Ο Νίκος και η Άννα Βουρνάζου που ζουν στην Μελβούρνη Αυστραλίας, δώρισαν ενάμιση εκατομμύριο δολάρια Αυστραλίας, στην ομογενειακή οργάνωση «Φροντίδα» που διαθέτει γηροκομεία και γηριατρεία για τους ομογενείς υπερήλικους.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη δωρεά που έγινε ποτέ στα 37 χρόνια της ιστορίας του οργανισμού«Φροντίδα».

Τα χρήματα, που προσφέρθηκαν από το Νίκο και την Άννα Βουρνάζου θα διατεθούν για τη δημιουργία «ανεξάρτητης» πτέρυγας για άτομα με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (MS), εντός των νέων προτεινόμενων γηριατριακών εγκαταστάσεων του οργανισμού «Φροντίδα» στο Κλάιτον. Πρόκειται «για μια εξαιρετική πράξη γενναιοδωρίας» επεσήμανε ο πρόεδρος της Φροντίδας Σάκης Ζαφειρόπουλος

Σημειώνεται πως ο Νίκος Βουρνάζος που φέτος γίνεται 90 χρονών, αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση για την ομογένεια της Αυστραλίας, αφού σε ηλικία 78 ετών πήρε από το πανεπιστήμιο πτυχίο Φιλολογίας και στα επόμενα δέκα χρόνια έγραψε έξι βιβλία!

Γεννήθηκε στο Χρύσανθο Αιγιαλείας το 1924. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο και παρέμεινε στο χωριό να εργαστεί για την ανατροφή των έξι μικρότερων αδελφών του.

Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής οργανώθηκε στην Εθνική Αντίσταση (ΕΑΜ -ΕΛΛΑΣ) και απολύθηκε το 1945 μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας.

Το 1951 τελείωσε το τότε γυμνάσιο (Μέση Εκπαίδευση) σε ηλικία 27 ετών, ως κατ' οίκο διδαχθείς και πέτυχε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο οποίο οικονομικοί λόγοι δεν του επέτρεψαν να φοιτήσει. Το 1952 κλήθηκε να υπηρετήσει στον Ελληνικό στρατό και αποστρατεύτηκε τον επόμενο χρόνο. Το 1955 μετανάστευσε στην Αυστραλία και από το 1965 ασχολήθηκε με τους ομογενειακούς οργανισμούς, τους οποίους υπηρέτησε δημιουργικά από υπεύθυνες θέσεις.

Το 1987 τιμήθηκε με το μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης 1941-45 και με την κρατική αναγνώριση για τη συμμετοχή του στις μάχιμες τάξεις του ΕΛΑΣ.

Το 1995 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Αγγλίας (The University of New England) και το 2002, σε ηλικία 78 ετών, πήρε το πτυχίο Φιλολογίας.

Ο Νίκος Βουρνάζος έχει προσφέρει στην γενέτειρά του χρηματική βοήθεια για την κατασκευή πλατείας στο Χρυσάνθιο Αιγείρας και πέτρινη πύλη στα Χρυσάμπελα Αιγείρας. Καθιέρωσε βραβεία έκθεσης για τοπικά ιστορικά θέματα για τους μαθητές των Λυκείων Ακράτας, Αιγείρας και Δερβενίου, αλλά η ανταπόκριση των μαθητών ήταν πολύ μικρή και το εγχείρημα αυτό ατόνησε και έπαυσε μετά από τριετία. Επίσης προσπάθησε να κτίσει γηροκομείο στην περιοχή για να εξυπηρετεί τους κατοίκους της περιοχής των Δ.Ε. Αιγείρας, Ακράτας και Δερβενίου, αλλά οι γραφειοκρατικές νοοτροπίες των π. Καποδιστριακών δημάρχων, τον απογοήτευσαν και δεν τον έπεισαν να κατασκευάσει το γηροκομείο με τις προδιαγραφές που έθετε.