Η πλήρης και καθολική κοινωνική απάθεια και παράλυση ως μια κατάσταση, που εκπορεύεται είτε από μια καταλυτική συνθήκη προπαγάνδας, είτε από τον φόβο είτε από την πλήρη ταύτιση με το καθεστώς που την επιβάλλει, είναι αδύνατον να έχει διάρκεια, αλλά ακόμη και τότε η δυναμική της δεν ενισχύεται, αλλά σταδιακά εξαντλείται. Από την άλλη πλευρά, είναι σίγουρο, ότι οι μέχρι πρότινος ισχνές έως ανύπαρκτες διαθέσεις να επιδειχθεί αντιπολιτευτικό έργο απέναντι στην κυβέρνηση θα δώσουν την θέση τους σε μια «ενεργητικότερη» προσπάθεια ώστε να αποκομισθούν ορισμένα πολιτικά οφέλη.
«ΤΕΜΠΗ: ΔΙΑΤΑΧΘΗΚΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΝ…» ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.256, Φεβρουάριος 2025
Οι μεγάλες διαδηλώσεις για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών και το πείσμα των συγγενών των θυμάτων για την απονομή δικαιοσύνης, έχουν οδηγήσει την κυβέρνηση να βγάλει από το «σεντούκι» όλους τους «μπαμπούλες» της, ευελπιστώντας στην αναχαίτηση της κλιμακούμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας. Όσο υπάρχει κράτος και εξουσία ο ήλιος της δικαιοσύνης θα είναι ανόητος, παραφράζοντας το γνωστό ποίημα και πάντα η «τυφλότητά» της θα προασπίζει τα συμφέροντα του κράτους και της εξουσίας. Οι δοκιμασμένες κρατικές συνταγές του παρελθόντος για την τρομοκράτηση του κοινωνικού συνόλου φαίνεται πως πλέον δεν είναι και τόσο λειτουργικές. Τα μοτίβα είναι χιλιοπαιγμένα, αλλά σ’ αυτή τη χρονική στιγμή δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Η κυβερνητική προπαγάνδα ανέσυρε την λεγόμενη «πολιτική κρίση» λόγω αμφισβήτησης των θεσμών και της δικαιοσύνης. Πρόκειται για την δικαιοσύνη και τους θεσμούς που πλέον μπορούν να απαντούν προσωπικά σε διαδικτυακές τοποθετήσεις, όπως έκανε η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννα Κλάπα στην πρόεδρο του συλλόγου συγγενών θυμάτων των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού. Φαίνεται έτσι και ευρύτερα πλέον, κάτι που οι αναρχικοί το θεωρούν δεδομένο, ότι τελικά οι θεσμοί και η δικαιοσύνη έχουν τα δικά τους αφεντικά και πως οι θεσμοί δεν είναι τυφλοί όταν διακυβεύεται η εξουσία των αφεντικών τους.
«Η χώρα δεν έχει ανάγκη από νέους διχασμούς, ούτε από νέες σκευωρίες. Έχει ανάγκη από σταθερότητα, ειδικά μέσα στο πρωτοφανές νέο γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο έχουμε βρεθεί». (Μητσοτάκης στην Καθημερινή)
Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το κοινωνικό σύνολο κρούοντας για μια ακόμα φορά τον «εθνικό κίνδυνο», κάνοντας αναφορές για αβέβαιο παγκόσμιο περιβάλλον και στον «αιώνιο εχθρό» ανατολικά του Αιγαίου, που σε συνδυασμό με την πολιτική αστάθεια μπορεί να οδηγήσουν σε εθνικούς κινδύνους. Μάταια, όμως. Φαίνεται πως η «σωστή πλευρά της ιστορίας» που διακήρυττε ο Μητσοτάκης και τα φερέφωνά του, άλλαξε μέσα σε μια μέρα και πιο συγκεκριμένα με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, όπου Ευρώπη και Μητσοτάκης στέκουν σαν την καλαμιά στον κάμπο να κοιτάνε τις νέες Γιάλτες που εξελίσσονται γύρω τους χωρίς αυτούς.
Φράσεις και λέξεις που χρησιμοποιούν οι κυβερνητικοί δημοσιολογούντες στην προπαγάνδα τους, όπως «πολιτική απαξίωση», «κρίση εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και στα κόμματα», «αναξιοπιστία στην δικαιοσύνη», «δύσκολες καταστάσεις του κοντινού παρελθόντος», «διακύβευση της κρατικής υπόστασης», αναφορές στην «εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008» και στις «διαδηλώσεις και συγκρουσιακά και εξεγερτικά γεγονότα του 2010, του 2011 και του Φλεβάρη του 2012», «ζούγκλα», «χάος», ακούγονται και γράφονται όλο και πιο συχνά στα μέσα μαζικής εξαπάτησης, κάνοντας επίκληση στην «νοικοκυροσύνη» της κοινωνίας. Μάταια, όμως.
Μια παροιμία λέει, πως «όταν ανακατεύεις τα ΣΚΑΤΑ βρωμάνε» και φαίνεται ότι ταιριάζει γάντι με την κυβερνητική στάση στην υπόθεση του κρατικού εγκλήματος των Τεμπών. Μπόχα και δυσωδία αναδύεται μετά από κάθε δήθεν αποκάλυψη από πλευράς κυβέρνησης. Στην αρχή δεν υπήρχαν βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας, μετά την τραγελαφική εμφάνιση του Μωυσή-Μητσοτάκη σε τηλεοπτική συνέντευξή του σαν βρεγμένη γάτα, εμφανίστηκαν κάποια βίντεο εγείροντας ακόμα περισσότερα ερωτήματα που σκοπό έχουν να περιπλέξουν και να εμφανίσουν αμφιβολίες και σε καμία περίπτωση να ξεδιαλύνουν το τοπίο από μεριάς τους. Το τοπίο είναι ήδη πεντακάθαρο και η κρατική υπόσταση στέκεται εγκληματικά γυμνή μπρος στα μάτια σχεδόν όλων, εκτός αυτών που συνεχίζουν να βλέπουν τον βασιλιά με υπέρλαμπρα ρούχα και προσπαθούν να πείσουν και τους γύρω τους, ενώ στην πραγματικότητα είναι γυμνός. Μάταια, όμως.
Οι δήθεν πειραγμένες και πληρωμένες (;) αποκαλύψεις έχουν τον ίδιο σκοπό με μιας σουπιάς ή ενός χταποδιού που αμολούν μελάνι για να προκαλέσουν σύγχυση και να γλιτώσουν απ’ τον κίνδυνο. Από το «Καραμανλής ή τανκς» φτάσαμε στο «Μητσοτάκης ή ζούγκλα»: «Γιατί η αμφισβήτηση των θεσμών –από τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δικαιοσύνη μέχρι και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας– κρύβει κινδύνους. Καταργεί κανόνες και όρια, οδηγώντας στην κοινωνική ‘‘ζούγκλα’’. Και ξέρουμε καλά ότι εκεί αδικούνται πρώτοι οι πιο αδύναμοι, καθώς επικρατεί ο νόμος του ισχυροτέρου.» Λες και με τον Μητσοτάκη ζούμε μια ευτοπία δικαιοσύνης, που ακόμα και οι δικοί τους κανόνες γίνονται σεβαστοί. Μητσοτάκης ή ζούγκλα, λοιπόν. Αυτό ουσιαστικά μας λέει ο Μητσοτάκης. Ενώ στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη εξήγησε ότι «εξαπατήθηκε» και να περιμένουμε τα αποτελέσματα της έκθεσης του ΕΜΠ για τα αίτια της πυρκαγιάς μετά την σύγκρουση των τρένων, μετά από αυτή έπιασε δουλειά ο μηχανισμός προπαγάνδας και εμφάνισε κάποια αμφιλεγόμενα βίντεο με την εμπορική αμαξοστοιχία στην οποία δεν φαίνεται να μεταφέρει εμφανώς υγρά καύσιμα. Τότε ο Μητσοτάκης άλλαξε άρδην την στάση του κραυγάζοντας σε άλλη συνέντευξη, ότι τα βίντεο μίλησαν, λες και η φωτιά και οι εκρήξεις στα τρένα ήταν απλά ένα βίντεο στο αγαπημένο του ΤΙΚ- ΤΟΚ, με κάποια εφαρμογή που εμφανίζει πυρόσφαιρες και μανιτάρια εκρήξεων, όπου επιθυμεί ο χρήστης του. Στο τέλος, ακόμα και οι νεκροί επιβάτες θα καταλήξουν πως ήταν απλά ηθοποιοί! Όπως αναφέρει ο ίδιος στην Καθημερινή: «Μένει, ασφαλώς, η τελική πιστοποίηση των βίντεο από τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Εφόσον, όμως, επιβεβαιωθεί η γνησιότητά τους, τότε όλο το σενάριο περί ‘’παράνομου φορτίου’’ –άρα και τα τελευταία επιχειρήματα περί ‘’συγκάλυψης’’– καταρρίπτεται με κρότο». Πήγαν περίπατο και οι εκθέσεις και οι επιστημονικές μελέτες και όλα αυτά αντικαταστάθηκαν από βιντεάκια, μήπως και πειστεί ή έστω μπερδευτεί το πόπολο! Μάταια, όμως.
Τα παραπάνω είναι στοιχεία κατασταλτικών ενεργειών από μεριάς κράτους, που σκοπό έχουν την τρομοκράτηση του κοινωνικού συνόλου και την αποφυγή καταστάσεων που ενδεχομένως να ξεφύγουν με απρόσμενες συνέπειες. Οι «δυσάρεστες καταστάσεις», «το 2008» και τα μετέπειτα συγκρουσιακά γεγονότα περιφέρονται ως ξόανα, μήπως και τρομοκρατήσουν το κοινωνικό σύνολο. Στόχος είναι ο κατευνασμός της κοινωνικής έντασης, μιας έντασης που έχει ξεκάθαρα στοιχεία πολιτικής και κρατικής απαξίωσης, καθώς και αμφισβήτησης της δικαιοσύνης που, εκτός από τα συλλαλητήρια, εκφράζεται ακόμα και δημοσκοπικά. Εκτός από το κυβερνόν κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, πέφτουν και τα υπόλοιπα κόμματα, πλην της Πλεύσης Ελευθερίας που φαίνεται να καρπώνεται κάποια δημοσκοπικά οφέλη, όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτά εκφράζονται μαζικά στους δρόμους. Μάταια ο έξαλλος τηλεβιβλιοπώλης κουνάει το δάχτυλο, ότι όποιος κατέβει στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη στηρίζει Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αν ήταν έτσι, καλύτερα ας μην γίνουν οι επόμενες εκλογές και από τώρα η Κωνσταντοπούλου ας ετοιμαστεί να μετακομίσει το νοικοκυριό της στο Μέγαρο Μαξίμου. Μάταιο και αυτό, αφού δεν υπάρχει προς το παρόν πολιτική δύναμη που να μπορεί να εκφράσει αυτή την δυσαρέσκεια. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να κατεβάσει κόσμο στον δρόμο μαζικά, εκτός από το ΚΚΕ που πάντα λειτουργεί κατασταλτικά και σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης, που όμως, μπροστά σε τέτοιο τεράστιο όγκο ανθρώπων που κατεβαίνουν στους δρόμους, ευτυχώς και αυτό αδρανοποιείται.
Θυμήθηκαν τώρα οι κυβερνώντες, πως «δεν γίνεται να ασχολούμαστε μόνο με τα Τέμπη γιατί υπάρχουν και άλλα προβλήματα, όπως η ακρίβεια», ενώ τόσο καιρό μας διαβεβαίωναν πως η οικονομία πάει «βζιιιιιιν» και πως εμείς φταίμε αν δεν μπορούμε να βγάλουμε τον μήνα γιατί περιμένουμε απ’ τα επιδόματα. Μα εν πάση περιπτώσει, «δεν είναι μεγάλο θέμα τα Τέμπη» μας διαβεβαιώνει ο Βορίδης σαν άλλη Μαρία Αντουανέτα, όχι με γκιλοτίνα πάνω απ’ το κεφάλι του, αλλά με το γνωστό και αγαπημένο του τσεκούρι στα χέρια. Μα πάνε εκείνες οι εποχές και σήμερα δεν μπορούν να χωνέψουν πως ίσως τελικά για «ένα κωλοτραίνο θα πέσει η κυβέρνηση», για ένα τόσο μικρό θέμα όπως λένε, αλλά ξεχνάνε, μέσα στην υπεροψία τους, πως στην ιστορία έχουν πέσει κυβερνήσεις απλά για ένα ψέμμα (Water gate, ΗΠΑ). Ο άλλοτε τσεκουροφόρος φασίστας απειλεί με τέλος ασυλίας την πρόεδρο του συλλόγου θυμάτων Τεμπών, αλλά ασυλία έχει αυτός και οι όμοιοί του και πριν λίγους μήνες χειροκροτούσε όρθιος μαζί με τους υπόλοιπους κυβερνητικούς τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, αφού πρώτα αποφάσισαν να μην άρουν την ασυλία του και να μη του αποδοθεί καμία ευθύνη για το έγκλημα στα Τέμπη.
Το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη είναι το απαύγασμα της μεγαλύτερης εγκληματικής οργάνωσης που είναι το ίδιο το Κράτος. Μιας εγκληματικής οργάνωσης που από τα πρώτα λεπτά του εγκλήματος στα Τέμπη κινήθηκε μεθοδικά και με σχέδιο, ώστε να αποκρύψει και να διαστρεβλώσει τα στοιχεία απ’ τον τόπο του εγκλήματος. Δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα των δικών τους νόμων και κανόνων με σκοπό να καλύψουν «φίλους», «συγγενείς» και κομματικούς ομογάλακτους διαχειριστές του κράτους μαφίας και λυκοφιλίες που σχετίζονται με τους εντοπισμένους αδήλωτους υδρογονάνθρακες και που ίσως τους κρατάνε στο χέρι. Έτσι, έσπευσαν, σαν γνήσια εγκληματική οργάνωση, να σβήσουν και να αλλοιώσουν όλα τα στοιχεία του εγκλήματος. Μας κουνάει το δάχτυλο ο Φλωρίδης, πως είμαστε για τα μπάζα, γιατί μιλάμε για μπάζωμα του χώρου από τις πρώτες ώρες του εγκλήματος, παραβαίνοντας δικούς τους νόμους που έχουν δημιουργήσει για την έρευνα και σήμερα μαθαίνουμε από εσωτερική έκθεση της Hellenic Train, πως ο τότε Γενικός Γραμματέας Μεταφορών Ιωάννης Ξιφαράς τις πρώτες ώρες του εγκλήματος έδωσε την εντολή του μπαζώματος. Ακολούθησε η εντολή στις 3 Μαρτίου 2023 του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ (δηλαδή το άτομο που ενεργεί εκ μέρους του ίδιου του Μητσοτάκη) Χρήστου Τριαντόπουλου, για το μπάζωμα του χώρου σε σύσκεψη, στην οποία δεν τηρήθηκαν πρακτικά. Όπως καταθέτει ο διευθυντής της Τροχαίας, σε αυτή τη σύσκεψη τούς είπε ότι το μπαζωμα είναι παράνομο και πως πρέπει να ενημερωθούν οι δικαστικές αρχές, καθώς και ότι οφείλεται να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της ανακρίτριας για παρέμβαση στον τόπο του δυστυχήματος. Παρ’ όλα αυτά, προχώρησαν στο μπάζωμα που υλοποιήθηκε με μεθοδεύσεις και εκτελεστικό όργανο την Περιφέρεια του Αγοραστού, ο οποίος έδωσε το έργο του μπαζώματος με απευθείας ανάθεση σε εταιρεία που συστάθηκε περίπου ένα μήνα μετά το έγκλημα στα Τέμπη, ενώ, τρεις μήνες μετά το μπάζωμα, ανέστειλε την λειτουργία της, έχοντας εισπράξει 178.560 ευρώ! Τα χώματα μεταφέρθηκαν σε άγνωστη περιοχή μαζί με οστά, μέλη και προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων. Να θυμίσουμε, ότι από τα 57 νεκρά άτομα δεν έχει βρεθεί ίχνος από ένα, την Εριέτα, ενώ κάποια ανθρώπινα μέλη βρίσκονται πεταμένα μαζί με τα χώματα που απομάκρυναν όπως-όπως από το σημείο της σύγκρουσης. Σημειολογικά να επισημάνουμε, ότι η μη ταφή των νεκρών και ειδικότερα μετά από μεθοδεύσεις της εξουσίας αποτελεί διαχρονικό όνειδος. Σε τέτοιο περιστατικό αναφέρεται η τραγωδία «Αντιγόνη» του Σοφοκλή αλλά και η τραγωδία του Αισχύλου το 467 π.Χ. «Επτά επί Θήβας». Μάλιστα, εκεί συναντάμε για πρώτη φορά την λέξη Αναρχία, με την σημασία του εναντίον και της ανυπακοής· του δίκαιου έναντι της αδικίας της πόλεως, δηλαδή του κράτους και της εξουσίας που με τους νόμους τους αυθαιρετούν. Εκεί, λοιπόν, συναντάμε το αναρχικό εγώ της Αντιγόνης, η οποία διαμηνύει στους απεσταλμένους της πολιτείας, ότι δεν έχει καμία ντροπή να πάει κόντρα στους νόμους του κράτους και να θάψει τον αδελφό της Πολυνείκη, λέγοντας με θάρρος πως «ούδ’ αισχύνομαι έχουσ’ άπιστον τηνδ’ αναρχίαν πόλει».
Το Κράτος είναι μια εγκληματική οργάνωση που λυμαίνεται την καθημερινότητά μας, επιχειρεί να αναπλάσει το παρελθόν, απομυζά το παρόν μας και έχει ήδη πουλήσει το μέλλον μας. Για το «καλό» μας, βεβαίως! Πλέον φαίνεται καθαρά, πως όροι όπως κράτος, δικαιοσύνη, ασφάλεια, θεσμοί και πολιτικό σύστημα υπάρχουν για να εξυπηρετούν ορισμένους έναντι όλων και αυτό δεν χρειάζεται να είναι κάποιος αναρχικός για να το δει αλλά το βλέπουν όλοι. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι εγχώριοι εξουσιαστές και γι’ αυτό θα κάνουν οτιδήποτε για να αντιστρέψουν αυτό το κλίμα. Φαίνεται, πως η κούφια «παντοδυναμία» του Μητσοτάκη φτάνει στο τέλος της και θα κάνει κρότο, αλλά αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα για όσους θέλουν να ορίζονται ως ελεύθεροι άνθρωποι. Αργά ή γρήγορα, η όποια εναλλαγή στην εξουσία θα φανερώσει τις ομοιότητες, τις αλληλοεξαρτήσεις, την δικαιοσύνη κατά το δοκούν και θα επιβεβαιώσει για μιαν ακόμα φορά την αναρχική θέση, ότι οι κομματικές και πολιτικές διαφορές είναι η επιφάνεια, ενώ η ουσία βρίσκεται στην αλληλοεξάρτηση και την αλληλοκάλυψη, καθιστώντας την κομματική ταυτότητα άνευ ουσιαστικής σημασίας για τον κοινωνικό χώρο. Όλοι οι εξουσιαστές θα απειλούν πάντα με «ζούγκλες» όταν θα πλησιάζει το τέλος τους, αγνοώντας την «ζούγκλα» που έχουν δημιουργήσει στον κοινωνικό χώρο. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι μαζί με την αποκαθήλωση του κάθε εξουσιαστή να έρθει και η δημιουργική καταστροφή της ζούγκλας που έχουν δημιουργήσει για όλους μας και ετοιμάζεται να διαχειριστεί ο εκάστοτε νέος εξουσιαστής.
Ελευθερόκοκκος
26/02/2025
προδημοσίευση από ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.257, Μαρτίου 2025
από: https://anarchypress.wordpress.com