Loading...

Κατηγορίες

Δευτέρα 20 Ιούν 2022
Κερδισμένοι και χαμένοι στη λογική του πολέμου
Κλίκ για μεγέθυνση






(EPA/ AFP POOL / LUDOVIC MARIN)




20.06.22 16:05

Ηλίας Φωτίου


Ελσίνκι, Φινλανδία- Σύντομα κλείνουμε τέσσερις μήνες πολέμου κι υπάρχουν ήδη πολλά στοιχεία για εκτιμήσεις, ενώ είναι νωπά και τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτόν

Όλοι θυμούνται πως στα τέλη του 2021 οι Ρώσοι ζητούσαν από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ γραπτές εγγυήσεις ασφαλείας σε σχέση με την επικείμενη επέκταση στα εδάφη της Ουκρανίας. Όταν ο Πούτιν δεν πήρε καμία απάντηση, και ο Ζελένσκι γαύγιζε στην αυλή της Ρωσίας πανηγυρίζοντας πρόωρα την ένταξη στο ΝΑΤΟ, έγινε φανερό πως τέθηκε θέμα ασφάλειας στο ανώτατο επίπεδο. Το δίλημμα ήταν αμείλικτο. Ή μπαίνει το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ή εισβάλει η Ρωσία. Η λογική της στρατιωτικής υπερδύναμης δεν άφηνε πολλά περιθώρια στον Πούτιν. Αν δεν το έκανε θα το εκλάμβαναν όλοι σαν αδυναμία, με πρώτο το ΝΑΤΟ.

Έτσι μια βασική γεωπολιτική επιδίωξη της Ουάσιγκτον για έναν τοπικό περιφερειακό πόλεμο στο υπογάστριο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης γινόταν πραγματικότητα. Η βασική επιδίωξη δεν ήταν μόνο η αποδυνάμωση της Ρωσίας και το να εκτεθεί ο Πούτιν, αλλά το να διαπιστώσουν στο πεδίο τις δυνατότητες του Ρώσικου στρατού που τα τελευταία χρόνια ενισχύθηκε ανησυχητικά. Αυτός είναι και ο λόγος που στους πρώτους δύο μήνες χρησιμοποιήθηκαν όπλα περασμένων δεκαετιών παλαιάς τεχνολογίας, με αποτέλεσμα οι Ουκρανικές πεδιάδες να μετατραπούν σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο  γερασμένου πολεμικού υλικού. Προς μεγάλη ικανοποίηση των πολεμικών βιομηχανιών βέβαια και των δυο πλευρών, αφού ό,τι παλιός εξοπλισμός φεύγει από τις αποθήκες, αντικαθίσταται με καινούργιο.

Μετά το πρώτο σοκ, η Δύση αναδιοργανώθηκε και ανακοινώθηκαν οι πρώτες κυρώσεις, σε λίγο οι δεύτερες, μετά οι τρίτες, οι τέταρτες, οι πέμπτες. Η Ρωσία έπρεπε να πληρώσει ακριβά την αποκοτιά της. Βρετανία, ΗΠΑ και Πολωνία πρωτοστάτησαν σε αυτή την εκστρατεία, μαζί με πρωτοφανή σε ποσότητα αποστολή όπλων στο πολεμικό μέτωπο. Την ίδια ώρα όμως, επειδή η Ρωσία είναι μια ιστορική δύναμη και αντιλαμβάνεται πως παίζεται το παιχνίδι, διαμήνυσε πως όσο ανεβαίνει το κόστος της, τόσο θα ανεβαίνουν και οι απαιτήσεις της. Σήμερα το διακηρύσουν και επίσημα πως σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις δεν πρόκειται να υποχωρήσουν ούτε ένα μέτρο από εδάφη που κερδήθηκαν στις μάχες.

Οι κυρώσεις έκρυβαν πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις για τους Δυτικούς. Πολλοί αναλυτές παραδέχονται πως στην ουσία πυροβόλησαν τα πόδια τους, γιατί απέτυχαν να εκτιμήσουν σωστά τις δυνατότητες της ρώσικης οικονομίας. Το ρούβλι ενισχύθηκε, το πετρέλαιο ρέει όπως και πριν στις αγορές, οι ελλείψεις είναι μικρές ακόμη στην ρώσικη αγορά και η Ρώσικη οικονομία εισπράττει περί τα 800 εκατ. περισσότερα κάθε μήνα από την αύξηση τιμών στην ενέργεια. Βέβαια μεγάλες εταιρείες εγκατέλειψαν την χώρα, αλλά προς το παρόν οι περισσότερες εξαγοράζονται από ντόπιους επιχειρηματίες και συνεχίζουν να λειτουργούν.

Από την άλλη η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με πληθωρισμό κοντά στο 10%, με τις τιμές των καυσίμων να πλήττουν τους καταναλωτές και να δοκιμάζουν τα όριά τους, ενώ οι ροές φυσικού αερίου  λιγοστεύουν επικίνδυνα. Με αυτά τα δεδομένα η πρόσφατη επίσκεψη της τρόικας Μακρόν – Σούλτς - Ντράγκι πιο πολύ έγινε για να σώσουν τις χώρες τους παρά την Ουκρανία.

Προς το παρόν, όπως φαίνεται, η Ρωσία είναι κερδισμένη, η ΕΕ αιμορραγεί άσχημα οικονομικά και από ό,τι φαίνεται φτηνή ενέργεια δεν θα υπάρξει ξανά. Η Αμερική είναι φαινομενικά κερδισμένη, όχι όμως τόσο ώστε να αποκτήσει πλεονέκτημα στην πραγματική σύγκρουση, αυτή με την Κίνα. Η Ρωσία έχει πετύχει να κυριαρχήσει στο Ντονμπάς, να ενώσει την Κριμαία με το κύριο κράτος παρέχοντας μεταξύ άλλων και τροφοδοσία νερού και πλέον μπορεί να πιέσει και να εγείρει υπερβολικές αξιώσεις, ώστε να μην στερήσει την έξοδο της Ουκρανίας στην θάλασσα. Η Ουκρανία είναι σίγουρα η μεγάλη χαμένη.  Στο δυτικό στρατόπεδο, αρχίζει να φαίνεται, πως πίσω από το αναβαθμισμένο ειδύλλιο και τους κοινούς στόχους κρύβεται μια αφόρητη πίεση και σκληρός καταναγκασμός, καθώς η Αμερική αναγκάζει τους Ευρωπαίους σε ενεργειακή και οικονομική αυτοκτονία με μόνο αντάλλαγμα το πιο ακριβό υγροποιημένο αέριο, που δεν φτάνει για τίποτα. Μένει βέβαια και ο επαναεξοπλισμός της Γερμανίας και τις μνήμες που ξυπνάει.

Είναι δυνατόν να σταματήσει αυτός ο πόλεμος και πώς; Η Ιταλική La Stampa μετά την επίσκεψη Ντράγκι, Μακρόν και Σουλτς στο Κίεβο στο κύριο άρθρο διαπίστωνε πως τον πόλεμο μπορεί να τον σταματήσει μόνο ο Πούτιν με τον Μπάιντεν. Κανένας άλλος. Όμως ο Πούτιν όσο κερδίζει επί του πεδίου δεν έχει λόγο να σταματήσει, πόσο μάλλον που δεν επιθυμεί καινούργιο Μινσκ. Ο δε Μπάιντεν δεν μπορεί να πάει σε εκλογές τον Νοέμβριο με την Ουκρανία ακρωτηριασμένη. Ο Ζελένσκι και η ομάδα του όσο έχουν στα χερια τους ανοικτό τσεκ από την Δύση δεν βιάζονται, θα διαπραγματευθούν κάπου τον Αύγουστο, διαμήνυσαν. Λογική συνέπεια, καθώς γνωρίζουν πως η ειρήνη θα χρειαστεί άλλους πολιτικούς και άλλοι θα την διαχειριστούν.

Λογικά λοιπόν ο πόλεμος θα τραβήξει και στην γεωπολιτική σκακιέρα θα δούμε πολλές κινήσεις ακόμη. Και όσοι προβλέπουν πως η Ουκρανία θα γίνει το Βιετνάμ της Ρωσίας υπάρχει και η περίπτωση η ποιο στενή συμαχία Κίνας – Ρωσίας να γίνει το Βατερλώ των ΗΠΑ. Το μόνο παρήγορο στην όλη ιστορία  είναι ότι όλοι οι μεγάλοι παίκτες γνωρίζουν πολύ καλά πως τον μεγάλο πόλεμο θα τον κερδίσει αυτός που δεν θα τον αρχίσει πρώτος.

πηγη: https://www.avgi.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου