Νοέμβριος 2010 22:26

Του Β. Αντωνίου

Γιατί έπαψαν να γεννιούνται νέες πολιτικές ιδέες και νέα πολιτικά οράματα; Γιατί δεν υπάρχουν πια αληθινές ιδεολογικές αντιπαραθέσεις; Γιατί οι πρώην πολιτικοποιημένοι άνθρωποι γίνονται απολιτικοί; Γιατί τα ΜΜΕ συνεχώς περιορίζουν την καθαυτό πολιτική ύλη τους και στρέφονται σε κοινωνικά θέματα; Γιατί στις κατά καιρούς πορείες διαμαρτυρίας, οι πορευόμενοι δεν ξεπερνούν τις λίγες εκατοντάδες; Γιατί δεν γίνονται πια διαδηλώσεις; Γιατί οι έλληνες πηγαίνουν στα Σούπερ Μάρκετ και στα βενζινάδικα και αδειάζουν τα πάντα κάθε φορά που υπάρχει κρίση;

Υπάρχουν πολλές και ποικίλες απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Αυτό που ίσως δεν υπάρχει είναι μια συνολική ερμηνεία του νεοελληνικού φαινομένου. Ίσως γιατί η ερμηνεία αυτή θα είναι πολύ δυσάρεστη για όλους.

Και φυσικά δεν υπάρχει η απάντηση. Απάντηση που βεβαίως ούτε η στήλη αυτή μπορεί να δώσει. Αλλά αν δεν μπορεί να δώσει απάντηση, ίσως μπορεί να διατυπώσει ορισμένα ερωτήματα.

Ας ξεκινήσουμε από τον κυβερνητικό ψηφοφόρο (ΠΑΣΟΚ). Ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ έχει διδαχθεί από το 1974 ότι ο μεγάλος εχθρός του έθνους είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία, τα «ντόπια και ξένα μονοπώλια». Σήμερα το ΠΑΣΟΚ καλεί και παρακαλεί την ιδιωτική πρωτοβουλία καθώς και τα εν λόγω μονοπώλια να επενδύσουν στην Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ είχε διδάξει στους οπαδούς του τον άκρατο αντιαμερικανισμό και αντιευρωπαϊσμό με το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Σήμερα μας φέρνει το ΔΝΤ και δηλώνει ότι δεν μπορούμε να φύγουμε από την Ευρωζώνη, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, διότι παραχωρήσαμε πλέον κυριαρχικά δικαιώματα.

Ο δεξιός ψηφοφόρος, έχει διδαχθεί ότι ο Γ. Παπανδρέου ψεύδεται και δημαγωγικά υπόσχεται στους πάντες τα πάντα. Σήμερα όμως ο Αντ. Σαμαράς υπόσχεται τα ίδια που υποσχόταν το ΠΑΣΟΚ πριν τις περυσινές εκλογές, πλειοδοτεί για ταχύτερη έξοδο από την κρίση και ξιφουλκεί σε άκρατους εθνικιστικούς τόνους την απεμπόληση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Εδώ είναι ακριβώς το σημείο που ταυτίζεται ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ με της Ν.Δ. . Ταυτίζονται στο ότι δεν μπορούν να καταλάβουν τίποτα από όλα αυτά που καθημερινά συμβαίνουν. Ταυτίζονται και σε κάτι άλλο: στο ότι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως η όλη παράσταση είναι άνευ ουσίας, πως η αναμέτρηση δεν γίνεται γύρω από συγκεκριμένα ζητήματα αλλά γύρω από μάχες εντυπώσεων, που δεν αποσκοπούν αλλού, παρά στην τελική υποκλοπή της ψήφου, με συνθήματα ψευδεπίγραφα και με υποσχέσεις απραγματοποίητες λόγω των συνθηκών.

Αυτόν το άνευ ουσίας πόλεμο εντυπώσεων παρακολουθεί από τη δική του γωνία ο αριστερός ψηφοφόρος που διατελεί εν συγχύσει σε ότι αφορά τον Γ. Παπανδρέου ή τον Αντ. Σαμαρά.

Πρέπει και ο αριστερός ψηφοφόρος να επιδοκιμάσει αυτό που μετά βδελυγμίας αποδοκίμαζε, πρέπει να αποδεχθεί ότι ένα μεγάλο μέρος της δογματικής ιδεολογικής του βάσης, έχει σήμερα να ανατραπεί. Και βέβαια αυτό δεν είναι εύκολο.

Γι' αυτό πορευόμαστε σήμερα σε μια πλήρη πολιτική σύγχυση. Ούτε ο δεξιός γνωρίζει πλέον γιατί και πως είναι δεξιός και τι σημαίνει αυτό, ούτε ο σοσιαλιστής γνωρίζει γιατί και πως είναι σοσιαλιστής. Ο αριστερός μάλιστα, πολύ περισσότερο από το δεξιό, δεν γνωρίζει πια τι σημαίνει ή τι δεν σημαίνει να είσαι αριστερός.

Σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει μια αρχή απαντήσεως στα αρχικά ερωτήματα που θέτει η στήλη.

Φιλότιμα και με συνέπεια εδώ και αρκετά χρόνια όλοι οι πολιτικοί χώροι με την εναλλασσόμενη εξουσία έχουν φροντίσει να μας στέλνουν σε Σούπερ Μάρκετς, και Βενζινάδικα διότι οι συγκεντρώσεις αυτές είναι πολύ πιο ακίνδυνες από τις συγκεντρώσεις έξω από τη Βουλή. Και θα είναι ίσως το πράγμα απλό αν δεν εγκυμονεί κάποιους μεγάλους κινδύνους. Οι Ελληνοτουρκικές κρίσεις με τις λεγόμενες γκρίζες ζώνες, τα δικαιώματα της υφαλοκρηπίδας, και η επέκταση των χωρικών υδάτων θα μπορεί να οδηγήσει σε μια πολεμική αναμέτρηση, διότι κανείς δε πιστεύει κανέναν και μάλιστα ποιον να πιστέψει, αν κάποια ώρα χρειαστεί να πειστεί ο λαός για ορισμένα πράγματα.

Ο μύθος του ψεύτη τσοπάνου με την αναφώνηση «Λύκος στα πρόβατα» βρίσκει την πλήρη απεικόνισή του στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, όπου την θέση του τσοπάνου έχει η εξουσία και τη θέση των καλουμένων σε βοήθεια χωριανών έχει ο λαός και οι ψηφοφόροι.