Τα παιδιά του πολέμου, τα ασυνόδευτα, ανήλικα προσφυγόπουλα, που κρατούνται σε "δομές φιλοξενίας" θα "παραχωρηθούν" σε ιδιώτες ξενοδόχους για να "δουλέψουν "

Αυτό προωθεί η Κυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Με τι όρους και προϋποθέσεις άραγε; 

Θα είναι υποχρεωτικό, ή προϊόν εξαναγκασμού; 

Ποιος θα αποφασίζει για αυτά τα παιδιά, από την στιγμή, που δεν υπάρχουν γονείς για να δώσουν τη συναίνεσή τους; 

Προϊόν δικής τους βούλησης θα είναι ή θα αποφασίζει κάποιο Λευκό Κολάρο;

Κι αν αρνηθούν; 

Πόσες ώρες θα δουλεύουν; 

Που θα δουλεύουν στα ξενοδοχεία και ως τι; 

Με τι αμοιβή; 

Αν ο ξενοδόχος και οι παρατρεχάμενοι τα εκμεταλλεύεται εργασιακά, σωματικά, ψυχολογικά, ακόμα και σεξουαλικά που θα πούνε τον πόνο τους, από ποιον θα ζητήσουν το δίκιο τους; 

Δεν μιλάμε για τα δικά μας 16χρονα παιδιά, που με την συναίνεσή μας μπορεί να δουλεύουν για να ενισχύσουν την οικογένεια,  ή για χαρτζιλίκι, ή για μια εμπειρία. 

Μιλάμε για ορφανά, ψυχικά τραυματισμένα από τη φρίκη του πολέμου και του θανάτου.

Μιλάμε για ο,τι πιο ευάλωτο υπάρχει.

Τι φρίκη είναι αυτή; 

Και μετά ζητά και τα ρέστα ο άριστος Πρωθυπουργός για το "Μητσοτάκης Κάθαρμα", που δονούσε την Μητρόπολη.