Τόμοι ολόκληροι χρειάστηκαν για να καταγραφεί ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούσε η εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Συγκεκριμένα, χρειάστηκαν περίπου 12.700 σελίδες για να αποτυπωθεί στην απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας.
Σύμφωνα με τους δικαστές η ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης αποτυπώνεται σε έγγραφα που υπάρχουν από ιδρύσεως της όπως το κείμενο του Χρήστου Παππά με τίτλο «Χρυσή Αυγή Όρκος 30 Ιουνίου 198», άρθρα του Νίκου Μιχαλολιάκου, η ιδεολογική διακήρυξη, αλλά και μεγάλος αριθμός φωτογραφιών, εγγράφων, βίντεο του Χίτλερ, των SS, ναζιστικά σύμβολα κτλ.
Εξάλλου, επισημαίνουν οι δικαστές, ηγετικά στελέχη όπως ο Κασιδιάρης, ο Λαγός και ο Ηλιόπουλος κυκλοφορούσαν με τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα.
Οι δικαστές εξηγούν ότι βασικό στοιχείο που καθιστά τη Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση είναι η ιεραρχική δομή της. «Η εγκληματική τους δράση που σκοπό είχε την διά της βίας αντιμετώπιση των αλλοδαπών, των ιδεολογικών τους αντιπάλων, των αντιφρονούντων εκδηλωνόταν μέσω των τοπικών οργανώσεων και πάντα υπό την καθοδήγηση ανώτερου στην ιεραρχία στελέχους της» εξηγούν και συμπληρώνουν ότι «η ιεραρχική δομή ήταν τέτοια ώστε να εξασφαλίζει, όχι μόνο ότι κάθε κατώτερο όργανο θα υπακούει στις εντολές του ανώτερου, αλλά περαιτέρω ότι καμιά κομματική ενέργεια δεν θα υλοποιείται χωρίς την ρητή εκ των προτέρων εντολή του ανώτερου οργάνου».
Στο σκεπτικό της απόφασης γίνεται επίσης λόγος για «απαρέγκλιτη, τυφλή και απόλυτη πειθαρχία» των κατώτερων στους ανώτερους.
Επίσης, τονίζεται ότι η στοχοποίηση των θυμάτων εκφραζόταν μέσω της ρητορικής μίσους, που στη συνέχεια γινόταν πράξη μέσα από τις επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου.
«Η δημόσια αυτή ρητορική μίσους του αρχηγού, της ηγετικής ομάδας και υψηλόβαθμων στελεχών του κόμματος απέναντι σε όσους σκέφτονται διαφορετικά, απέναντι σε πολιτικούς αντιπάλους, αντιφρονούντες, μετανάστες απέναντι σε κατηγορίες ανθρώπων που ανήκουν στους χαρακτηρισμένους εχθρούς τους, καλλιεργούσαν την ιδέα και πράξη της φυλετικής υπεροχής, διαμόρφωναν σκόπιμα και όχι τυχαία σε ορισμένους οπαδούς στελέχη και μέλη αντίστοιχη συνείδηση, εξουδετέρωναν τους ενδοιασμούς, ηθικούς φραγμούς και αναστολές τους και εξοικειώνουν αυτούς με τη χρήση βίας και με το έγκλημα» αναφέρουν οι δικαστές στο σκεπτικό της απόφασής τους.
Για τη δολοφονία Φύσσα
Όσον αφορά στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Ο Παύλος Φύσσας δεν πρόλαβε να αντιδράσει απέναντι στον Ρουπακιά, ο οποίος ενεργώντας βάση σχεδίου κινήθηκε κυκλωτικά, σε σχέση με τους υπόλοιπους επιτιθέμενους Χρυσαυγίτες που με τα αλλεπάλληλα κύματα επιθέσεων σε βάρος του Παύλου Φύσσα, ανέμεναν το Ρουπακιά να έρθει από διαφορετική κατεύθυνση και να αιφνιδιάσει τον Παύλο Φύσσα όπως και έγινε. Ο εν λόγω δράστης δεν είχε οποιαδήποτε προσωπική σχέση, αντιπαλότητα, αντιδικία η αντιπαράθεση με το θύμα, αλλά η εγκληματική του ενέργεια αποτέλεσε εκτέλεση συγκεκριμένου σχεδίου και εντολής. Συνάγεται αβίαστα ότι το σχέδιο επίθεση σε βάρος του ήταν στοχευμένο και οργανωμένο».
Στην απόφαση γίνεται επίκληση των καταθέσεων αυτοπτών μαρτύρων καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Ρουπακιάς δεν έδρασε μόνος του αλλά η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν αποτέλεσμα της οργανωμένης κινητοποίησης της τοπικής οργάνωσης Νίκαιας της Χρυσής Αυγής και το κίνητρο ήταν πολιτικό - ιδεολογικό.
Ακόμα, στο σκεπτικό της απόφασης γίνεται λόγος για επιχείρηση συγκάλυψης της ανθρωποκτονίας του Παύλου Φύσσα από την ηγεσία και στελέχη της Χρυσής Αυγής.
πηγη: https://www.efsyn.gr