Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 02 Φεβ 2023
Η αντίσταση στο Lützerath ας είναι ένα μικρό δείγμα για την υπεράσπιση της φύσης και της ζωής μας
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

Ενώ το παραμύθι της κυριαρχίας περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και «πράσινης» ενέργειας βρίσκεται στο ζενίθ, το γερμανικό κράτος, έχει κλιμακώσει την εξόρυξη και την καύση λιγνίτη, με αφορμή τον ανταγωνισμό του με το ρωσικό κράτος, αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχει καμία πράσινη ενέργεια, παρά κέρδος και μια συνεχόμενη προσπάθεια διατήρησης της ισχύος των κυρίαρχων, χωρίς να υπολογίζουν κανένα κόστος σε ζωές.

 

Το Lützerath, ένα χωριό στη δυτική Γερμανία, σβήστηκε απ’ το χάρτη από το γερμανικό κράτος, εξαιτίας του κοιτάσματος λιγνίτη που υπάρχει στο υπέδαφός του, αλλά και του προαναφερόμενου ανταγωνισμού του γερμανικού κράτους με το ρωσικό. Το κοίτασμα υπολογίζεται σε 280 εκατομμύρια τόνους. Το χωριό βρισκόταν υπό κατάληψη εδώ και 2 χρόνια από αγωνιστές που προσπαθούσαν να αποτρέψουν την εξαφάνισή του από τις δαγκάνες τις ενεργειακής εταιρείας RWE, η οποία έχει ήδη εκκενώσει και καταστρέψει 20 χωριά, για την επέκταση του ορυχείου Garzweiler, που είναι και το μεγαλύτερο λιγνιτωρυχείο της Ευρώπης. Η κατάληψη του χωριού από αγωνιστές από όλο τον κόσμο, απέτρεψε για 2 χρόνια τις σχεδιαζόμενες εξορύξεις λιγνίτη και μετέτρεψε το χωριό σε ζωντανό σύμβολο αγώνα ενάντια στις αδηφάγες πολιτικές ενέργειας και στις απαιτήσεις για περισσότερη ενέργεια. Ενέργεια που ζητάει για επιβίωση και ανάπτυξη κυρίως το εξουσιαστικό τεχνοβιομηχανικό σύστημα, παρά οι καθημερινές πραγματικές ανάγκες ενός ανθρώπου, που δεν έχει παρασυρθεί από τις δήθεν ανάγκες που αυτό επιβάλει, άμεσα ή έμμεσα.

Στις 2 Ιανουαρίου το γερμανικό κράτος ξεκίνησε την κατασταλτική του επιχείρηση, στήνοντας ένα κέντρο επιχειρήσεων κοντά στο χωριό και καταστρέφοντας τα πρώτα σπίτια. Με την εμφάνιση των κατασταλτικών δυνάμεων, οι αγωνιστές απάντησαν με πέτρες και ρίψη πυροτεχνημάτων με οριζόντιες βολές. Καθώς ο κόσμος που έσπευδε για βοήθεια ολοένα και αυξανόταν και το Lützerath αποκτούσε δημοσιότητα από δημοσιογραφικά μέσα από όλο τον κόσμο, το κράτος έσπευσε να εξαφανίσει συνθήματα και σύμβολα που υπήρχαν από τους καταληψίες στους τοίχους των περιφερειακών σπιτιών του χωριού και κάποιες φορές ακόμα και στο γκρέμισμα μόνο των τοίχων που είχαν σύμβολα και συνθήματα. Στα μέσα Ιανουαρίου κάποιοι αγωνιστές εισήλθαν σε σήραγγα από μυστική είσοδο και έμειναν εκεί για αρκετές μέρες με σκοπό να σταματήσουν οι εξορύξεις που πλησίαζαν το χωριό. Αυτή η στρατηγική όντως απέτρεψε τα εξορυκτικά μηχανήματα να καταστρέψουν το χωριό και χρησιμοποιήθηκε παρά τον κίνδυνο που ενέχει για την ζωή των αγωνιστών. Μετά από μέρες η αστυνομία εντόπισε την είσοδο του τούνελ και προέβη στη σύλληψη των ατόμων που βρίσκονταν μέσα.

Στις 8 Ιανουαρίου, κατά τη διάρκεια πορείας, μια ομάδα κατόρθωσε και έσπασε τον αστυνομικό κλοιό και άρχισε να αφαιρεί τα κιγκλιδώματα γύρω από το χωριό. Οι αγωνιστές κατάφεραν και έφτασαν μέχρι τον πλησιέστερο εκσκαφέα, σταματώντας τη δραστηριότητά του, ενώ πολλοί άλλοι έστησαν οδοφράγματα με κλαδιά και κορμούς δέντρων.

Την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου, οι γερμανικές κατασταλτικές δυνάμεις με θωρακισμένα οχήματα, κανόνια νερού, drone και μηχανήματα της εταιρείας περικύκλωσαν το χωριό και εισέβαλαν από διάφορα σημεία. Οι αγωνιστές μπλόκαραν για λίγες μέρες την κατασταλτική επιχείρηση παραμένοντας στο χώρο. Πολλοί παρέμειναν σε αυτοσχέδια ψηλά τρίποδα, μονόποδα, δεντρόσπιτα και στέγες σπιτιών. Τα δεντρόσπιτα, καθώς και οι ψηλές κατασκευές, είχαν χτιστεί από πριν, εν αναμονή της μαζικής αστυνομικής επιχείρησης, δυσχέραιναν την έξωση της περιοχής, γιατί μόνο ειδικές αστυνομικές δυνάμεις με εμπειρία αναρρίχησης μπορούσαν να πραγματοποιήσουν την έξωση. Ακτιβιστές αλυσοδέθηκαν μέσα σε μερικά από αυτά τα δεντρόσπιτα.

Το Σάββατο 14 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκε πορεία με τη συμμετοχή σχεδόν 35.000 ατόμων, η οποία κατευθύνθηκε στο χωριό για υποστήριξη. Οι διαδηλωτές πήραν το δρόμο προς τον φράχτη που είχε στήσει η αστυνομία γύρω από το Lützerath. Πολλοί επιχείρησαν να σπάσουν τις γραμμές τις αστυνομίας, καθώς και τον φράχτη. Η αστυνομία απάντησε με χημικά, ενώ στις μάχες σώμα με σώμα οι διαδηλωτές δέχονταν επιθέσεις με κλομπ αλλά και με γροθιές απευθείας στον λάρυγγα.

Την Τρίτη 17 Ιανουαρίου, πραγματοποιήθηκαν αποκεντρωμένες δράσεις ενάντια στην επέκταση του λιγνιτωρυχείου και στην ισοπέδωση του Lützerath. Μια ομάδα κατέλαβε τις ράγες που χρησιμοποιούνται για μεταφορά λιγνίτη στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, ενώ την ίδια στιγμή, άλλοι διαδηλωτές καταλάμβαναν έναν εκσκαφέα λιγνίτη στο υπαίθριο ορυχείο «Inden» και έναν στο ανοιχτό ορυχείο «Hambach». Μια άλλη ομάδα απέκλεισε τους δρόμους που χρησιμοποιεί η εταιρεία ενέργειας RWE, ενώ μια άλλη ομάδα απέκλεισε τα φορτηγά της RWE με καθιστική διαμαρτυρία.

Είναι φανερό, πως οι αγωνιστές επέλεξαν ειρηνικές εκδηλώσεις αντίστασης, προτάσσοντας το σώμα τους, ως ένα είδος ηθικού φραγμού, απέναντι στην βαρβαρότητα και τη βία του κράτους στο φυσικό και στο οικιστικό περιβάλλον. Η επίθεση των κυρίαρχων απέναντι στη φύση, για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της τεχνολογίας και της βιομηχανίας, των οποίων η κυριαρχία στις ζωές μας  ολοένα και μεγαλώνει, με την αυξανόμενη κατασκευή πλαστών αναγκών, φαίνεται να μην έχει τελειωμό, αλλά αντίθετα γιγαντώνεται χρόνο με το χρόνο. Αυτή η βίαιη συνθήκη από πλευράς κυριαρχίας, θα πρέπει αναγκαστικά να επαναπροσδιορίσει και τις τακτικές αντίστασης των εξουσιαζόμενων. Πολύμορφες δράσεις, επαναπροσδιορισμός των αναγκών και βέβαια, ξεκαθάρισμα των επιβαλλόμενων από τις πραγματικές. Δεν έχουμε χρόνο να οραματιστούμε μια ζωή σε ισορροπία με το φυσικό περιβάλλον, δεν έχουμε χρόνο να οραματιστούμε μια ανεξούσια ζωή. Ζούμε, διεκδικούμε την ζωή μας με κάθε μέσο και δημιουργούμε καθημερινά, λίγο ή πολύ, τα οράματα που κάναμε στο παρελθόν.

Ανυπόλυτος

 

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.234, Φεβρουάριος 2023

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου