμία «δυτική δημοκρατία» δεν διαμαρτύρεται!

Όπως είναι γνωστό στη Βολιβία το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον νόμιμο πρόεδρο Έβο Μοράλες, τελικά ανατράπηκε στους δρόμους με δεκάδες νεκρούς και στη συνέχεια στις κάλπες, τις οποίες το κόμμα του Μοράλες κέρδισε πανηγυρικά. Κάτι ανάλογο συνέβη στην Βραζιλία,  όπου έγινε ένα δικαστικό-κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Η αριστερή πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ απολύθηκε, το 2016, με το πρόσχημα της διαφθοράς, η οποία στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ. Το πραξικόπημα εκείνο υποστηρίχθηκε από μια συμμαχία του ιδιωτικού τομέα, των διαφόρων συντηρητικών σχηματισμών, του στρατού, των Ευαγγελικών Εκκλησιών και των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης (που τα ελέγχουν οι πέντε πλουσιότερες οικογένειες της χώρας). Η Ουάσιγκτον συνέδραμε μέσω της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA), η οποία όπως τώρα γνωρίζουμε ενέπνευσε τη μεγάλη επιχείρηση «κατά της  διαφθοράς» με τον κωδικό «Lava Jato» προκειμένου να δυσφημήσει το Εργατικό Κόμμα και στη συνέχεια να αποτρέψει την υποψηφιότητα του κ. Luiz Inácio “  Lula  ” da Silva για τις προεδρικές εκλογές του 2018, τις οποίες σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις επρόκειτο να κερδίσει.

Από την απόλυση της κυρίας Ρούσεφ, οι νέοι κύριοι της χώρας διαμορφώνουν το περίφημο πρόγραμμα «Γέφυρα στο μέλλον», που περιλαμβάνει μέτρα για τον «εκσυγχρονισμό» της χώρας και την ενίσχυση της κερδοφορίας των εταιρειών: μεταρρύθμιση του εργατικού κώδικα, αναθεώρηση του συνταξιοδοτικού συστήματος, ιδιωτικοποιήσεις, κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων… περιορισμό των δημοσίων δαπανών (μέτρο που καταδικάζει τη χώρα σε προγραμματισμένη μείωση της κοινωνικής προστασίας την ώρα που ο πληθυσμός αυξάνεται). Τα στοιχεία για το δεύτερο τρίμηνο του 2021 δείχνουν ότι τα κέρδη δέκα από τις μεγαλύτερες εταιρείες που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Βραζιλίας έχουν δεκαπλασιαστεί σε ένα έτος.

Τα social media

Κι ενώ τα συστημικά μίντια ελέγχονται από τις πέντε πιο πλούσιες οικογένειες της Βραζιλίας, ελέγχοντας με τη σειρά τους το πολιτικό σύστημα, ο Μπολσονάρου επιχείρησε να αυτονομηθεί, αναπτύσσοντας μια ισχυρή δομή επικοινωνίας που βασίζεται στα κοινωνικά δίκτυα και αυτό που ο πληθυσμός αποκαλεί «το  υπουργικό συμβούλιο του μίσους», που είναι εγκατεστημένο στην καρδιά του προεδρικού μεγάρου και διευθύνεται από τον Κάρλος Μπολσονάρου, έναν από τους γιους του πρώην ακροδεξιού προέδρου. Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης από την ομάδα Μπολσονάρου κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2018, με τη βοήθεια ψευδών ειδήσεων, είναι πλέον αποδεδειγμένη. Η έκθεση του TSE για τη διάδοση ψευδών ειδήσεων και την ύπαρξη ακροδεξιών ψηφιακών πολιτοφυλακών έχει σταλεί στο Ανώτατο Δικαστήριο, όπου η έρευνα διευθύνεται από τον δικαστή Alexandre de Moraes, ο οποίος έχει γίνει ένας από τους κύριους στόχους των υποστηρικτών του Μπολσονάρου.

Παράδειγμα ψευδούς είδησης είναι ότι δήθεν το ηλεκτρονικό σύστημα ψηφοφορίας, που χρησιμοποιείται στην Βραζιλία απρόσκοπτα από το 1996, θα επιτρέψει στους αντιπάλους του Μπολσονάρου να του στερήσουν τη νίκη στις προεδρικές εκλογές του 2022, που τη θεωρεί βέβαιη, ενώ όλες οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν ότι θα τις χάσει. Πράγμα που έγινε. Ο Μπολσονάρου προχώρησε ακόμη πιο πέρα την προπαγάνδα της νοθείας, ζητώντας την επιστροφή στην έγχαρτη ψήφο, που όμως το Κογκρέσο δεν ενέκρινε. Η μη έγκριση θεωρήθηκε εκ μέρους του ίδιου και των οπαδών του ως απόδειξη ότι συνέβη νοθεία! Αυτό συνεχίζεται και σήμερα με την μη αναγνώριση της νίκης του Λούλα. Ανάλογη προπαγανδιστική τακτική ακολούθησεως γνωστόν και ο Τραμπ.

Έχουν κινηθεί πάνω από εκατόν τριάντα διαδικασίες παραπομπής εναντίον του Μπολσονάρου. Όμως οι υποστηρικτές του που κατέχουν θέσεις-κλειδιά, όπως ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Αντόνιο Αράς, και ο Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης Άρθουρ Λίρα, εμποδίζουν την προώθηση των σχετικών φακέλων. Επίσης ο Μπολσονάρου προσεταιρίζεται βουλευτές και γερουσιαστές από αυτό που ονομάζεται centrão («κέντρο»), ήτοι ένα σύνολο κομμάτων που πωλούν στον πλειοδότη (μέσω κοινοβουλευτικών τροπολογιών που μεταφέρουν πόρους -ρουσφέτια- στις εκλογικές τους περιφέρειες). (σ,σ. Προσέξτε αυτούς τους (ακρο)κεντρώους βουλευτές που πωλούν στον πλειοδότη! Η προσεχής εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα ενδέχεται να είναι ευεπίφορη σε ανάλογες πλειοδοσίες!)

Η αλλαγή στάσης απέναντι στον Μπολσονάρου οφείλεται και στις αποκαλύψεις μιας κοινοβουλευτικής εξεταστικής επιτροπής της Γερουσίας, για «λάθη» της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας καθώς και για την διαφθορά υπέρ του Μπολσονάρου και της οικογένειάς του, καθώς και για τους έξι χιλιάδες συνταξιούχους και εν ενεργεία στρατιωτικούς που καταλαμβάνουν καίριες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό: μια πολιτική λεηλασίας που εφαρμόζεται από τα υπουργεία, διευκολύνοντας την αρπαγή γης, την παράνομη εξόρυξη, το λαθρεμπόριο ξυλείας, την αποψίλωση των δασών κ.λπ.

Ορισμένοι στρατιωτικοί, που αντιτίθενται κατ' αρχήν στη συμμετοχή του στρατού στην κυβέρνηση, κι ένα τμήμα της μεσαίας τάξης αποστασιοποιήθηκαν από τον Μπολσονάρου. Η συρρίκνωση της κοινωνικής του βάσης τον οδήγησε στην ριζοσπαστικοποίηση της ρητορικής του, αυτό οδήγησε ορισμένους εκπροσώπους του δικαστικού σώματος και του κοινοβουλίου, που ήταν κοντά του χθες, να ανακαλύψουν αίφνης ότι απειλεί το κράτος. Έτσι, στράφηκαν προς την τότε αντιπολίτευση, το Εργατικό κόμμα και τον νυν πρόεδρο Λούλα. Ομοίως, τα μεγάλα αφεντικά κουμπώθηκαν απέναντι στον Μπολσονάρου μετά τις απειλές του για πραξικόπημα.

Γενικά, μέρος της νεοφιλελεύθερης ελίτ θεώρησε ότι η χθεσινή λύση (ο Μπολσονάρου) έχει μετατραπεί σε πρόβλημα και ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για να βρεθεί ένας τρίτος πόλος μεταξύ του πρώην στρατιωτικού και του πρώην συνδικαλιστή. Ο Λούλα αντιπροσωπεύει στα μάτια τους πλέον την μόνη επιλογή για να ειρηνεύσει η χώρα, υπό την προϋπόθεση όμως ότι ο σημερινός πρόεδρος θα συμφωνήσει να κυβερνήσει χωρίς να ανατρέψει το ισχύον status quo. Υπ’ αυτή την οπτική, οι ενέργειες των οπαδών του Μπολσονάρου δίνουν το μήνυμα στον Λούλα ότι θα είναι εκεί και θα στραφούν εναντίον του, αν επιχειρήσει να λειτουργήσει κατά των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο ότι η αστυνομία συνεργάστηκε με τους οπαδούς τους Μπολσονάρου, αναγκάζοντας τον Λούλα να ζητήσει την ενεργοποίηση της στρατιωτικής αστυνομίας. Επιπλέον, ο Λούλα έχει δεμένα τα χέρα καθώς δεν ελέγχει επί της ουσίας ούτε το Κογκρέσο ούτε τις περιφέρειες… Έτσι, θα κυβερνήσει, όσο κυβερνήσει, υπό την απειλή ενός «υβριδικού» ποραξικοπήματος…

*Οι πληροφορίες για την Βραζιλία από άρθρο του Σίλβιο Κάτσια Μπάβα, Διευθυντή της βραζιλιάνικης έκδοσης της Le Monde diplomatique.

πηγη: http://artinews.gr