Το «κίνημα των σακιδίων» γίνεται πηγή πολιτικής αγωνίας και, μαζί, καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων μετά την τραγωδία των Τεμπών. Οι μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των νέων σε όλη την χώρα φοβίζουν την κυβέρνηση, οδηγούν την κοινωνία στην μετάβαση από το συλλογικό πένθος στον συλλογικό θυμό και διαμορφώνουν τον μεγάλο αστάθμητο παράγοντα στην επιχείρηση διαχείρισης της κρίσης από το Μαξίμου.

Σ’ αυτή την διαχείριση (και σ’ αυτή την πρώτη, ακόμη, φάση) η επίσημη κυβερνητική γραμμή βασίζεται στο τρίπτυχο «ανθρώπινο λάθος – διαχρονικές/διακομματικές ευθύνες – ακαριαία αντίδραση και ανάληψη αντικειμενικής πολιτικής ευθύνης» με την παραίτηση Καραμανλή. Παραπλεύρως και ανεπισήμως, είτε μέσω των social media είτε μέσω διαρροών, επιχειρείται η απαξίωση των συλλαλητηρίων ως πολιτικά υποκινούμενων και ως ένδειξης ασέβειας στην μνήμη των θυμάτων.



πηγη: https://tvxs.gr