Ο εισαγγελέας της έδρας Σωτήρης Μπουγιούκος προσπάθησε χθες στην αγόρευσή του στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας να συμβιβάσει δύο ασύμβατες και αλληλοαποκλειόμενες λογικές παραδοχές, ότι οι δύο δράστες του φονικού λιντσαρίσματος του Ζακ Κωστόπουλου, ο κοσμηματοπώλης και ο μεσίτης, έδρασαν με πρόθεση, γνωρίζοντας ότι θα σκοτώσουν, αλλά την ίδια στιγμή σκότωσαν από αμέλεια και απερισκεψία.

Πρόκειται για αγεφύρωτη αντίφαση που προκαλεί τη λογική και το αίσθημα δικαίου, με εμφανή σκοπό να μη δικαστούν και να μην καταδικαστούν οι δύο δράστες για το βαρύ έγκλημα του φονικού λιντσαρίσματος, αλλά να έχουν ελαφρύτερη ποινική μεταχείριση, όπως και να αποφύγουν οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί την οποιαδήποτε ποινική συνέπεια.

Ο εισαγγελέας δεν προσπάθησε να υπερβεί λογικά και νομικά τις προκλητικές αντιφάσεις του βουλεύματος για τους δύο δράστες, αλλά τις αναπαρήγαγε και τις πολλαπλασίασε, προτείνοντας την ενοχή τους απλώς για θανατηφόρα σωματική βλάβη κατά παραυτουργία (σημαίνει ότι εκτέλεσαν μαζί την πράξη χωρίς να τη συναποφασίσουν) και από κοινού, χωρίς να προτείνει να αλλάξει η κατηγορία σε ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, όπως το ζητά από την πρώτη στιγμή η οικογένεια του θύματος και όπως προκύπτει από την περιγραφή των πραγματικών περιστατικών που δέχτηκε στην αγόρευσή του.

Ο Παναγιώτης Μητσομπόνος σκιτσάρει την αγόρευση του εισαγγελέα / Παρατηρητήριο Ζackie Οh Justice Watch

 

Απορρίπτοντας κάθε ισχυρισμό της υπεράσπισης, παραδέχτηκε ότι οι δύο κατηγορούμενοι ενέργησαν με πρόθεση, κλοτσώντας τον ακτιβιστή στο πρόσωπο και στο κεφάλι με μένος, σφοδρότητα και τιμωρητική διάθεση, «αν και είδαν ότι εντός του κοσμηματοπωλείου βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, αν και είδαν ότι αιμορραγούσε, αν και γνώριζαν ότι μπορούσαν να προκαλέσουν τον θάνατο του παθόντος, και εξαιτίας της ηλικίας τους, είχαν τη δυνατότητα να προβλέψουν το βαρύτερο αποτέλεσμα». Μάλιστα «γνώριζαν ότι δεν είχε αφαιρέσει κοσμήματα, ότι είχε υποστεί τραυματισμούς, ότι βρισκόταν σε μια δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση για την υγεία του, ότι ότι δεν ήταν επικίνδυνος, δεν αποτελούσε απειλή».

Περιέγραψε ότι «ο πρώτος κλότσησε 5 φορές και 3 από αυτές πέτυχαν την τζαμαρία και το κεφάλι του θανόντα, ο δεύτερος κλότσησε 9 φορές και 5 από αυτές πέτυχαν τον θανόντα» και ότι «ήθελαν να προκαλέσουν και αφετέρου γνώριζαν και ήθελαν τις περιστάσεις ως δυνάμενες να προκαλέσουν θάνατο», ενώ γύρω τους υπήρχαν άνθρωποι που τους φώναζαν να σταματήσουν γιατί θα τον σκοτώσουν. Δέχτηκε επίσης ότι ο θάνατος δεν οφείλεται στην κατάσταση της υγείας του θύματος, όπως ισχυρίζεται η υπεράσπιση, αλλά τα χτυπήματα «αποτελούν τη μόνη ενεργό και αποτελεσματική αιτία».

«Δεν μπήκε να κλέψει»

Ωστόσο την ίδια στιγμή ο εισαγγελέας δέχεται με τρόπο τελείως αντιφατικό και ανεξήγητο ότι ο θάνατος οφείλεται «σε αμέλεια του πρώτου και δευτέρου κατηγορουμένου που [...] έδρασαν απερίσκεπτα και έπληξαν τον παθόντα με τρόπο που επέφερε τον θάνατο» και ότι «η βασική επιδίωξη των κατηγορουμένων ήταν η παραμονή του και η σύλληψή του» και ότι «δεν προέκυψαν στοιχεία που να καταδεικνύουν ότι επιδίωκαν και ήθελαν την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης ή έτι δε περισσότερο τον θάνατο».

Ο εισαγγελέας απορρίπτει κατηγορηματικά ότι ο Ζακ Κωστόπουλος έκανε απόπειρα ληστείας και δέχεται ότι μπήκε στο άδειο κατάστημα όντας σε κατάσταση πανικού, προφανώς χωρίς να το συνειδητοποιεί ή για να προστατευτεί, αλλά εγκλωβίστηκε από την κλειδωμένη με μηχανισμό από μέσα πόρτα την οποία προσπαθούσε να ανοίξει με τον πυροσβεστήρα, όταν συγκεντρωμένοι απέξω άρχισαν να του πετούν αντικείμενα σπάζοντας την τζαμαρία, ξεκινώντας έτσι το λιντσάρισμά του.

Σημειώνει επίσης ότι χτυπούσε στο πάτωμα την ταμειακή μηχανή ή πετούσε κοσμήματα όχι για να κλέψει, αλλά μέσα στον πανικό του, και ότι το μόνο για το οποίο θα μπορούσε να έχει κατηγορηθεί είναι η διατάραξη οικιακής ειρήνης και η φθορά ξένης ιδιοκτησίας. Απορρίπτει έτσι τον ισχυρισμό της υπεράσπισης των αστυνομικών, που κατηγορούν μέχρι σήμερα το θύμα για απόπειρα ληστείας και άλλες βαριές αξιόποινες πράξεις και βεβαιώνουν ότι θα δρούσαν με τον ίδιο τρόπο αν γνώριζαν τότε όσα γνωρίζουν σήμερα.

Την ίδια στιγμή όμως προκειμένου να προτείνει την απαλλαγή των αστυνομικών από κάθε αδίκημα ισχυρίζεται ότι «ενήργησαν στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, η δράση τους δεν ενέχει στοιχεία υπερβολής και δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο, συνεκτιμώντας ορθώς ότι σε ένα μικρό στενό είχε συσσωρευτεί πλήθος κόσμου». Ισχυρίζεται επίσης ότι «δεν γνώριζαν και ούτε μπορούσαν να γνωρίζουν για την ψυχική κατάσταση ή την κατάσταση της υγείας του» και ότι «έκριναν ορθά ότι αποτελούσε απειλή και ότι πρέπει να δεσμευτεί».

Με άλλα λόγια, ισχυρίζεται ότι είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο ότι δεν αντιλήφθηκαν το άγριο λιντσάρισμα που είχε προηγηθεί, παρ’ όλο που κειτόταν μπροστά τους το θύμα, και ότι δεν κινήθηκαν για να συλλάβουν τους δράστες μέσα στο συσσωρευμένο πλήθος, αλλά συνέλαβαν το θύμα που προσπάθησε να διαφύγει παραπατώντας και κρατώντας ένα κομμάτι γυαλί, την ώρα που πέθαινε.

Το ερώτημα είναι αν οι τακτικοί και οι λαϊκοί δικαστές θα δεχτούν αυτές τις προκλητικές αντιφάσεις της εισαγγελικής πρότασης ή θα τις υπερβούν δίνοντας το αναγκαίο μήνυμα ότι είναι αδιανόητο το φονικό λιντσάρισμα σε κράτος δικαίου και ότι η αστυνομία πρέπει να το εμποδίζει με κάθε τρόπο, αντί να το συγκαλύπτει και να συμπράττει σ’ αυτό.

● Οι εξελίξεις στη δίκη μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο από το Παρατηρητήριο Ζackie Οh Justice Watch.

πηγη: https://www.efsyn.gr