Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 19 Σεπ 2022
Μέτρα στήριξης ή πρακτικές διευκόλυνσης;
Κλίκ για μεγέθυνση









EUROKINISSI/ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ



19.09.2022, 16:00

 

 
Η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτικές για τη «στήριξη των ασθενέστερων» με τα δικά τους λεφτά.

Η ιστορία είναι παλιά. Διαδραματίζεται στα μέσα του 18ου αιώνα. Τα 270 χρόνια χρόνια που κουβαλά στην πλάτη όμως δεν τη γέρασαν. Ακόμα και σήμερα είναι σύγχρονη, καθώς τα διδάγματά της που αποκαλύπτουν τον πυρήνα της σκέψης του πλούτου και των πολιτικών που τον στηρίζουν, εξακολουθούν να παραμένουν αναλλοίωτα.

Το 1751 κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος της «Encyclopédie, ou dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers». Βασικός επιμελητής της ο Denis Diderot. Μέχρι το 1758 συνεπιμελητής ήταν ο Jean le Rond d’Alembert και όταν αποχώρησε ανέλαβε –ανεπίσημα μεν, ουσιαστικά δε– ο Louis de Jaucourt. Εκδότης ο André le Breton και στη συνέχεια, λόγω οικονομικών δυσχερειών, προστέθηκαν οι Michel-Antoine David, Laurent Durand και Antoine-Claude Briasson.

Σύμφωνα με κείμενα της εποχής, ο Diderot εισέπραξε στα 25 χρόνια δουλειάς –τόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί η «Εγκυκλοπαίδεια»– λίγο περισσότερα από 60.000 λίβρες (πάνω από 700.000 ευρώ ), ο Jean le Rond d’Alembert αρκετά λιγότερα και ο Jaucourt δεν πήρε ούτε «λίβρα», καθώς οι εκδότες εκμεταλλεύτηκαν την εθελοντική (!) εργασία του (εκτός της επιμέλειας έγραψε περίπου 18.000 άρθρα για θέματα όπως η φυσιολογία, η χημεία, η βοτανική, η παθολογία και η πολιτική ιστορία ή περίπου το 25% ολόκληρης της «Εγκυκλοπαίδειας»).

Τα κέρδη από την έκδοση –τελικά– ήταν ασύλληπτα. Σύμφωνα με αγωγή που κατέθεσαν το 1770 κάποιοι συνδρομητές σε βάρος των εκδοτών, το κέρδος του Breton και των υπολοίπων υπολογίστηκε σε 2.571.042 λίβρες (περίπου 30.000.000 ευρώ). Συγκεκριμένα, τα έξοδα εκτιμήθηκαν σε 1.158. 958 λίβρες (13.500.000 ευρώ) και τα έσοδα 3.730.000 λίβρες (43.100.000 ευρώ περίπου).

«Και τι μας νοιάζει εμάς μια οικονομική συναλλαγή που έγινε από πριν τρεις αιώνες;» θα σκεφτείτε. Περιμένετε. Εδώ αρχίζει η πλοκή. Ο Jaucourt όχι μόνο δεν πήρε δεκάρα από τους εκδότες για τα 18.000 άρθρα που έγραψε και την επιμέλεια, αλλά πλήρωνε από την τσέπη του τους γραμματείς που έκαναν έρευνα, αντέγραφαν τα κείμενα και διεκπεραίωναν το τεράστιο έργο του. Τα λεφτά (παρότι ήταν εύπορος) σώθηκαν και βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Τότε ο εκδότης, ο Breton, προσφέρθηκε να τον σώσει αγοράζοντας το σπίτι του! Ετσι και έγινε. Ο «εθελοντής» συμφώνησε και ο «ευφυής επιχειρηματίας» αγόρασε το σπίτι με τα λεφτά που γλίτωσε λόγω «εθελοντισμού». Σας αφήνω να διαλέξετε τα πιο ταιριαστά επίθετα τόσο για τον εγκυκλοπαιδιστή όσο και για τον εκδότη...

Διαβάζοντας αυτήν την παλιά ιστορία, ο πρώτος συνειρμός είναι η σύγκριση με το σήμερα. Μπορεί να συγκριθεί η οικονομική πολιτική του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του με τις επιχειρηματικές πρακτικές του Breton; Μακάρι να λαθεύω, αλλά αν κάποιος κάνει απολογισμό της διακυβέρνησής του, έχει την εντύπωση ότι ηθελημένα συγχέει την «εργασία» με τον «εθελοντισμό».

Παρεμβαίνει με νομοθετήματα, όχι μόνο για να μετατρέψει την αμοιβή της ανειδίκευτης (κυρίως) εργασίας σε φιλοδώρημα αλλά και για να αποτρέψει όλους εκείνους που πιστεύουν στο δικαίωμα να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση από την αμοιβή της εργασίας τους.

Η επιλογή της χρήσης των ΜΑΤ που, οπλισμένοι με κλομπ και νόμους, αντιμετώπισαν τους εργαζόμενους της «Μαλαματίνας», είναι η πιο πρόσφατη εκδήλωση της αντίληψης αυτής. Αλλά άντε και να το καταπιείς με το επιχείρημα της... ανταγωνιστικότητας της ελληνικής παραγωγής. Αλλωστε, αν μπορούσαμε να ρωτήσουμε τον Breton γιατί έκανε το κορόιδο και δεν πλήρωνε τον Jaucourt, τότε μπορεί να εισπράτταμε την απάντηση: «Για να είναι οικονομικά προσιτή η “Εγκυκλοπαίδεια”. Ο Jaucourt αμείφθηκε από την ιστορία».

Σε αυτό το σημείο που το παράλογο γίνεται συνώνυμο με την εκμετάλλευση, θα πρέπει να αναζητήσουμε τη δεύτερη ομοιότητα. Οπως ο Γάλλος απέκτησε το σπίτι του εγκυκλοπαιδιστή με τον κόπο του, έτσι και η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτικές για τη «στήριξη των ασθενέστερων» με τα δικά τους λεφτά (αξίζει να ασχοληθεί κανείς με το μέγεθος της ιδίας συμμετοχής των «ευεργετούμενων»).

Ολα όσα βαφτίζει «πακέτο στήριξης» δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο παρά ταμειακές διευθετήσεις και διευκολύνσεις με τα λεφτά των πληττόμενων από τον πληθωρισμό. Δίνει λεφτά που είτε έχει ήδη εισπράξει από τους φόρους τους είτε θα τα εισπράξει αύριο και αφήνει ανενόχλητους όσους αποκομίζουν κέρδη (πετρελαιάδες, παρόχους ενέργειας, εμπόρους τροφίμων, κοράκια δανείων, εισαγωγείς, τραπεζίτες, εφοπλιστές...) να απολαμβάνουν τους καρπούς της «θεόσταλτης» κρίσης και να σχεδιάζουν τις επόμενες επιθέσεις στα πενιχρά εισοδήματα των φτωχών, χωρίς την αγωνία της... λογοδοσίας. Και να ήταν μόνο αυτό;

Περικόπτει κοινωνικές δαπάνες (οι ελλείψεις σε νοσηλευτές στα σχολεία είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα) και χρηματοδοτεί ιδιωτικές επιχειρήσεις, προβάλλοντας τον «στρατηγικό ρόλο» τους. Θυμηθείτε το: Αν αύριο περνά από το χέρι του, θα ζητήσει από όσους «ενισχύει» τα λεφτά πίσω, επικαλούμενος ευφάνταστα επιχειρήματα και επινοώντας μεθόδους που και ο πιο ευρηματικός φοροεισπράκτορας δεν θα τολμούσε να εφαρμόσει. Ποια η διαφορά από τον Breton, που αγόρασε το σπίτι του Jaucourt με τα λεφτά που έπρεπε να του έχει καταβάλει αλλά δεν το έκανε;

Τότε ο δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης, διπλωμάτης και εγκυκλοπαιδιστής Friedrich Melchior Grimm, με τα κείμενά του αποκάλυψε την ιστορία της εκμετάλλευσης του Jaucourt από τον Breton. Σήμερα όμως πολύ λίγοι ασχολούνται με τον πυρήνα της πολιτικής που ασκείται από τον πρωθυπουργό και τη φιλοσοφία που κατευθύνει τις αποφάσεις του.

Ακόμα και η αντιπολίτευση –μείζων και ελάσσων– αναλίσκεται στο να δίνει λίγα ή πολλά και χάνει την ουσία: ο πρωθυπουργός δεν δίνει αλλά διευκολύνει, μέχρι να έρθει η ώρα για να τα πάρει πίσω. Γιατί, όπως λένε και οι καθηγητές των Οικονομικών, η πολιτική είναι η επιστήμη στην οποία λίγοι αποφασίζουν πώς θα κατανεμηθούν οι πεπερασμένοι πόροι που διαθέτει ένας τόπος. Για να το πούμε απλά, η πολιτική δεν κρίνεται με τη μεζούρα, αλλά με το ποιος πληρώνει και ποιος εισπράττει...

*Δημοσιογράφος, συγγραφέας
πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου