Στο Μάτι χθες φυσούσε αρκετά, θυμίζοντας σε κάποιους εκείνη την αποφράδα μέρα του Ιουλίου του 2018. Στη γραφική περιοχή της Ανατολικής Αττικής, ελάχιστα έχουν αλλάξει μετά την τραγωδία, με αρκετά έργα να έχουν κολλήσει στα «θα», τις ακατανόητες και κοστοβόρες μελέτες και τις δικαστικές προσφυγές και πολλούς πυρόπληκτους κατοίκους ή πρώην κατοίκους να παλεύουν ακόμη να φτιάξουν τα σπίτια τους χωρίς να έχουν λάβει ολόκληρα τα ποσά των αποζημιώσεων. Ζητώντας τους ένα σχόλιο για τη δικαστική εξέλιξη της εκατόμβης θυμάτων και την κατάσταση σήμερα, βρήκαμε πολλά κλειστά στόματα και ακούσαμε για αρκετό πόνο που προκαλούν ακόμα οι ανοιχτές πληγές.
Η δικαστική απόφαση είναι απλά άλλη μια ψηφίδα στο παζλ της οργής, αφού, όπως μας λέει παλιά κάτοικος της περιοχής, από τους πρώτους που ήρθαν μόνιμα στα πάλαι ποτέ «εξοχικά» του ’70 και του ’80, η ζωή της δεν θα είναι ποτέ η ίδια. «Κάθε σπίτι έχει μια τραγωδία μέσα», μας λέει χαρακτηριστικά ελεύθερη επαγγελματίας της περιοχής. Οι μόνιμοι κάτοικοι εκτιμώνται σε περίπου 500 και σχεδόν ο καθένας είχε μία ανθρώπινη απώλεια, έναν εγκαυματία γνωστό-φίλο-συγγενή-γείτονα ή μια σοβαρή καταστροφή στην περιουσία του.
Αρκετοί είναι εκείνοι που ακόμα περιμένουν να πάρουν την τελευταία δόση των αποζημιώσεων και της στεγαστικής συνδρομής (ύψους 1.000 ευρώ ανά τετραγωνικό). Ορισμένοι περιμένουν να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι για να λάβουν ποσά ακόμα και 30.000 ευρώ ή περισσότερα την ώρα που έχουν δανειστεί μεγάλα χρηματικά ποσά (συχνά από φίλους ή συγγενείς) για να ολοκληρώσουν τις επισκευές στα σπίτια τους. «Αν δηλαδή σε εμάς έκαναν 6 χρόνια, οι άλλοι στη Θεσσαλία πόσο θα κάνουν;» αναρωτιέται ρητορικά κάτοικος του Ματιού.
Οσον αφορά τα έργα που έχουν ανακοινωθεί, το ρυμοτομικό σχέδιο δεν έχει προχωρήσει καθώς η μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων έχει προσφύγει στο ΣτΕ. «Αυτό δεν έχει ξαναγίνει, μας κάψανε και μετά ήρθαν να μας ταράξουν στη νομιμότητα. Πέραν του πόνου και της φρίκης που ζήσαμε, έχουμε κάθε χρόνο να τρέχουμε με κάποιο δικαστήριο, ακόμα και για τα σπίτια μας ή τις μάντρες μας», σημειώνει κάτοικος. Αλλος γείτονας προσθέτει ότι συνεχίζει να υπάρχει ο φόβος για την απώλεια των περιουσιακών τους στοιχείων μετά την απώλεια ανθρώπινων ζωών.
Δεν είναι κάποιο «τούνελ» αλλά ένα από τα μονοπάτια στο Μάτι που οδηγούν προς την ακτογραμμή-παγίδα | ΦΩΤ.: Μ.-Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣΚάτοικοι και επιχειρηματίες του Ματιού σχολιάζουν στην «Εφ.Συν.» τη δικαστική απόφαση και τα έργα αποκατάστασης της περιοχής.
Πέτρος Δεμέναγας
Αυτή η απόφαση είναι μεγάλη τραγωδία για τον ελληνικό λαό και την κοινωνία μας. Δεν μπορεί κάποιοι που ευθύνονται για τον χαμό 104 ανθρώπων να μην πηγαίνουν φυλακή. Οσο συνεχίζεται η ατιμωρησία, τα πράγματα στην κοινωνία θα γίνονται όλο και χειρότερα και τέτοια εγκλήματα θα επαναλαμβάνονται, όπως με τα Τέμπη. Το κράτος δεν τιμωρεί κανέναν από αυτούς που είναι σε θέσεις-κλειδιά και όλα ξαναγίνονται και την πληρώνουν οι απλοί άνθρωποι που ζουν σε αυτή την κοινωνία και παλεύουν με νύχια και με δόντια.
Είναι τραγικό για όσους έχασαν τους δικούς τους να ακούν ότι η ζωή του ανθρώπου που χάσανε κοστίζει 10 ευρώ την ημέρα. Είναι πολύ άσχημο μήνυμα στα παιδιά, στην κοινωνία και γενικά. Μήνυμα ατιμωρησίας, ότι κανενός δεν τρίζει η καρέκλα, κανένας δεν φοβάται, είναι στο απυρόβλητο. Κανείς δεν πάει φυλακή εάν τύχει η στραβή στη βάρδιά του. Δεν υπήρξε κατηγορία για κακούργημα, δεν έγινε άρση του τηλεφωνικού απορρήτου και δεν ξεγυμνώθηκε το κράτος τελείως. Βλέπω κι εδώ μια συγκάλυψη, όπως με τα Τέμπη. Μιλάμε για κράτος αρματολών και κλεφτών.
Σκάλα που οδηγεί στο... πουθενά και σίγουρα όχι με ασφάλεια στη θάλασσα. Η διάβρωση της ακτογραμμής απλά επιδεινώνεται | ΦΩΤ.: Μ.-Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣΓιάννης Κούμερτας
Την ημέρα της πυρκαγιάς δεν είδαμε άνθρωπο, μόνο ελάχιστους αστυνομικούς. Ο κόσμος κάηκε από την αδιαφορία που τους παρατήσανε. Την περιοχή τη βλέπετε. Κάποια πράγματα φτιαχτήκανε, ορισμένα σπίτια έχουν φτιαχτεί, την τελευταία δόση της στεγαστικής συνδρομής κι εγώ δεν την έχω πάρει. Κάηκε το σπίτι μου και το πάνω μέρος του μαγαζιού. Περάσαμε αρκετά δύσκολα αυτά τα χρόνια.
Για τα σχέδια που ακούμε για το Μάτι δεν πιστεύω ότι θα γίνει τίποτα. Το μόνο που έκαναν ήταν να στρώσουν τον δρόμο που τον «ξανακόψανε» για να περάσουν ύδρευση μετά. Από τα έργα στο παράκτιο δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως. Επίσης, δεν πίστεψα ότι θα προκύψει κάτι μέσω της Δικαιοσύνης. Χάσαμε αρκετούς φίλους. Δεν πίστευα από την αρχή ότι θα πληρώσει κάποιος γι’ αυτό που έγινε. Είναι θλιβερό, είναι τραγικό, αλλά δυστυχώς έτσι είναι.
Λάζαρος Δημόπουλος
Είμαι μόνιμος κάτοικος και επιχειρηματίας εδώ και 30 χρόνια. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι τραγική. Πάνω από 100 άνθρωποι φύγανε κι άλλοι 100 εγκαυματίες και δεν έχει κανένας μια ποινή, κάποιος να τιμωρηθεί για κάτι. Είναι για λύπηση. Τα τελευταία 6 χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως στο Μάτι. Προς το χειρότερο, ναι. Προς το καλύτερο, όχι. Κάποια από τα σπίτια που έχω έχουν αποζημιωθεί, κάποια όχι. Ούτε τις επιχειρήσεις στήριξαν. Επειδή είμαι παλιός στην περιοχή, ακούω και βλέπω μόνο απογοήτευση για τους ανθρώπους και τους φίλους που φύγανε.
από: https://www.efsyn.gr