Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 24 Σεπ 2011

12 Σεπτεμβρίου 2011 20:35

του Β.Αντωνίου

 

Κλαίμε για σένα της Ελλάδας ψυχή

ξεπουλημένη,

έρμαιο των εμπόρων τώρα πια!

Σε ψυχρές βιτρίνες εγκαταλειμμένη

η μυστική λεηλατημένη σου ομορφιά!

Ράλης Κοψίδης )

 

Στους τακτικούς απολογισμούς του οικονομικού επιτελείου της ελληνικής κυβέρνησης, με ύφος βαρύγδουπο ο εκάστοτε υπουργός της οικονομίας, προβαίνει σε αισιόδοξες προβλέψεις και καθησυχαστικές προς πάσα φορολογούμενη τάξη ότι ο στόχος της εξόδου από την κρίση θα επιτευχθεί. Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, αφού το χρέος αναλαμβάνουν πλέον μετά την ψήφιση του μνημονίου και του μεσοπρόπθεσμου, οι τρεις επόμενες γενιές!!

Ο ισλανδικός λαός όμως, έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο

Τι συνέβη όμως στην Ισλανδία ; Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;

Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας πει πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:

Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.

Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.

Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;

Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;

Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:

2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.

2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.

Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.

2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.

Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.

Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.

H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.

Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.

Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια Magna Carta λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.

Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.

Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.

Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ; Φυσικά ΟΧΙ!

.

 

Στους απολογισμούς του ο πρωθυπουργός τηρεί αιδημόνως σιωπή για την τύχη της χώρας, υποδύεται ότι αγνοεί περί ποιας διαπαργής πρόκειται, δεν μνημονεύει καν τα πλήρη οικονομικά μεγέθη... Ούτε λέξη για το γεγονός ότι ο ωραίος τόπος ξεπουλιέται αναφανδόν στους ξένους, οι οποίοι ως άριστοι έμποροι χτίζουν τον τέως τόπο μας και τον νοικιάζουν σε αλλοεθνείς χωρίς ενταύθα να εισρεύσει τίποτα απολύτως πλην των αλλοδαπών περιττωμάτων. Μόνο εκροές υπάρχουν ακόμα πέραν των λαχανικών και των φρούτων (Ανανάδες, μπανάνες, παπάγιες , τροπικά φρούτα, λεμόνια Ισραήλ, πατάτες Αιγύπτου, πορτοκάλια Αργεντινής κ.ά) ακόμα και για τα ψάρια που εισάγουμε εξ όλης της υφηλίου (αστακοί Κούβας, κοχύλια Ισπανίας, γαρίδες Ατλαντικού, τσιπούρες Β. Αφρικής, Χταπόδια Αργεντινής, κέφαλοι Αμερικής κ.ά) για να αποκτήσουμε καταναλωτικές συνήθειες ξένων! Κουβέντα δε γίνεται για τα προϊόντα του τόπου μας.

Και που οδεύουν όλα αυτά; Οι πάντες υποδύονται ότι το αγνοούν, όμως οι ξενοδόχοι και ενοικιαστές δωματίων και διαμερισμάτων, θερμοπαρακαλούν και πληρώνουν αδρά τους ιδιοκτήτες των βυτιοφόρων να αδειάσουν άρον - άρον τους υπερπλήρεις βόθρους. Και οι βυτιοφορείς, τρέχουν σαν παλαβοί και ύστερα κατευθύνονται σε κάποιο κρυφό περιγιάλι κατά προτίμηση νύκτωρ ή χαραυγή σε αποχετευτικά δίκτυα ομβρίων των εθνικών οδών πάνω σε απόκρημνες ακτές για να εκκενώσουν το διεθνές περιεχόμενο των βυτίων στη βαθιά και άλλοτε γαλάζια θάλασσα.

Τι απομένει; Τίποτα φυσικά. Οι ευφυείς μπαίνουν στον άγριο χορό και ξεπουλάνε οτιδήποτε πλουτίζοντες. Οι ηλίθιοι θρηνούν και οδύρονται , ψάχνουν στον Παπαδιαμάντη να δουν πως ήταν κάποτε αυτός ο άγιος τόπος και ψελλίζουν καμιά αυτοσχέδια προσευχή όπως εκείνη του ζωγράφου Ράλλη Κοψίδη.

 

μόλις θελήσει ο ξένος το φράχτη να περάσει

ξερά κλαδιά θα πέσουν στο κεφάλι του.

Αγκάθια οργισμένα θα του βγάλουνε τα μάτια

θα πέσει κάτω και θα ορμήσουν να τον φάνε

μυρμήγκια της οργής, ακρίδες του θανάτου

τα χέρια του σαν κρύσταλλα θα σπάσουν

κακός βοριάς θα του τσακίσει την ανάσα

το μίσος των μυριάδων προδομένων

 

 

Υ.Γ

τα στοιχεία της Ισλανδίας Πολινα. Τσάμη

 

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου