Τον καιρό του δράκου χιλιάδες άνθρωποι, ένοχοι για αντίσταση στο καθεστώς, στον Μεταξά, στον φασισμό και τον ναζισμό, οδηγούνταν σιδηροδέσμιοι στον Άη Στράτη από βλοσυρούς χωροφύλακες. Επιτροπές ασφαλείας, με τον διορισμένο νομάρχη, τον διοικητή της Χωροφυλακής, τους εντεταλμένους διαγγελείς του μίσους, αποφάσιζαν και διέταζαν, χωρίς δίκη, απολογία, δικηγόρους, περιττές χρονοτριβές, για το ποιος θα οδηγηθεί πίσω από τα σύρματα. Για το πόσες οικογένειες και για πόσα χρόνια θα μείνουν χωρίς πατέρα, πόσες μάνες δίχως γιους, πόσες αγάπες ορφανές. Πόσοι για πόσο θα εκτοπιστούν στον Άη Στράτη και στ’ άλλα ξερονήσια. Στην άκρη του Αιγαίου και της λησμονιάς.

Τον καιρό του Κυριάκου όμως είδαμε όλοι, πολιτικοί απόγονοι βασανιστών και πολιτικοί απόγονοι βασανισμένων, το φως το αληθινό. Κανένα μαρτύριο, θρίαμβος του απάνθρωπου, εγκλεισμός ιδεών και ανθρώπων δεν υπήρξε στα νησιά του μαρτυρίου. Μόνο διχασμός και δοκιμασία. Θα μπορούσε να προσθέσει, μάλιστα, ο παραγωγός αυτού του φωτός, για να μην μεμψιμοιρούν οι τοκιστές του εμφυλίου υπουργοί του, ότι ο διχασμός αφορά τους εξόριστους, που επέμεναν, παρά το ξύλο, την πείνα, το κρύο και τον εγκλεισμό, να μην μετανοούν. Και η δοκιμασία χωροφύλακες και ανθρωποφύλακες, που κουράστηκαν να δένουν, να δέρνουν, να γδέρνουν, να βασανίζουν, να σκοτώνουν.

Τον καιρό του δράκου ανώνυμοι κι επώνυμοι δοκίμαζαν ως εξόριστοι στις πλάτες τους τον βούρδουλα του ταγματασφαλίτη που βάφτισαν ασφαλίτη και το κουρμπάτσι των αργυραμοιβών του έθνους. Ο Ρίτσος, ο Βάρναλης, ο Λειβαδίτης, ο Λουντέμης, ο Κατράκης, ο στρατηγός Σαράφης και χιλιάδες άλλοι, ένοχοι μέσα στην αθωότητα των ιδεών και της πράξης τους, είδαν τις ζωές τους να φυλακίζονται, τους στίχους τους να σκίζονται, τα ιμάτιά τους να διαμοιράζονται στους άρπαγες, γιατί στις κρίσιμες στιγμές είπαν το μεγάλο Ναι στην πατρίδα και την ελευθερία. Όποιος δεν γνώρισε τη βροχή του Άη Στράτη δεν ξέρει τι θα πει θάνατος, θα γράψει ο Κώστας Βάρναλης.

Τον καιρό του Κυριάκου, όμως, μάθαμε ότι δεν μας τα λένε καλά τα βιβλία και η Ιστορία. Ότι στη νέα Ελλάδα βασανιστές και βασανισμένοι, φύλακες και φυλακισμένοι, στριμώχνονται μέσα στο μεγάλο πλυντήριο του παρελθόντος, στην επιχείρηση ξεπλύματος με τίτλο: Διχασμός και δοκιμασία! Και εκόντες άκοντες, κομμουνιστές και φασίστες, αγωνιστές και τοκιστές, κόκκινοι και φαιοί, κυνηγοί και κυνηγημένοι, συγκροτούν τη νέα στρατιά του καθεστώτος, κάτω από το σύνθημα: Ενότητα και αισιοδοξία. Με τον Μητσοτάκη αυτουργό της νέας Ελλάδας, αλλά και της νέας Ιστορίας. Καλώς. Ας προσέξει μόνο την παλιά, γιατί είναι ανθεκτική, επίμονη και τόσο ζωντανή ακόμα, ώστε να μπορεί να εκδικηθεί τη μωρία του...

Πηγή: Αυγή
πηγη: https://www.koutipandoras.gr