«Τα κτίρια ανήκουν σε όσους στεγάζουν μέσα τα όνειρά τους», γράφει το πανό. «Γκρεμίζουμε τους τοίχους που θέλουν μια κοινωνία-νεκροταφείο, δεν θα μας χτίσετε ζωντανούς», «Όσα λουλούδια και να κόψετε η άνοιξη θα έρθει!», διαβάζω στο twitter.

 Νέες και νέοι, όμορφα παιδιά, με μουσικές και τραγούδια σπάνε τις τσιμεντωμένες πόρτες του θεάτρου Εμπρός. Τα χάλκινα μουσικά όργανα ηχούν και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν αληθεύει και πάλι καθώς λέει πως στη ζωή υπάρχουν «δύο ορχήστρες χάλκινων οργάνων»: μία είναι η στρατιωτική μπάντα που παίζει μια μουσική με βάρβαρο χαρακτήρα, ρυθμίζοντας το βήμα των ανθρώπων ώστε να είναι ομοιόμορφο. Η άλλη, είναι μία ορχήστρα «αισθησιακή και σαγηνευτική», ευαίσθητη, ανθρώπινη, που ηχεί τις χαρές του ατόμου μέσα στον έρωτα και στην ομάδα. Η πρώτη είναι η ορχήστρα των φασιστών, ενώ η δεύτερη είναι των ανθρώπων που επιμένουν να αγαπούν, είναι η ορχήστρα των χρωμάτων και των ερώτων.

Ο καθένας ας διαλέξει ποια ορχήστρα θέλει ν' ακολουθήσει...
πηγη: http://artinews.gr