Κατηγορίες

Μιχάλης Παπαγιαννάκης

Τετάρτη 26 Μάι 2021

Κλίκ για μεγέθυνση

Μιχάλης Παπαγιαννάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	19 Αυγούστου 1941 Καλαμάτα
Θάνατος	26 Μαΐου 2009^[1]
Αιτία θανάτου	καρκίνος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου και Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Ευρωβουλευτής μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών)
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης (19 Αυγούστου 1941 - 26 Μαΐου 2009) ήταν Έλληνας οικονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου, πολιτικός της Αριστεράς και βουλευτής.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα και σπούδασε Νομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες σε Αθήνα, Μονπελιέ και Παρίσι. Εργάστηκε ως καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 2, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσαί και στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελιέ. Έκανε έρευνες και μελέτες πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την Κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα και άλλες, για λογαριασμό της ΕΟΚ, της ΓΚΑΤΤ και του ΟΗΕ, από το 1967 ως το 1987. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο και είχε συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή και τον Πολίτη. Μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ιταλικά.

Πολιτική

Ως το 1963 ήταν μέλος της ΕΔΑ. Κατά τη στρατιωτική χούντα (1967-1973) εντάχθηκε στη Δημοκρατική 'Aμυνα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμματείας της. Όταν το κόμμα του εντάχθηκε στο Συνασπισμό, ο Παπαγιαννάκης έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και εν συνεχεία της Πολιτικής Γραμματείας του, υπεύθυνος του Τμήματος Οικολογία και Ποιότητα της Ζωής. Το 1993 ήταν υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος, όμως ηττήθηκε στην πρώτη ψηφοφορία και στήριξε το Νίκο Κωνσταντόπουλο που τελικά εξελέγη.

Ο Παπαγιαννάκης είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής με το ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999.

Πρωταγωνίστησε στην υιοθέτηση από το ΣΥΝ της θέσης εναντίον της εκτροπής του Αχελώου και στη λήψη απόφασης από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ εναντίον της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004, απορρίπτοντας την εισήγηση της πλειοψηφίας της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος.^[2]

Τον Ιούλιο του 2001 ήταν μέλος της αντιπροσωπείας του «Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς» που συμμετείχε στις διαδηλώσεις στη Γένοβα της Ιταλίας όπου τελούνταν η σύνοδος κορυφής των G8.^[2] Εκεί εκφώνησε ομιλία με κεντρικό σύνθημα «να επιβάλουμε στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας την παγκοσμιοποίηση της πολιτικής, της δημοκρατίας, των θεσμών, των δικαιωμάτων».^[3]

Το 2004 δεν είχε διεκδικήσει επανεκλογή στο ευρωκοινοβούλιο, επιθυμώντας να δραστηριοποιηθεί στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Στο 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού (Δεκέμβριος 2004) ήταν ξανά υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος, αλλά ηττήθηκε από τον Αλέκο Αλαβάνο. Στις εθνικές εκλογές του 2007 εκλέχθηκε βουλευτής στη Β' Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του.

Ανήκε στην τάση Ανανεωτική Πτέρυγα του Συνασπισμού.

Πέθανε στις 26 Μαΐου του 2009 σε ηλικία 68 ετών από καρκίνο.^[4] Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό νεκροταφείο Καλλιθέας, όπου εκφώνησαν επικήδειους ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος,^[5] ο πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας, η Βάσω Κιντή και ο Φώτης Κουβέλης.^[6]