Γεννήθηκε στο Ουλμ (Ulm) της Γερμανίας. Σπούδασε στo ETH Ζυρίχης (Πολυτεχνική Ακαδημία της Ζυρίχης) στην Ελβετία όπου ολοκλήρωσε με επιτυχία τέσσερα χρόνια σπουδών στη Φυσική. Μετά την αποφοίτησή του, το 1900, πήρε την ελβετική υπηκοότητα, εργάστηκε για δύο μήνες ως καθηγητής μαθηματικών και το 1902 προσλήφθηκε ως εξεταστής στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών στη Βέρνη. Το 1921 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ «για τη συμβολή του στη θεωρητική φυσική, και για την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου». Το 1940 πολιτογραφήθηκε Αμερικανός.

Το 1952 του προτάθηκε η προεδρία του νεοσύστατου τότε κράτους του Ισραήλ, την οποία αρνήθηκε για διάφορους λόγους.

Απεβίωσε στο Πρίνστον του Νιού Τζέρσεϊ στις 18 Απριλίου του 1955.

Έργο

Στα πρώτα 15 χρόνια του 20ού αιώνα, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε μια σειρά από θεωρίες που διακήρυξαν, για πρώτη φορά, την ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια ενώ ταυτόχρονα έδωσαν εντελώς νέο περιεχόμενο στις έννοιες του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας. Οι θεωρίες αυτές ήταν κατ' ουσίαν μια βαθιά αναθεώρηση της παλαιάς Νευτώνειας Φυσικής και αποτέλεσαν επανάσταση για την επιστημονική αλλά και φιλοσοφική έρευνα.

Το 1905 δημοσίευσε τέσσερα άρθρα στο γερμανικό επιστημονικό περιοδικό Χρονικά της Φυσικής (Annalen der Physik) (τόμος 17) καθώς και τη διατριβή με την οποία απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Στο πρώτο από τα τέσσερα άρθρα έδωσε την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου, για την οποία του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1921.

Στηρίχθηκε στην υπόθεση της κβάντωσης η οποία είχε εισαχθεί μερικά χρόνια νωρίτερα από τον Πλανκ για τη ερμηνεία της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος.

Οι δύο αυτές εργασίες των Πλανκ και Αϊνστάιν αποτέλεσαν την αρχή της κβαντικής μηχανικής.

Αργότερα ο Αϊνστάιν εναντιώθηκε στη θεωρία των κβάντων, γιατί δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι νόμοι της φυσικής μπορούν να εμπεριέχουν τυχαιότητα. Με τα δικά του λόγια: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Θεός παίζει ζάρια με τον κόσμο».

Στο δεύτερο άρθρο του ασχολήθηκε με την κίνηση Μπράουν. Η κίνηση Μπράουν είναι η τυχαία κίνηση μικροσκοπικών κόκκων στερεού σε ένα σώμα υγρού (π.χ. γύρη σε νερό). Ο Αϊνστάιν υποστήριξε ερμηνεύοντας από στατιστικής πλευράς τα πειραματικά δεδομένα ότι αυτή η κίνηση οφείλεται σε συγκρούσεις των κόκκων με τα μόρια του υγρού.

Στο τρίτο από τα άρθρα που δημοσίευσε το 1905 διατύπωσε την θεωρία του για την κίνηση του φωτός. Υποστήριξε ότι η ταχύτητα της κίνησης είναι ανεξάρτητη από την κίνηση του πομπού και του δέκτη και σταθερή για δεδομένο μέσο διάδοσης (π.χ. κενό, νερό, γυαλί). Στο τέταρτο έδειξε ότι από αυτό συνάγεται η ισοδυναμία μάζας και ενέργειας, δίνοντας τον διάσημο τύπο E = m c 2 {\textstyle E=mc^{2}} . Τα δύο αυτά άρθρα αποτελούν τον πυρήνα της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας. Από πλευράς φυσικών φαινομένων, η ισοδυναμία μάζας και ενέργειας δηλώνει ότι η μάζα είναι δυνατόν να μετατραπεί σε ενέργεια και το αντίστροφο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της πυρηνικής ενέργειας όπου έχουμε μείωση ή αύξηση μάζας στους πυρήνες των ατόμων και ανάλογη έκλυση ή απορρόφηση ενέργειας από αυτούς μέσω των φαινομένων της πυρηνικής διάσπασης και της πυρηνικής σύντηξης.

Τον Νοέμβριο του 1915, ο Αϊνστάιν παρουσίασε τη γενική θεωρία της σχετικότητας σε μία σειρά διαλέξεων ενώπιον της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σύμφωνα με αυτήν η ελκτική δύναμη της βαρύτητας διαδίδεται στο χώρο με την ταχύτητα του φωτός και επηρεάζει οτιδήποτε υπάρχει στο χώρο, ακόμα και τις ακτινοβολίες. Το τελευταίο καθιστά δυνατή την ύπαρξη μελανών οπών, φαινόμενο που παρατηρήθηκε πολύ αργότερα. Το 1919, κατά τη διάρκεια μίας ηλιακής έκλειψης, ο σερ Άρθουρ Έντινγκτον (Eddington) παρακολούθησε το φως αστέρων καθώς αυτοί περνούσαν κοντά από τον ήλιο. Αυτό ήταν βεβαίως δυνατό γιατί η σελήνη κάλυπτε το φως του ήλιου, με αποτέλεσμα ο ουρανός να είναι αρκετά σκοτεινός. Οι μετρήσεις του έδειχναν απόκλιση της θέσης των αστεριών όταν βρισκόταν κοντά στον ήλιο, σε σχέση με τη θέση που είχαν τη νύχτα. Η απόκλιση αυτή συμφωνούσε με την προβλεπόμενη από τη γενική θεωρία της σχετικότητας απόκλιση λόγω καμπύλωσης του φωτός των αστεριών από το ισχυρό βαρυτικό πεδίο του ήλιου. Αυτό απετέλεσε την πρώτη πειραματική επιβεβαίωση της καινούργιας θεωρίας για τη βαρύτητα και έκανε τον Αϊνστάιν παγκοσμίως γνωστό.

Το 2016 επιβεβαιώθηκε επιτυχώς μέσω επιστημονικών πειραμάτων η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων τα οποία προβλέπονται από τη θεωρία της σχετικότητας.^[56]

Προσωπική ζωή

Το 1903 παντρεύτηκε την συμφοιτήτριά του Μίλεβα Μάριτς, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Χανς Άλμπερτ και τον Έντουαρτ, ενώ είχε αποκτήσει με την ίδια και μια κόρη τη Λίζερλ, η τύχη της οποίας αγνοείται. Το 1919, μετά το διαζύγιό του με την Μίλεβα, παντρεύτηκε την ξαδέλφη του, Έλσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν στο συμφωνητικό του διαζυγίου είχε υποσχεθεί στην πρώτη σύζυγό του, Μίλεβα Μάριτς, ότι θα της έδινε τα χρήματα που θα εξασφάλιζε από το βραβείο Νόμπελ, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν γι' αυτήν και για την ανατροφή των παιδιών τους.^[57][58][59]

Εκτός από την αγάπη του για τη φυσική, αγαπούσε επίσης και τη μουσική καθώς έπαιζε βιολί.

Ο Αϊνστάιν υπήρξε υπέρμαχος του σοσιαλισμού και φανατικός επικριτής του καπιταλισμού. Στο βιβλίο του Γιατί Σοσιαλισμός; εκφράζει τις πολιτικές του πεποιθήσεις.^[60]

Θάνατος του Αϊνστάιν

Όταν ο Αϊνστάιν πέθανε το 1955, οι επιστήμονες θέλησαν να μάθουν τι ήταν αυτό που τον έκανε τόσο έξυπνο. Επομένως αφαίρεσαν τον εγκέφαλο του, για να τον μελετήσουν και ανακάλυψαν πως το τμήμα του εγκεφάλου που ευθύνεται για τα μαθηματικά ήταν ασυνήθιστα μεγάλο στο δικό του μυαλό.^[61]

Έργα του στα νέα ελληνικά

Ατομικά

• Πώς βλέπω τον κόσμο, μετ. Μίνας Ζωγράφου-Μεραναίου, Εκδόσεις Μαρή, Αθήνα 1952.
• Θρησκεία καὶ ἐπιστήμη, Ευθύνη, 55 (1976), σσ. 397-399
• Γιατί Σοσιαλισμός;, Ουτοπία, 11 (1994), σσ. 18-24
• Πώς δημιούργησα τὴ θεωρία της σχετικότητας, Ουτοπία, 29 (1998), σσ. 35-39

Συλλογικά

• Einstein, Albert, Podolsky, B., Rosen, N., «Μπορεί η κβαντομηχανικὴ περιγραφὴ της φυσικής πραγματικότητας νὰ θεωρηθεῖ πλήρης » , Signum, 14 (1981), σσ. 1-5
• Albert Einstein, Leopold Infeld, Η Εξέλιξη των Ιδεών στη Φυσική, μετ. Ε.Μπιτσάκη, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 1978.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν  στις 27 Σεπτεμβρίου 1905 διατυπώνει, σε ηλικία 26 ετών, την ειδική θεωρία της σχετικότητας και την περίφημη εξίσωσή του Ε=mc2, σε άρθρο του στο γερμανικό περιοδικό «Χρονικά της Φυσικής».

Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι η υπόλοιπη ενέργεια μάζας έχει άμεση σχέση, τουλάχιστον μαθηματικά, με την κινητική ενέργεια. Κατά την ανάπτυξη της θεωρίας της σχετικότητας προβλέφθηκε ότι η κινητική ενέργεια ενός σώματος ισούται με έναν τύπο της μορφής:

T = B ( υ ) − m c 2 {\displaystyle T=B(\upsilon )-mc^{2}}

Όπου Β ένας όρος που εξαρτάται από την ταχύτητα. Ο όρος mc² είναι αποτέλεσμα της απαίτησης ότι η κινητική ενέργεια είναι μηδέν όταν η ταχύτητα είναι μηδέν. Με άλλα λόγια αν δεχτούμε ότι όταν το σώμα είναι ακίνητο δεν έχει κινητική ενέργεια, υποχρεωτικά η κινητική ενέργεια είναι της παραπάνω μορφής.

Φυσική σημασία

Στη φύση έχουν παρατηρηθεί πυρηνικά φαινόμενα στα οποία η συνολική μάζα των αντιδρώντων (σώματα που υπήρχαν πριν το φαινόμενο και συμμετείχαν σε αυτό) είναι διαφορετική της συνολικής μάζας των προϊόντων (σώματα που υπάρχουν μετά το φαινόμενο και συμμετείχαν σε αυτό). Αν η μάζα μειώθηκε κατά m, τότε θεωρείται ότι η ελλείπουσα μάζα μετατράπηκε σε ενέργεια ίση με mc², ενώ αν η μάζα αυξήθηκε, τότε θεωρείται ότι απορροφήθηκε ενέργεια ίση με E/c².

Έλλειμμα μάζας

Η συνολική μάζα των μεμονωμένων νουκλεονίων που συναποτελούν έναν πυρήνα ενός ατόμου είναι μεγαλύτερη της μάζας του ίδιου του πυρήνα. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται έλλειμμα μάζας. Η διαφορά των δύο μαζών αντιστοιχεί σε κάποια ενέργεια. Αυτή η ενέργεια εκπέμπεται υπό μορφή ακτινοβολίας γ όταν σχηματίζεται ένας πυρήνας, ή απορροφάται θεωρητικά όταν αυτός διασπάται.

Αρχή διατήρησης της ενέργειας-μάζας

Σε κάθε μονωμένο σύστημα ισχύει η αρχή διατήρησης της ενέργειας-μάζας της οποίας μία διατύπωση είναι:

E o = E + ( m 2 − m 1 ) c 2 {\displaystyle E_{o}=E_{}+(m_{2}-m_{1})c^{2}}

όπου Ε₁ είναι η αρχική συνολική ενέργεια του συστήματος, Ε₂ η τελική συνολική ενέργεια του συστήματος, m₁ η αρχική βαρυτική μάζα του συστήματος, m₂ η τελική βαρυτική μάζα του συστήματος.

Η παραπάνω αρχή αντικαθιστά τις παλιότερα θεωρούμενες βασικές αρχές, αρχή διατήρησης της μάζας και αρχή διατήρησης της ενέργειας. Αυτή η αντικατάσταση έχει επικριθεί από Φυσικούς. Ωστόσο, αυτή η αρχή συνδυασμένη με τους υπόλοιπους νόμους του καθιερωμένου μοντέλου συμφωνεί με τα σύγχρονα πειράματα με πάρα πολύ καλή ακρίβεια.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας

[απόκρυψη]π • σ • ε Μορφές ενέργειας   Μηχανική Έργο  · Κινητική ενέργεια  · Δυναμική ενέργεια  · Δυναμικό  · Μηχανική ενέργεια  · Δυναμικό βαρυτικού πεδίου  · Ενέργεια ελατηρίου   Θερμοδυναμική και χημεία Θερμική ενέργεια  · Θερμότητα  · Εσωτερική ενέργεια  · Ενθαλπία  · Χημική ενέργεια   Ηλεκτρομαγνητισμός   Ηλεκτρικό δυναμικό  · Μαγνητικό δυναμικό  · Ηλεκτρική ενέργεια  · Ενέργεια ακτινοβολίας   Ηλεκτρική τάση Κανονικό δυναμικό οξειδοαναγωγής  · Δυναμικό ενέργειας  · Δυναμικό Nernst  · Επαγωγική τάση     Κβαντική φυσική Ενέργεια ιονισμού  · Πυρηνική ενέργεια  · Ενέργεια μηδενικού σημείου   Σχετικές έννοιες Ελαστικότητα  · Διαφορά δυναμικού  · Σκοτεινή ενέργεια (υποθετική μορφή)  · Εντροπία   Αρχές και νόμοι Αρχή διατήρησης της ενέργειας  · Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας  · Πρώτος θερμοδυναμικός νόμος  · Δεύτερος θερμοδυναμικός νόμος

Παραπομπές

1.  

• Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
•  
• www.ige.ch/de/ueber-uns/einstein.html.
•  
• Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119016075. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
•  
• MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
•  
• «Albert Einstein». Comité des travaux historiques et scientifiques. 117243.
•  
• (Αγγλικά) SNAC. w69k499r. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• «Nationalencyklopedin» (σουηδικά) albert-einstein. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• (Αγγλικά) Find A Grave. 314. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 99141. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• filmportal.de. 4533e35f16964c939b82033bb6259e32. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• (Γαλλικά) Biographie Nationale de Belgique. Βρυξέλλες. 1866. albert-einstein. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• (Αγγλικά) Indiana Philosophy Ontology Project. thinker/2958. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• KNAW Past Members. PE00000116. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• Leidse Hoogleraren. 733. Ανακτήθηκε στις 19  Ιουνίου 2019.
•  
• (Γερμανικά) Munzinger-Archiv. 00000000666. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. einstein-albert. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
•  
• «Store norske leksikon». (Μποκμάλ, Νεονορβηγικά) Great Norwegian Encyclopedia. 1978. Albert_Einstein.
•  
• Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
•  
• «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
•  
• «Einstein: His Life and Universe by Walter Isaacson.» 1  Οκτωβρίου 2007. σελ. 431-432.
•  
• Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
•  
• www.einstein-bern.ch.
•  
• www.history.com/news/9-things-you-may-not-know-about-albert-einstein. Ανακτήθηκε στις 4  Ιανουαρίου 2019.
•  
• Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2018.
•  
• www.einstein-website.de/z_information/verschiedenes.html.
•  
• www.jstor.org/stable/795378.
•  
• www.einsteinsommerhaus.de/index.php?id=539.
•  
• Άλμπερτ Αϊνστάιν: «Letter to M. Berkowitz, 25 October 1950».
•  
• Άλμπερτ Αϊνστάιν: «Albert Einstein: Notes for an Autobiography». 1949. Ανακτήθηκε στις 7  Μαρτίου 2019.
•  
• Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «Albert Einstein (1879-1955), data.bnf.». (Γαλλικά) BnF authorities. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
•  
• www.library.ethz.ch/en/Resources/Digital-library/Einstein-Online/Einstein-s-Studies-at-the-Polytechnic-Institute-in-Zurich-1896-1900.
•  
• Άλμπερτ Αϊνστάιν, Άλφρεντ Κλάινερ: A New Determination of Molecular Dimensions. 1905.
•  
• «Zhou Peiyuan Is Dead; Educator-Scientist, 91».
•  
• «THEATER REVIEW;A Fantasy Meeting of Minds».
•  
• «The Speed of Broken Light: A meditation on duration and performance by Ted Hiebert».
•  
• «Neutral monism reconsidered by Erik C. Banks».
•  
• «Einstein: his life and universe».
•  
• «Modern-Day Einstein Smashes Flaming Golf Ball, Sets Pants on Fire».
•  
• «Special Relativity and how it all began».
•  
• «A brief history of mathematics Episodes».
•  
• «A-Z for Norfolk Science, A:Albert Einstein».
•  
• «Sieben Jahre «Schusterhandwerk»».
•  
• «Sieben Jahre «Schusterhandwerk»».
•  
• «Albert Einstein und das IGE».
•  
• Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
•  
• Ανακτήθηκε στις 24  Φεβρουαρίου 2018.
•  
• stolpersteine-fuer-ulm.de/familie/lina-einstein/.
•  
• «The Nobel Prize in Physics 1921». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 3  Αυγούστου 2015.
•  
• «The Nobel Prize amounts».
•  
• «Award winners : Copley Medal». (Αγγλικά) Βασιλική Εταιρεία. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2018.
•  
• «The Hebrew University awards honorary degrees». Ανακτήθηκε στις 6  Μαρτίου 2017.
•  
• The Nobel Prize in Physics 1921 : Albert Einstein, Nobel Media AB, ανακτήθηκε στις 2015-02-04
•  
• Scientific Background on the Nobel Prize in Physics 2011. The accelerating universe, Nobel Media AB, σελ. 2, ανακτήθηκε στις 2015-01-04
•  
• Paul Arthur Schilpp, επιμ.. (1951), Albert Einstein: Philosopher-Scientist, II, New York: Harper and Brothers Publishers (Harper Torchbook edition), σελ. 730–746. His non-scientific works include: About Zionism: Speeches and Lectures by Professor Albert Einstein (1930), "Why War?" (1933, co-authored by Sigmund Freud), The World As I See It (1934), Out of My Later Years (1950), and a book on science for the general reader, The Evolution of Physics (1938, co-authored by Leopold Infeld).
•  
• Result of WordNet Search for Einstein, The Trustees of Princeton University, ανακτήθηκε στις 2015-01-04
•  
• Gravitational waves have been found scientists say - CNN
•  
• «How Nobel Winners Spend Their Prize Money» (στα αγγλικά). Time. 2008-10-10. ISSN 0040-781X. Ανακτήθηκε στις 2017-06-19.
•  
• Varma, Jayanth R. «Einstein Nobel futures contract». Prof. Jayanth R. Varma's Financial Markets Blog (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2017.
•  
• «7 Things You May Not Know About the Nobel Prizes - History in the Headlines». HISTORY.com. Ανακτήθηκε στις 2017-06-19.
•  
• Μητραλιάς, Γιώργος (4 Ιανουαρίου 2015). «Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν απαντάει στο ερώτημα «γιατί σοσιαλισμός;»». TVXS - TV Χωρίς Σύνορα. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2016.
•  

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

• Fock, Vladimir, «Γενικὲς αρχὲς της θεωρίας της βαρύτητας του Einstein», Δευκαλίων, 20 (1977), σσ. 405-414
• Kostro, Ludwick, «Η εξέλιξη των ιδεών του Αϊνστάiν γιὰ τὸν αιθέρα», Ουτοπία, 16 (1995), σσ. 115-120

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το λήμμα:    Άλμπερτ Αϊνστάιν

• Albert Einstein Archives The Library Authority-The Hebrew University of Jerusalem and Einstein Papers Project -California Institute of Technology. (Αγγλικά)

[απόκρυψη]π • σ • ε Βραβευμένοι με Νόμπελ Φυσικής (1901-1925)   (1901) Ρέντγκεν (1902) Ζέεµαν, Λόρεντς (1903) Μπεκερέλ, Μαρία Κιουρί, Πιερ Κιουρί (1904) Στρατ (1905) Λέναρντ (1906) Τόμσον (1907) Μάικελσον (1908) Λίπμαν (1909) Μαρκόνι, Μπράουν (1910) φαν ντερ Βάαλς (1911) Βιν (1912) Νταλέν (1913) Κάμερλιν (1914) Λάουε (1915) Ο. Χ. Μπραγκ, Ο. Λ. Μπραγκ (1917) Μπάρκλα (1918) Πλανκ (1919) Σταρκ (1920) Γκιγιόμ (1921) Αϊνστάιν (1922) Μπορ (1923) Μίλικαν (1924) Καρλ Σίγκμπαν (1925) Φρανκ, Χερτς   Υπόλοιπες περίοδοι: (1926–1950) | (1951–1975) | (1976–2000) | (2001–σήμερα)

Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων WorldCat VIAF: 75121530 ΕΒΕ: 76370 BiblioNet: 157 LCCN: n79022889 ISNI: 0000 0000 7704 0933 GND: 118529579 SELIBR: 184709 SUDOC: 026849186 BNF: cb119016075 (data) BIBSYS: 90053072 ULAN: 500240971 HDS: 028814 MusicBrainz: c98c325e-7277-46e8-8b44-e3517f3e041a MGP: 53269 NLA: 36582360 NDL: 00438728 NCL: 369710 NKC: jn19990002019 ICCU: IT\ICCU\CFIV\035853 BNE: XX834035 CiNii: