του Κώστα Λάμπου
«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χειροκροτεί, πατέρα;»-να παραφράσουμε το ηλίθιο και φασιστικό τραγουδάκι-στην χολιγουντιανή πλην αιμοσταγής σαχλαμάρα, που έλαβε χώρα στην Αίγυπτο και απεκλήθη-προφανέστατα κατ’ ευφημισμόν-συμφωνία ειρήνης ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Χαμάς; Για τους πάνω από 100.000, που δολοφόνησαν οι δολοφόνοι του Παλαιστινιακού λαού Εβραίοι με αφορμή την τραγική προβοκάτσια, που έστησε η Χαμάς, πιθανότατα και με την υψηλή ισραηλινή εποπτεία, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι οι προδομένοι πρώτα από όλα από την ηγεσία τους τα τελευταία 70 χρόνια Παλαιστίνιοι; Για ποια ειρήνη; Για την ώρα συμβαίνει εύθραυστη εκεχειρία της συμφοράς, που να δούμε με ποια προσχήματα θα τορπιλίσουν οι Εβραίοι -τώρα, που πήραν πίσω τους ομήρους-για να συνεχίσουν τις σφαγές στην Γάζα και σε όλη την Παλαιστίνη. Μη νομίσετε ότι και τα υπολείμματα της Χαμάς… σκέφτονται διαφορετικά! Δεν πιστεύουμε ότι ακόμα έχετε την παραμικρή αυταπάτη ότι στις παρούσες γεωπολιτικές συνθήκες θα γίνει επιτέλους και αργά ή γρήγορα Παλαιστινιακό κράτος;
Οι Φασίστες, οι Ιμπεριαλιστές και το Κεφάλαιο έχουν πολλούς λόγους να χαίρονται, να πανηγυρίζουν, αφού έπνιξαν και πνίγουν στο αίμα έναν άμυαλο πλην βασανισμένο και διαρκώς δολοφονημένο όχλο-λαό. Ή μήπως δεν το έχετε ξαναδεί το έργο; Παίζεται το ίδιο πάντα ηλίθιο, κακόγουστο πλην τραγικό από τότε, πριν ακόμα εγκατασταθεί δια της βίας το κράτος δολοφόνος του Ισραήλ. Μόλις υπάρχει ελάχιστο εύφορο έδαφος για να γίνει κάποια ειρηνική πρωτοβουλία, να αχνοφέξει συνεννόηση, αρχίζουν οι προβοκάτσιες με το ίδιο πάνω κάτω θλιβερό και στημένο σενάριο. Ξυπόλυτοι και άοπλοι Παλαιστίνιοι «πετάνε» σε πάνοπλους και πλέον πυρηνικούς Εβραίους στρακαστρούκες και πέτρες, πάει να πει τους προκαλούνε άγαρμπα για να ξεκινήσει νέος κύκλος αίματος. Έχουμε δώσει πάμπολλα παραδείγματα, εκτός βέβαια από την τελευταία προβοκάτσια στην συναυλία. Αν αυτό λέγεται «γεωπολιτική δράση», αντίσταση, πόλεμος, τζιχάντ ή όποια άλλη μαλακία ορολογία θέλετε βάλτε, τότε οι διαρκώς ηττημένοι και κατασφαγμένοι είναι άξιοι της μοίρας τους, εφόσον δεν ξυπνάνε. Τί να κάνουνε; Ως πότε, ηλίθιοι στρατηγιστές και άλλοι ανειδίκευτοι ειδικοί, μια χούφτα Εβραίοι, θα εξουσιάζουν, θα δολοφονούν δεκάδες εκατομμύρια του Αραβικού κόσμου; Ως πότε θα κυβερνάνε τον Δυτικό κόσμο; Πάνω από 3.500 χρόνια αν συνυπολογίσουμε τις ηλίθιες αιμοβόρες θρησκείες (μάνα Εβραία και δυο κόρες χριστιανή και μουσουλμάνα), νισάφι πια!
Γιατί πανηγυρίζουν οι όχλοι-λαοί και υποτίθεται παρακολουθούν με κομμένη ανάσα τα βοθροκάναλα με τις βλακώδεις ανταποκρίσεις τους; Εκθειάζουν όλοι μαζί και χωρίς ντροπή τον βαψομαλλιά Ντόναλντ «Ντακ», που μπουρδολογεί ότι σταμάτησε ως δια μαγείας 7 ή 8 πολέμους για να πάρει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, άλλο ξεφτιλισμένος και χυδαίος «γκαζοτενεκές», σκουριασμένο άλλοθι για τους δολοφόνους πολιτικούς και άλλους τσάτσους του Ιμπεριαλισμού και του Κεφαλαίου απέναντι στον παγκόσμιο ανεγκέφαλο, σε ταξικό κώμα ευρισκόμενο όχλο. Λες και ο Ντόναλντ «Ντακ» κυβερνάει τις Η.Π.Α. και όχι το Στρατιωτικό και Βιομηχανικό Σύμπλεγμα, το Αμερικανικό και το Εβραϊκό Κεφάλαιο. Τα είπαμε και άλλοτε, να μην επαναλαμβανόμεθα. Καθώς οι Η.Π.Α. καταρρέουν ως υπερδύναμη, οικονομία και κοινωνία, ψάχνει απεγνωσμένα να βρει λύσεις το σύστημα. Είπε, λοιπόν, αφού δεν βρίσκει διέξοδο με τους πολιτικούς της σειράς, ας δοκιμάσει και ένα λεφτά θεοπάλαβο, μπας και γίνει κάτι! Το μέγα δυστύχημα έγκειται ότι όλοι αυτοί-δεν είναι μόνο ο «Ντακ» κι άλλες δυτικές χώρες έχουν ανάλογο πρόβλημα-χειρίζονται τις υποθέσεις της χώρας τους και στο διάβα τους σπέρνουν, μεταφορικά και κυριολεκτικά εκατόμβες νεκρών.
Ποια είναι η ειρήνη σήμερα στην Γάζα; Ακόμα σκοτώνουν οι Εβραίοι, περιορίζουν την ανθρωπιστική βοήθεια, που υποτίθεται ότι δόθηκε, επέτρεψε ο Νεοναζί Νετανιάχου να περάσει στον Παλαιστινιακό θύλακα έτσι για τα μάτια του κόσμου. Και οι δυο πλευρές, Εβραίοι και Χαμάς, ξύνονται ήδη στην γκλίτσα του τσοπάνη για να συνεχίσουν να σκοτώνονται ο καθείς εφ’ ώ ετάχθη και αναλόγως του κύκλου εργασιών του! Κιόλας άρχισαν οι αλληλοκατηγορίες Χαμάς και Εβραίων για το ποιος τορπιλίζει την ειρήνη! ¨Ήμουν νια και γέρασα”-θα έλεγε η γιαγιά μας! Για την ώρα οι Εβραίοι δεν ανοίγουν το πέρασμα της Γιάφας, τραυματίες, άρρωστοι, πεινασμένοι, παιδιά και άμαχοι ακόμα πεθαίνουν σωρηδόν στην Παλαιστίνη. Ποια επίσημη πηγή έδωσε αξιόπιστους αριθμούς, λόγου χάρη για το πόσοι από τους άμαχους και τις ως άνω κατηγορίες πεθαίνουν κάθε μέρα στην ερειπωμένη Γάζα; Και όλοι οι Δυτικοί, που παριστάνουν τους ηγέτες, άθλια κοπρόσκυλα του Καπιταλισμού, πήγαν στην Αίγυπτο να χειροκροτήσουν το καταρρέον με πάταγο αφεντικό τους. Να μην του στρώσουν τον δρόμο για το πρόστυχο και ματωβαμένο δεκαετίες τώρα Νόμπελ, πέρα από την χυδαία πολιτική σκοπιμότητα, που το περιβάλλει (όλα τα εν λόγω βραβεία και αυτό της λογοτεχνίας)! Ανέβηκε στο σανίδι ο κάκιστος ηθοποιός και από κάτω επευφημούσαν οι δολοφόνοι Εβραίοι! Σαν παράσταση ήταν για σφύριγμα και αυγά, αλλά έλα, που είναι βαμμένη στο άλικο αίμα πάνω από 100.000 δολοφονημένων!
Και ο πιο άθλιος, ο πιο γελοίος από όλους τους κατ’ ευφημισμόν ηγέτες της Δύσης ήταν μακράν ο Κούλης Μητσοτάκης! Χαζό παιδί χαρά γεμάτο! Μας θύμισε μια παλιά όσο και τωρινή δημοσιογραφική ιστορία. Όταν η τηλεόραση άρχισε να δείχνει μαζικά τα συνεντεύξεις υπουργών, ορισμένοι δημοσιογράφοι της πλάκας, οι ίδιοι πάντα στο κάθε ρεπορτάζ, έδιναν κυριολεκτικά μάχη, σπρώχνονταν να πλασαριστούν πίσω ακριβώς από τον υπουργό, που έκανε τις δηλώσεις, για να τους πάρει η κάμερα, να φανούνε στην οθόνη και να καμαρώνουν στον κύκλο τους, συχνά με το αζημίωτο! Έτσι έκανε ο Κούλης να είναι πίσω ή λοξά δίπλα από τον Ντόναλτ «Ντακ» για να φανεί ότι ο ίδιος και η αποικία Γκραικυλία παίζουν κάποιο ρόλο. Τί κι αν τον έφτυσε στην ουσία ο Αμερικανός Πρόεδρος, αυτός τον χαβά του! Παίζει και σχετικό βίντεο στα βοθροκάναλα και άλλα Μέσα για να μη πει κάποιος ότι αυτά τα βγάζουμε από την κοιλιά μας. Άσε τα εγχώρια πολιτικά κόμματα και τα βοθροκάναλα! Συναγωνίζονται ποιο θα φανεί βασιλικότερο του βασιλιά. Το χρειάζονται ιδίως τώρα, γιατί έρχεται η νέα Αμερικάνα πρέσβειρα, οσονούπω, μη βιάζεστε! Άλλωστε ο ρόλος της Γκραικυλίας στον κόσμο είναι πολύ σημαντικός, την υπολογίζουν ιδιαίτερα οι Αμερικάνοι. Σχεδόν ένα χρόνο από την εκλογή του βαψομαλλιά στον «Μαύρο Οίκο» και ακόμα δεν έχει έρθει πρέσβης! Και ποια έρχεται σε αυτήν την αδιάφορη θέση1 Πουλέν χιλιοβαμμένο! Δεν χρειάζονται πρεσβευτές στην Αθήνα οι Η.Π.Α., κυβερνάνε την αποικία Γκραικυλία από το… οβάλ γραφείο δια των ντόπιων θαλαμοφυλάκων τους.
Μόνο το Κ.Κ.Ε. είπε δυο σωστά πράγματα στο ζήτημα της υποτιθέμενης ειρήνης στην Γάζα: «Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, που τόσο καιρό αρνούνται να καταδικάσουν την γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, υπερθεματίζουν για το “σχέδιο Τραμπ για την Γάζα”, που ενταφιάζει την προοπτική ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, διαιωνίζει την ισραηλινή κατοχή και δημιουργεί ένα προτεκτοράτο υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ, ενώ αναβαθμίζει και τη θέση της Τουρκίας στην περιοχή. Κι όλα αυτά επειδή βρίσκεται στην λίστα των “καλεσμένων” του Τραμπ στη διάσκεψη της Αιγύπτου. Το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι αν η Ελλάδα είναι “παρούσα στις εξελίξεις”, αλλά σε ποια κατεύθυνση κινούνται οι “εξελίξεις” και τί ρόλο παίζει η κυβέρνηση σε αυτές».
Ο Κώστας Λάμπος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Γαβαλού Αιτωλοακαρνανίας, από ακτήμονες αγρότες γονείς με καταγωγή από την Ελατόβρυση της ορεινής Ναυπακτίας. Σπούδασε εργαζόμενος οικονομικές επιστήμες στην Ζυρίχη, στην Αθήνα και στο Βερολίνο όπου και ανακηρύχθηκε (04.02.1981) Διδάκτωρ της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Freie Universität του Βερολίνου. Δίδαξε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης, (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στο ΤΕΙ Αθήνας (Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής). Διετέλεσε εκδότης και διευθυντής του Περιοδικού ΟΥΜΑΝΙΣΤΗΣ, από το 1965 μέχρι το 1967, που απαγόρευσε την κυκλοφορία του η Χούντα. Πρόεδρος της Κεντρικής Διοίκησης του Οικονομικού Επιμελητήριου Ελλάδας (1986-1989), Διευθύνων Σύμβουλος στην Ανώνυμη Αγροτική Ασφαλιστική Εταιρία Ζωής και Υγείας, του Ομίλου Εταιρειών της ΑΤΕ (1993-1996), Διευθυντικό στέλεχος της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδας (1984-2004). Πήρε μέρος σε δεκάδες επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Κυριότερα έργα του είναι:
Unterentwicklung, Akkumulationskanäle und Kapitalbildungsmöglichkeiten in den unterentwickelten Agrarländern, F.U. Βερολίνου 1974. Ιμπεριαλισμός και Υπανάπτυξη, Βερολίνο 1975. Μετανάστευση. «Ευλογία» ή Κατάρα; Βερολίνο 1978. Abhängigkeit und fortgeschrittene Unterentwicklung dargestellt am Beispiel der Landwirtschaft Griechenlands R. G. Fischer Verlag, F/M 1981. Εξάρτηση, προχωρημένη υπανάπτυξη και αγροτική οικονομία της Ελλάδας, ΑΙΧΜΗ, Αθήνα 1983. Συνεταιρισμοί και Ανάπτυξη, ΚΟΧΛΙΑΣ, Αθήνα 1982, ΗΛΙΑΝΘΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1989 και Εκδόσεις ΤΥΠΟΘΗΤΩ-ΔΑΡΔΑΝΟΣ, Αθήνα 1999. Από την κρίση στην υπέρβαση του Ελληνικού Περιφερειακού Καπιταλισμού, ΑΙΧΜΗ, Αθήνα 1988. Συντεταγμένες Εθνικής Αγροτικής Ανασυγκρότησης, ΗΛΙΑΝΘΟΣ, Αθήνα 1991. Η Ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου και οι εχθροί της ανάπτυξης, Αθήνα 1992. Εισαγωγή στον Οικονομικό Προγραμματισμό, ΗΛΙΑΝΘΟΣ, Αθήνα 1996. Αμερικανισμός και Παγκοσμιοποίηση, Οικονομία του Φόβου και της παρακμής, ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ, Αθήνα 2009. Άμεση Δημοκρατία και Αταξική Κοινωνία. Η μεγάλη πορεία της ανθρωπότητας προς την κοινωνική ισότητα και τον Ουμανισμό, ΝΗΣΙΔΕΣ, Θεσσαλονίκη 2012. Ποιος φοβάται το υδρογόνο; Η επανάσταση του υδρογόνου, η ελεύθερη ενέργεια και η απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, ΝΗΣΙΔΕΣ,