Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 16 Δεκ 2014
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

 

Ομιλία-χαιρετισμός της Βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Μαρίας Κανελλοπούλου στην Γενική Συνέλευση των μελών του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδος, περιόδου 1940-1945, «Ελληνικά Ολοκαυτώματα» που έλαβε χώρα στη μαρτυρική πόλη των Καλαβρύτων την Παρασκευή 12.12.2014.

 

«Αγαπητοί φίλοι, επιτρέψτε μου, σ' αυτή την σύντομη τοποθέτηση να σας προσφωνήσω και ''αγαπητούς συναγωνιστές'', αφού ο κοινός αγώνας για δικαίωση της μνήμης και αποκατάστασης της καταστροφής λαμβάνει σε αυτούς τους καιρούς τα πιο έντονα και επίκαιρα χαρακτηριστικά του.

Μακάρι ο αγώνας μας να αποτελούσε και ο ίδιος κομμάτι της Ιστορίας.

Μακάρι, να έλεγαν οι ιστορικοί του μέλλοντος, δηλαδή, ότι κάποτε υπήρξε μία ομάδα βασανισμένων πόλεων που δικαιώθηκε συλλογικά, όπως συλλογικά πρέπει να αποκαθίσταται η δικαιοσύνη, όπως συλλογικά πρέπει να προφυλάσσεται και να εμπλουτίζεται η μνήμη.

Ωστόσο, ο άνθρωπος είναι άνθρωπος και η μνήμη του είναι ανθρώπινη άρα και πεπερασμένη. Πέρα όμως από το πεπερασμένο της ανθρώπινης μνήμης, υπάρχει και η επιλεκτικότητά της που στην καλύτερη περίπτωση οφείλεται στην ανεπάρκεια ενός εκπαιδευτικού συστήματος­ να θυμήσω το εκπληκτικό πρόσφατο ντοκυμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου ''Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης'' όπου σε ένα ολόκληρο σχολείο κανένα παιδί δεν γνώριζε τι έγινε στον Εμφύλιο­ και στην χειρότερη περίπτωση οφείλεται στην παραχάραξη και την επιλεκτικότητα της μνήμης.

Μία σκοπιμότητα που φτάνει να ανακηρύσσει, εν κρυπτώ, οπαδό του ιστορικού αναθεωρητισμού που αρνείται την μάχη της Κρήτης σε επίτιμο διδάκτορα του Ελληνικού Πανεπιστημίου.

Μία σκοπιμότητα που φτάνει να καθαγιάζει την σύμπραξη με το γερμανικό κράτος δήθεν για πολιτιστικούς λόγους, όταν η Γερμανία με θράσος αρνείται οποιαδήποτε αποκατάσταση της μνήμης και της καταστροφής και μάλιστα προσπαθεί να εξαγοράσει τον αγώνα σας, τον αγώνα μας με χρήματα και πεσκέσια.

Την ίδια ώρα που ο Φούχτελ και τα γερμανικά γεράκια των ιδιωτικοποιήσεων αλωνίζουν την χώρα μας.

Πληροφορήθηκα ας πούμε ότι οι εκδρομές των Λυκείων από το Δίστομο και τα Ανώγεια που κάθε χρόνο γίνονταν στην Ελληνογερμανική Σχολή στην Αθήνα, φέτος δεν έγιναν γιατί η Ελλληνογερμανική ζήτησε να χρηματοδοτηθούν από το Ελληνογερμανικό Ταμείο, εκβιαστικά, ενώ οι σχετικοί Δήμοι είναι ενάντια στο Ταμείο.

Επίσης πρέπει να έχουμε κάποια στιγμή τεκμηριωμένη ενημέρωση για τα δημοσιεύματα που λένε ότι έχουν δοθεί πάρα πολλά λεφτά από το Ταμείο στο χιονοδρομικό στα Καλάβρυτα.

Όλοι μας αλλά κυρίως εσείς, οι θεματοφύλακες της πικρής αλλά περήφανης και άκαμπτης μνήμης πρέπει να κάνουμε και τους τελευταίους που σφυρίζουν αδιάφορα και συμπράττουν στην εξαγορά της μνήμης, ότι έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.

Πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις όταν στην Ελλάδα του 2014 ο γιος Χίτη που ξυλοκοπούσε συγχωριανούς γίνεται Υπουργός Δικαιοσύνης και παίζει μέχρι τελευταίας στιγμής με τη ζωή ενός 20χρονου ανθρώπου.

Πρέπει ν' αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις στην Ελλάδα του 2014, όπου οι Έλληνες ανέχονται ακόμα και τώρα την ύπαρξη ναζιστικού κόμματος στον κοινοβουλευτικό τους ναό.

Πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις όταν η κυβέρνηση στεγάζει και συνομιλεί με φανατικούς απογόνους των δωσιλόγων (βλέπε Μπαλτάκος).

Οι Δήμαρχοι έχουν ευθύνη σε αυτό το σημείο. Οι τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές είχαν το πιο έντονο πολιτικό πρόσημο από ποτέ.

Εξελέγησαν για να πάρουν θέση και όχι να περιγράφουν. Τα Καλάβρυτα ας πούμε, πρέπει να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν να υποδέχονται δαφνοστεφώς στο έδαφός τους παράγοντες που έχουν καταστήσει τη χώρα μας αποικία χρέους.

Αγαπητοί φίλοι, η μνήμη όπως και μια οικονομία, αποκαθίσταται συλλογικά. Δίπλα στην Ιστορία, που γράφεται από τον νικητή, υπάρχει η Μνήμη που γράφεται από την πραγματικότητα και τα συλλογικά βιώματα.

Όταν Ιστορία και Μνήμη συγκλίνουν, τότε είμαστε πιο κοντά στην Δικαιοσύνη.

Όταν δε η Ιστορία, η Μνήμη και η Δικαιοσύνη προφυλάσσονται και εμπλουτίζονται μέσα στη συλλογικότητα και μέσα σε μια Πολιτεία και μια Κυβέρνηση που διδάσκεται από καταστροφές του παρελθόντος, τότε είμαστε πιο κοντά στην Πρόοδο και στην Ελευθερία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει το θέμα των αποζημιώσεων πολύ ψηλά στην ατζέντα του. Δεν είναι τσάμπα αυτό. Κυρίως δεν είναι τσάμπα να στέλνεις στην Ευρωβουλή οδικώς , σε κάθε συνεδρίασή της, τον Μανώλη Γλέζο.

Δεν είναι συνθηματολογία για εμάς. Είναι αίτημα, είναι διεκδίκηση, είναι καθημερινότητα, είναι τρόπος ζωής.

Η Ελευθερία κοστίζει. Οι Έλληνες πληρώνουν ακόμα. Η Γερμανία οφείλει.

Απλές αλήθειες που πρέπει να γίνουν συνθήματα από τον πιο μικρό σύλλογο μνήμης μέχρι το υπουργείο εξωτερικών μιας νέας κυβέρνησης.

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου