Καλή χρονιά σε αυτούς που χρειάζονται περισσότερο την δύναμη και την ελπίδα. Και σε όσους παλεύουν για να την έχουν.

Μέχρι να έρθει εκείνη η χρονιά που δε θα βασιλεύει η απληστία και ο πόνος.

Όταν άνθρωποι που με χίλιους κινδύνους έφτασαν στη στεριά δε θα πετιούνται πάλι στη θάλασσα μαζί με τα μωρά τους μέσα σε σχεδίες.

Που καμία κυβέρνηση δε θα απαντά με κυνισμό ότι εγκληματεί για να προστατέψει τα σύνορα.

Που κανείς δε θα θεωρεί εισβολείς τους απελπισμένους που ζητούν άσυλο και μια γωνία στη γη που να νοιώθουν ασφαλείς.

Στο στρατόπεδο της Σάμου σκορπιοί και αρουραίοι δαγκώνουν τα παιδιά. Και οι έγκλειστοι της Λέσβου γράφουν γράμμα στην "πολιτισμένη" Ευρώπη που τους υποχρεώνει να ζουν στο Καρά Τεπέ, μια κόλαση χειρότερη και από τη Μόρια...

«όλη μέρα πρέπει να ψάχνουμε για καθαρό νερό, φαγητό, ένα ζεστό μέρος. Όλοι ζούμε με φόβο και αγωνία. Σύμφωνα με νέα μελέτη, οι πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά είναι τόσο καταθλιπτικοί που το ένα τρίτο από αυτούς σκέφτονται την αυτοκτονία. Σας ρωτάμε ταπεινά: θα μας συμπεριφέρονταν έτσι εάν ήμασταν ζώα;»(γράφουν στην επιστολή τους).

Να μείνουμε όρθιες και όρθιοι για να κρατήσουμε την ανάμνηση της ουτοπίας.

Γιατί ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Έστω και στα όνειρα μας.

Πηγη: http://artinews.gr