Το Σύνδρομο Καρπιαίου σωλήνος αποτελεί την πιο συχνά διαγνωσκόμενη και θεραπευθείσα περιφερική συμπιεστική νευροπάθεια που καλούμαστε να θεραπεύσουμε είτε συντηρητικά είτε χειρουργικά , επηρεάζοντας το 5% του πληθυσμού . Περιγράφηκε πρώτη φορά το 1854 από τον Sir James Paget , ενώ το 1933 ο Sir James Learmoth έκανε την πρώτη επέμβαση.

Υπάρχουν εξελίξεις στη χειρουργική αντιμετώπιση του συνδρόμου , με τη χρήση νέων ενδοσκοπικών εργαλείων προσαρμοσμένων σε μικρό μέγεθος ειδικά για τον καρπό. Σε συμπόσιο εξιδεικευμένων στο άνω άκρο Χειρούργων Ορθοπαιδικών , που θα γίνει στο Στρασβούργο στις 27-30 Νοεμβρίου , ο κ. Αρμπής θα παρουσιάσει την Ελληνική εμπειρία στην νέα αυτή μέθοδο. Ας δούμε λίγα αρχικά στοιχεία για το Σύνδρομο αυτό.

Ανατομία καρπιαίου σωλήνος. Στη βάση της παλάμης υπάρχει ένα ανένδοτο,σχεδόν κλειστό κανάλι με εσωτερική πίεση 5-10mmHg, που περιέχει 9 τένοντες και το Μέσο Νεύρο, και διάμετρο όσο ο αντίχειράς μας.-.

Η αύξηση της πίεσης εντός του σωλήνος πάνω από 32mmHg προκαλεί ισχαιμία στο νεύρο , απομυελίνωσή του ,καθυστερημένη αγωγιμότητα, και έναρξη των συμπτωμάτων της οξείας , ή χρονίας (ιδιοπαθούς) μορφής της νόσου.

Αιτιολογία-Προδιαθεσικοί παράγοντες.

Παλαιά κατάγματα , ανώμαλες μυικές μάζες, όγκοι,υπερτροφικοί ιστοί, ρευματοειδής αρθρίτις , κληρονομικότητα (25%) , εμμηνόπαυση , εγκυμοσύνη , σακχαρώδης διαβήτης, υποθυρεοειδισμός, αλκοολισμός , νεφρική ανεπάρκεια , αποτελούν αίτια εμφάνισης. Επίσης, βιομηχανικοί εργάτες , αγρότες , ταμίες , και όσοι υποβάλλονται σε δονήσεις και επαναλαμβανόμενες κινήσεις.

Παθήσεις που μιμούνται το σύνδρομο. Στη διάγνωσή μας λαμβάνουμε πάντα υπόψιν παθήσεις που μιμούνται το σύνδρομο , όπως Αυχενική Δισκοκήλη Α6-Α7 , υψηλότερη πίεση του νεύρου στο χέρι ,τενοντίτιδα , αρθρίτις καρπού ή αυχένος , διαβητική νευροπάθεια , κυκλοφορικές διαταραχές ,και στηθάγχη (όταν αφορά το αριστερό χέρι) .

Συμπτώματα. Οι χαρακτήρες των ενοχλημάτων αποτελούνται από παραισθησίες , αιμμωδίες, αίσθημα καψίματος και οιδήματος , και πόνο , που αρχικά ξυπνούν τον πάσχων ο οποίος προσπαθεί ¨τινάζοντας¨ το χέρι να ανακουφιστεί. Στην εξέλιξη τα ενοχλήματα εμφανίζονται και την ημέρα . Οι αιμμωδίες εμφανίζονται στα 3 ½ πρώτα δάκτυλα.

Εάν προχωρήσει και άλλο , τότε εγκαθίσταται μυική αδυναμία , ατροφία κάποιων μυών, ενώ οι καθημερινές δραστηριότητες μπορεί να γίνουν ανυπόφορες, όπως η οδήγηση , το πιστολάκι ,το γράψιμο, κ.λ.π.

Στην εικόνα με κεραμμυδί χρώμα σημειούται η περιοχή που μουδιάζει το χέρι. Σύνηθες είναι οι πόνοι να αντανακλούν σε όλο το χέρι και ψηλά έως τον αυχένα.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ Υπάρχουν 6 κλινικές δοκιμασίες (Phallen , Tinnel ,Durcan , κ.λ.π) , που σε συνδυασμό με το ιστορικό , και με εξετασεις αγωγιμοτητας του νευρου, θετουν τη διαγνωση.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. Συντηρητική θεραπεία : Όταν ο ασθενής προσέρχεται στην αρχική φάση , συνήθως τους 6 πρώτους μήνες , τότε μπορεί η συντηρητική αγωγή να αποβεί επωφελής , εκμεταλλευόμενος το διαλείπων χαρακτήρα τη πάθησης. Αυτή περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη , βιταμίνες , ειδικούς νυχτερινούς νάρθηκες που εμποδίζουν το καρπό να πάρει θέση τέτοια που προκαλεί συμπτώματα . Απαραίτητο κρίνεται ένα συγκεκριμένο ασκησιολόγιο που έχει στόχο να ¨διευρύνει¨ το κανάλι , και να αυξήσει την ελαστικότητα των μυών.

Μεγάλο μέρος της συζήτησής μας με τους ασθενείς μας αφορούν τη τροποποίηση των εργασιακών συνηθειών , (εργονομικά πληκτρολόγια , ρύθμιση καρέκλας και καρπών , πολλά διαλλείματα στην εργασία , ασκήσεις ελαστικότητας) , που σε εφαρμογή μηνών μπορεί να αναστρέψουν την εικόνα.

Χειρουργική θεραπεία : Οταν η συντηρητική αγωγή αποτύχει ή ο ασθενής προσέρχεται με πάνω από 6-12 μήνες εγκατεστημένης βλάβης , τότε η διάνοιξη είναι η σωστότερη επιλογή , πρίν δημιουργηθεί μυική ατροφία και μη αναστρέψιμη βλάβη στους νευράξονες , ενώ εξοικονομεί χρόνο στις χαμένες εργάσιμες ημέρες.

Γίνεται διατομή στην οροφή του σωλήνος , στον εγκάρσιο σύνδεσμο, όπως φαίνεται στην εικόνα, ελέγχεται το νεύρο , ενώ δύναται να γίνει και επινευρόλυση , καθαρισμός του νεύρου από συμφύσεις.

Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι: 1. Ανοιχτή τομή (OPEN-RELEASE) : H παραδοσιακή μέθοδος με εκτεταμένη τομή 4-6 εκατοστών περίπου.

2. Ελάχιστης τομής (MINI-OPEN) : Γίνεται με τομή σχεδόν 1 εκατοστού , με τη χρήση του μικροσκοπίου , και προσφέρει σημαντικά βραχυπρόθεσμα οφέλη , ιδίως όταν χειρουργούμε και τους 2 καρπούς ( εικονες από προσωπικο αρχειο)

ΤΟΜΗ 1 ΕΚΑΤΟΣΤΟΥ.

Με τη μέθοδο αυτή πρακτικά έχουμε ελαχιστοποιήσει το μετεγχειρητικό οίδημα και τα αιματώματα που τόσο ταλαιπωρούσαν παλαιότερα, και τοποθετείται 1-2 το πολύ ράμματα.

3. ΝΕΑ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΕ ΚΑΜΕΡΑ , ΤΟΜΗ 5-6 ΧΙΛΙΟΣΤΑ , ΧΩΡΙΣ ΡΑΜΜΑΤΑ

Στο αριστερό χέρι βλέπουμε την παλαιότερη κλασσική τομή , και στο δεξί την τομή 5 χιλιοστών για τη τοποθέτηση του ενδοσκόπιου. Σε αυτή την εικόνα βλέπουμε τον καρπιαίο σωλήνα σε οθόνη στο χειρουργείο από τη κάμερα στο καρπό.

Τα πλεονεκτήματα μιας τομής 5 χιλιοστών , είναι αναμφισβήτητα η εκμηδένηση των ενοχλημάτων στα μαλακά μόρια της παλάμης , αφού δε σχηματίζεται ουλή, δεν τοποθετούνται ράμματα, και δεν πονάει η τομή , η οποία βρίσκεται εκτός επιφάνειας αφής της παλάμης. Η επάνοδος στην εργασία , η μυική ισχύς και η δυσφορία της τομής είναι βελτιωμένη σημαντικότατα.

Η επάνοδος στις δραστηριότητες , στην οδήγηση και στην εργασιακή επανένταξη γίνεται 50 % γρηγορότερα σε σχέση με τη παλαιά τομή.

Υπάρχουν κατηγορίες ασθενών όπoυ μπορεί η Ενδοσκοπική τεχνική να μην ενδείκνυται, όπως η ύπαρξη πολυπαραγοντικών νοσημάτων που συνοδεύουν τον ασθενή.

Μην ξεχνάμε ότι το σύνδρομο αποτελεί πολυπαραγοντική πάθηση , και ο κάθε ασθενής είναι ξεχωριστός. Ετσι η καταλληλότερη αντιμετώπιση μπορεί να είναι διαφορετική για τον καθένα.

Αρμπής Σπυρίδων. 6944 442656