Η πρωτοφανής ανατροπή στο σκάνδαλο Novartis, όπου ένα σκάνδαλο διαφθοράς και χρηματισμού κυβερνητικών αξιωματούχων στην Ελλάδα, ομολογημένο στις ΗΠΑ από την ίδια την φαρμακευτική εταιρεία, η οποία μάλιστα υποχρεώθηκε να πληρώσει διακανονισμό ύψους 347 εκ δολαρίων, μετατράπηκε στη χώρα μας σε… σκευωρία, με τους θύτες να μετατρέπονται σε θύματα και όσους το αποκάλυψαν να κατηγορούνται και να διώκονται ποινικά, αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στα διεθνή χρονικά.

Πίσω από τη μετατροπή του σκανδάλου σε σκευωρία, όπως σήμερα αποκαλύπτεται, δεν κρύβονταν μόνον η αθώωση των εμπλεκομένων υπουργών στις κυβερνήσεις της περιόδου 2012 – 2015. 

Πολύ περισσότερο, οι σκοτεινές προθέσεις πίσω από τη μεγάλη ανατροπή, φτάνουν μέχρι την εκδικητική τιμωρία και όσων, εκτελώντας το δημοκρατικό τους καθήκον, συνέβαλαν στην αποκάλυψη και ανάδειξη του συγκεκριμένου σκανδάλου διαφθοράς.
Η δίωξη όσων με την ερευνητική τους δημοσιογραφία συνέβαλαν στην αποκάλυψη και ανάδειξη του σκάνδάλου, συνιστά μια πρωτοφανή δημοκρατική εκτροπή.

Η δίωξη των δημοσιογράφων Ιωάννη Φιλιππάκη, εκδότη της εφημερίδας «Δημοκρατία», της Γιάννας Παπαδάκου και τώρα και του εκδότη της εφημερίδας «Documento» Κώστα Βαξεβάνη, αποτελεί μοναδική στην ιστορία προσπάθεια φίμωσης της ελευθεροτυπίας και της ερευνητικής δημοσιογραφίας και κατ’ επέκταση πρωτοφανή απόπειρα στραγγαλισμού κάθε αντιπολιτευόμενης φωνής.

Έχοντας ο ίδιος ο γράφων υποστεί εκδικητική ποινική δίωξη από πλευράς της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με αφορμή μια ανάρτησή μου στην προσωπική σελίδα μου στα κοινωνικά δίκτυα το 2020 που αφορούσε δυσλειτουργίες του ΕΟΔΥ, οι οποίες συζητιόταν ευρέως εκείνη την εποχή, με επώνυμες καταγγελίες αυτοπτών μαρτύρων σε τηλεοπτικές εκπομπές μεγάλης θεαματικότητας, έχω ίδια εμπειρία για τις τιμωρητικές προθέσεις απέναντι σε κάθε φωνή κριτικής στις κυβερνητικές επιλογές.

Η δίωξη εναντίον μου, η οποία πρώτα εξαγγέλθηκε από τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα και μια μέρα αργότερα υποβλήθηκε από τον ΕΟΔΥ, αφορούσε στα αδικήματα της διάδοσης ψευδών ειδήσεων και της διέγερσης σε ανυπακοή και καταρρίφθηκε ως καταφανώς ανυπόστατη και προσχηματική σε δύο δικαστήρια.

Η πανηγυρική αθώωσή μου και στις δύο μηνύσεις που υπέβαλαν εναντίον μου μετά από προφανή ταλαιπωρία και οικονομική αιμορραγία, μου επιτρέπει σήμερα να μιλώ για πολιτική εκφοβισμού όσων τολμούν να μιλούν ελεύθερα και για προσπάθεια φίμωσης κάθε διαφορετικής, από την κυβερνητική προπαγάνδα, φωνής. 

Με αυτή την έννοια, η δίωξη του Κώστα Βαξεβάνη και των υπολοίπων δημοσιογράφων που συνέβαλαν, με την ερευνητική δημοσιογραφία τους, να αποκαλυφθεί ένα μεγάλο σκάνδαλο, δεν αφορά μόνο τους ίδιους. Μας αφορά όλους.
 
Γιατί απλά μπορεί όλοι να βρεθούμε στη θέση τους, διωκόμενοι από ένα καθεστώς εκδικητικό και τιμωρητικό, με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά. Που μέσω ποινικών διώξεων προσπαθεί να φιμώσει το δημοκρατικό δικαίωμα όχι μόνο του δημοσιογράφου, αλλά και κάθε ενεργού πολίτη να σχολιάζει, να ελέγχει και να κρίνει τις κυβερνητικές επιλογές.

Ο υποβιβασμός της Ελλάδας άλλωστε στην 70η θέση παγκοσμίως όσον αφορά στην ελευθερία του τύπου, 5 θέσεις πιο χαμηλά από την περσινή κατάταξη, πιο κάτω ακόμη και από χώρες όπως το Μαλάουι, η Αρμενία, το Μπουτάν, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Μονγκολία, χαρακτηρίζεται από τη διεθνή οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα», (RSF), ως «προβληματική κατάσταση». Τη στιγμή που οι εταίροι μας στην Ευρώπη βρίσκονται ψηλά στην κατάταξη, με την Γερμανία στη 13η θέση, τη Γαλλία στην 34η, την Ιταλία στην 41η και την πρώην ανατολική Πολωνία στην 64η.

Μεταξύ των προβλημάτων που εντοπίστηκαν στη χώρα μας, η έρευνα αναφέρει τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, τις επιθέσεις της αστυνομίας σε δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ σε διαδηλώσεις στην Αθήνα, αλλά και σε ακριτικά νησιά προκειμένου να εμποδιστεί η κάλυψη της προσφυγικής κρίσης, τη λογοκρισία που υπέστησαν ρεπορτάζ για νέα στρατόπεδα μεταναστών και προσφύγων, αλλά και τον έλεγχο στον οποίο υποβλήθηκαν δημοσιογράφοι προκειμένου να δημοσιεύσουν ρεπορτάζ σε νοσοκομεία σε καιρό πανδημίας.

Κι ακόμη, η έρευνα αναφέρθηκε και στο δυσανάλογα μικρό μερίδιο που έλαβαν από τη διαφήμιση συγκεκριμένα ΜΜΕ που ήταν επικριτικά στην κυβέρνηση.

Η υπόθεση της ανατροπής του σκανδάλου Novartis και της μετατροπής του σε σκευωρία, όπως και τώρα η εκδικητική δίωξη δημοσιογράφων που συνέβαλαν στην αποκάλυψή του, συνιστούν φαινόμενα δημοκρατικής εκτροπής που απειλούν όλους και τον καθένα μας ξεχωριστά.

Γιατί όπως περιγράφει το γνωστό Γερμανικό ποίημα:

«Όταν οι Ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν ήρθαν για να πάρουν τους Εβραίους, σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Κι όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί»

πηγη: https://tvxs.gr