Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 05 Νοέ 2022
Καταψηφίζουν την κατεδάφιση του ΕΣΥ
Κλίκ για μεγέθυνση









05.11.2022, 15:16

 

 
 
Πώς αντιμετωπίζει η αντιπολίτευση το σχέδιο νόμου για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη

Στις 7 Οκτωβρίου 1983, με τον νόμο 1397/1983, ιδρύεται από την πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου το Εθνικό Σύστημα Υγείας, η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στον χώρο της δημόσιας Υγείας από καταβολής του ελληνικού κράτους, δικαιώνοντας το λαϊκό αίτημα και τους αγώνες των νοσοκομειακών γιατρών για καθολική και δωρεάν πρόσβαση των πολιτών στην περίθαλψη.

Μέχρι τότε τα νοσοκομεία ήταν ΝΠΙΔ, οι γιατροί πληρώνονταν από τους ασθενείς και από ποσοστά που διένειμε ο διευθυντής κάθε τμήματος, δούλευαν ώρες και μέρες ατελείωτες απλήρωτες, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα. Εκτός από τη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε ΝΠΔΔ διεκδικήθηκε και ξεκίνησε η δημιουργία Κέντρων Υγείας αγροτικού τύπου, ενώ κομβικό σημείο ήταν η καθιέρωση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στους υγειονομικούς.

Σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη ολοκληρώνει τη διάλυση του ΕΣΥ με το νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη, που βγήκε από τη διαβούλευση την περασμένη Πέμπτη και αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή. Μεταξύ άλλων «ξηλώνει» τη θεμέλια αρχή του ΕΣΥ, την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των υγειονομικών, με ολέθριες συνέπειες για ασθενείς και υγειονομικούς. Η «Εφ.Συν.» ρώτησε τα κόμματα της αντιπολίτευσης για το νομοσχέδιο.

«Γιατροί και ασθενείς διαφορετικών ταχυτήτων εντός του ΕΣΥ»

Οι ερωτήσεις

 Το νέο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση για το δημόσιο σύστημα Υγείας λέγεται πως μας πηγαίνει πίσω στην εποχή προ του ΕΣΥ. Είναι ακριβές ή σχήμα λόγου; Τι επιπτώσεις θεωρείτε πως θα έχει;

 Η κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία πού αποσκοπεί; Ποιον θα πλήξει κυρίως, τον γιατρό/νοσηλευτή ή τον ασθενή, και γιατί;

 Πώς σχολιάζετε το άρθρο 7 που επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό -και στους διοικητές που αυτός διορίζει- να προκηρύσσει κατά το δοκούν θέσεις γιατρών μερικής απασχόλησης στα δημόσια νοσοκομεία που θα τις καταλαμβάνουν ιδιώτες γιατροί οι οποίοι ταυτόχρονα θα έχουν συνεργασία με ιδιωτικές κλινικές;

Πώς σχολιάζετε το άρθρο 10 που προβλέπει ότι επίσης κατά το δοκούν, σύμφωνα με τις επιθυμίες του εκάστοτε υπουργού, γιατροί του ΕΣΥ θα μπορούν να λειτουργούν ιδιωτικό ιατρείο ή να συνεργάζονται με ιδιωτικές κλινικές; Τι σημαίνει για έναν γιατρό να κάνει τις εφημερίες του, να συμμετέχει στην ολοήμερη λειτουργία του δημόσιου νοσοκομείου και στο... περίσσευμα του χρόνου του να δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα;

Πώς σχολιάζετε τα άρθρα 11 και 12 σύμφωνα με τα οποία ο εκάστοτε υπουργός θα έχει πλήρη έλεγχο κομματικοκεντρικού ρουσφετολογικού τύπου σε θέσεις επιστημονικών υπευθύνων, δηλαδή γιατρών με καθήκοντα συντονιστή διευθυντή, σε όλες τις κλινικές και σε όλα τα εργαστήρια των νοσοκομείων του ΕΣΥ απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας;

Τι προτίθεστε να πράξετε ως αντιπολίτευση γι’ αυτό το νομοσχέδιο;

Εάν εσείς φέρνατε ένα νομοσχέδιο για το δημόσιο σύστημα Υγείας, ποιες προτεραιότητες θα θέτατε, τι θα θέλατε να θεσπίσετε για την αναστήλωση του ΕΣΥ;


Ανδρέας Ξανθός
● Πρώην υπουργός Υγείας, βουλευτής Ρεθύμνου ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

 Η επιστροφή στην προ-ΕΣΥ περίοδο για την Υγεία δεν είναι λεκτική υπερβολή. Είναι μια ρεαλιστική εκτίμηση. Η δυνατότητα των γιατρών του ΕΣΥ να έχουν ιδιωτικό ιατρείο εκτός νοσοκομείου, η προκήρυξη θέσεων μερικής απασχόλησης για την προσέλκυση ιδιωτών γιατρών στα νοσοκομεία και η κατάργηση κάθε έννοιας γιατρού-δημόσιου λειτουργού που είναι αφοσιωμένος στη δημόσια και δωρεάν περίθαλψη αποτελούν βίαιη ανατροπή του κοινωνικού κεκτημένου των τελευταίων 40 χρόνων. Γυρνάμε πίσω, με πολιτική επιλογή της νεο-Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη, στην εποχή που το «προνόμιο» στην υγεία είχαν μόνο όσοι διέθεταν χρήματα ή «μέσον». Η ακραία ανισότητα στη φροντίδα υγείας και η «υγειονομική φτώχεια» επανέρχονται δριμύτερες.

Δεν αλλάζει απλώς η εργασιακή σχέση των γιατρών στο ΕΣΥ. Αλλάζει όλη η φιλοσοφία του συστήματος. Από την καθολική και ισότιμη φροντίδα με όρους δημόσιας κάλυψης, πάμε σε γιατρούς και ασθενείς διαφορετικών ταχυτήτων εντός του ΕΣΥ. «Ριγμένοι» θα είναι κυρίως οι ασθενείς που θα επιβαρυνθούν οικονομικά ή δεν θα έχουν εύκολη πρόσβαση στην πρωινή λειτουργία των νοσοκομείων. «Ριγμένοι» όμως θα είναι και οι γιατροί που θα επιμείνουν στην ΠΑΑ και θα επωμιστούν τα περιστατικά χωρίς «οικονομικό ενδιαφέρον». Οι δωρεάν υπηρεσίες από το ΕΣΥ θα συρρικνώνονται και οι επί πληρωμή θα επικρατήσουν. Αν αυτό δεν είναι διάλυση της δημόσιας περίθαλψης, τότε τι είναι;

Με δεδομένο ότι οι «άγονες» προκηρύξεις πολλαπλασιάζονται, σταδιακά όλες οι οργανικές θέσεις γιατρών στο ΕΣΥ θα μετατραπούν σε μερικής απασχόλησης. Το 1990-1993 ο Κων/νος Μητσοτάκης θέσπισε την part time απασχόληση των γιατρών στο ΕΣΥ, χωρίς επιτυχία. Επειτα από 30 χρόνια, με την ίδια νεοφιλελεύθερη εμμονή, ο υιός Μητσοτάκης θέλει να την επιβάλει ως τη βασική εργασιακή σχέση, αποδομώντας πλήρως το δημόσιο σύστημα. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην τα καταφέρει ούτε αυτή τη φορά.

Είναι ανθρωπίνως αδύνατο ένας γιατρός να ανταποκριθεί αξιοπρεπώς στην καθημερινή τακτική λειτουργία του νοσοκομείου, στα απογευματινά ιατρεία ή χειρουργεία δυο φορές τη βδομάδα, στην υποχρέωση της εφημερίας (περίπου άλλες δυο φορές τη βδομάδα) και ταυτόχρονα να δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα (ιατρείο ή κλινική). Αυτός που θα «μείνει πίσω» είναι ο ασθενής που δεν έχει λεφτά. Απαξιώνονται η δημόσια περίθαλψη αλλά και το ίδιο το ιατρικό έργο, μια και υποχωρούν δραματικά τα standards ποιότητας και ασφάλειας στη φροντίδα.

Η κομματοκρατία και το πελατειακό σύστημα στο ΕΣΥ έχουν βαθιές ρίζες. Με τις αλλαγές που θέσπισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η διαδικασία επιλογής μονίμων γιατρών έγινε πιο διαφανής και αξιοκρατική. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. ανατρέπει με το ν/σ τα πάντα. Κάνει το σύστημα κρίσεων πιο γραφειοκρατικό και χρονοβόρο και, κυρίως, πιο ευνοιοκρατικό. Ανατρέπει πλήρως τη βαρύνουσα σημασία των αντικειμενικών κριτηρίων (προϋπηρεσία, μετεκπαίδευση κ.λπ.) και αναγορεύει σε καθοριστικό τον ρόλο της προφορικής συνέντευξης του υποψηφίου. Το ίδιο θα γίνει και στις διευθυντικές θέσεις. Τα «δικά μας παιδιά» είναι η προτεραιότητα. Το «Επιτελικό Κράτος» στα καλύτερά του...

Εκτός από την τεκμηριωμένη κριτική και καταψήφιση του ν/σ στη Βουλή, εκτός από την υποστήριξη των κινητοποιήσεων των υγειονομικών, μέλημά μας είναι να συγκροτηθεί ένα ευρύτατο συνδικαλιστικό, κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο υπεράσπισης του ΕΣΥ και διεκδίκησης μιας ριζικής αναδιοργάνωσης της δημόσιας περίθαλψης.

Πρώτιστη προτεραιότητα, η οποία είναι ζήτημα «ζωής και θανάτου» για το ΕΣΥ, αποτελεί η αντιστροφή της τάσης παραίτησης και φυγής γιατρών και άλλων επαγγελματιών Υγείας. Χωρίς γενναία μισθολογική αναβάθμιση των γιατρών και των υπόλοιπων υγειονομικών, χωρίς επιπλέον κίνητρα για την προσέλκυση ιατρικού δυναμικού στις άγονες περιοχές-δομές-ειδικότητες, χωρίς βελτίωση των συνθηκών εργασίας, εκπαίδευσης και επιστημονικής εξέλιξης, το brain drain θα συνεχίζεται και το ΕΣΥ θα αποδιοργανώνεται. Η δεύτερη προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση της κρίσης στελέχωσης, με θεσμοθέτηση μηχανισμού αυτόματης προκήρυξης και κάλυψης των κενών λόγω συνταξιοδότησης, με διασφάλιση της μόνιμης παραμονής στο ΕΣΥ των συμβασιούχων, με επιστροφή όσων είναι σε αναστολή και με σχεδιασμό προσλήψεων σε τομείς όπου υστερεί το ΕΣΥ (Κοινοτική φροντίδα - Επείγουσα Ιατρική - Αποκατάσταση - Εργαστήρια - Ψυχική Υγεία - οδοντιατρική περίθαλψη - ανακουφιστική φροντίδα κ.λπ.). Και η τρίτη προτεραιότητα είναι η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στην ΠΦΥ και στον θεσμό του οικογενειακού γιατρού μέσω της ενίσχυσης των δημόσιων δομών (Κ.Υ.-ΤΟΜΥ-ΠΠΙ).


Γιώργος Φραγγίδης
● Βουλευτής Κιλκίς ΠΑΣΟΚ

 Αν τελικά το νομοσχέδιο κατατεθεί ως έχει στη Βουλή, τροποποιεί τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών και αλλάζει τη θεμελιώδη φιλοσοφία του ΕΣΥ, το οποίο μέχρι τώρα παρέχει δωρεάν τις υπηρεσίες του στους πολίτες. Οι επιπτώσεις θα είναι πολυεπίπεδες. Το δημόσιο σύστημα Υγείας, ο στυλοβάτης της υγείας των πολιτών, παραμένει αποδυναμωμένο και ανοχύρωτο απέναντι σε κάθε υγειονομική απειλή. Οι κοινωνικές ανισότητες και η ιδιωτική δαπάνη στην Υγεία θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Η ταλαιπωρία των πολιτών, επίσης.

Η κυβέρνηση με μια εμβαλωματική λύση, που μάλιστα δεν αφορά όλους τους γιατρούς του ΕΣΥ, αποπειράται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης σε σχέση με τις αμοιβές των γιατρών. Αντί να δώσει μισθολογικά και άλλα κίνητρα, ωθεί τους γιατρούς του ΕΣΥ σε επιπλέον εργασία στον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να συμπληρώσουν το ανεπαρκές εισόδημά τους. Αφ’ ετέρου, με την κατάλυση των διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, η κυβέρνηση εφαρμόζει στην πράξη τη φιλελεύθερη φιλοσοφία της για ιδιωτικοποίηση του χώρου της Υγείας.

Οφελος θα έχουν και τα μεγάλα ιδιωτικά funds, που κατέχουν την πλειονότητα των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων και νοσοκομείων. Θα πληγεί κυρίως ο ασθενής, αφού το ΕΣΥ παραμένει σε κατάσταση οριακής λειτουργίας, χωρίς ενίσχυση και υποστελεχωμένο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλες λίστες αναμονής σε χειρουργεία και τακτικά ραντεβού και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας να είναι υποβαθμισμένη. Οι πολίτες θα αναγκάζονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη είτε για να χειρουργηθούν ιδιωτικά είτε ακόμη και στα απογευματινά χειρουργεία του ΕΣΥ, τα οποία είναι επίσης με αμοιβή.

Η θέση μας είναι ότι η κάλυψη των αναγκών από ιδιώτες γιατρούς θα πρέπει να γίνεται μόνο στις άγονες και προβληματικές περιοχές, όταν οι προκηρύξεις αποβαίνουν άγονες κατ’ επανάληψη και αφού προηγουμένως έχουν θεσπιστεί ουσιαστικά κίνητρα για την προσέλκυση γιατρών. Η πλήρωση των θέσεων πρέπει να γίνεται με διαφανείς και αξιοκρατικές διαδικασίες.

Είμαστε αντίθετοι με την ιδιωτική εργασία των γιατρών του ΕΣΥ. Υποστηρίζουμε όμως την ενδυνάμωση των δημόσιων δομών Υγείας, τη διαμόρφωση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας και ικανοποιητικών αμοιβών (όχι προσχηματική αύξηση μισθού, όπως το 10% της κυβέρνησης της Ν.Δ.), καθώς και την παροχή πολλαπλών κινήτρων, όπως επιστημονικών, επαγγελματικών, οικογενειακών, που θα ικανοποιήσουν ηθικά και οικονομικά τους γιατρούς και θα κάνουν το ΕΣΥ ελκυστικό.

Ο γιατρός κρατά στα χέρια του την υγεία και τη ζωή άλλων ανθρώπων. Το έργο του είναι στρεσογόνο και κοπιαστικό σε επίπεδο φυσικό, ψυχικό και πνευματικό. Απαιτεί ηρεμία, ευεξία, επαρκή ανάπαυση, συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση, γιατί η ιατρική είναι δυναμική επιστήμη. Πώς μπορεί να εξασφαλιστούν αυτά όταν ο γιατρός κάνει και την πρωινή του βάρδια και τα απογευματινά του ιατρεία στο νοσοκομείο και τις προβλεπόμενες εφημερίες και το ιδιωτικό ιατρείο; Υπάρχει χρόνος ξεκούρασης, ενημέρωσης, οικογενειακής-προσωπικής ζωής; Αυξάνεται η πιθανότητα ιατρικών λαθών και διασαλεύεται η ασφάλεια των ασθενών.

Ο χώρος της Υγείας είναι εξαιρετικά νευραλγικός για να αφεθεί στα χέρια των ημετέρων και όχι των αξιοτέρων. Πρόκειται για μια προσπάθεια εγκαθίδρυσης κομματικού κράτους στην Υγεία. Είμαστε αντίθετοι σε τέτοιου είδους κομματικές-πελατειακές λογικές. Σ’ αυτό το πνεύμα, εξάλλου, κινείται και η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για αξιοκρατική ανάδειξη διοικητών νοσοκομείων.

Θα πρέπει να δούμε πρώτα με ποια μορφή θα κατατεθεί τελικά το νομοσχέδιο στη Βουλή. Για το ΠΑΣΟΚ είναι καθοριστικής σημασίας η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ και της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών, με προϋπόθεση την ενίσχυση των δομών και του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού σε όλα τα επίπεδα. Το ΕΣΥ πρέπει να συνεχίσει να παρέχει δωρεάν πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας σε όλους τους πολίτες και να αποκλείονται φαινόμενα συναλλαγής ανάμεσα σε γιατρό και ασθενή.

Στόχος των προτάσεών μας για την Υγεία είναι η αναγέννηση του ΕΣΥ μέσα από μεταρρυθμίσεις που θα προστατεύουν τον δημόσιο χαρακτήρα του και θα το προετοιμάζουν ώστε να απαντά στις προκλήσεις των επόμενων γενεών. Κοινή συνισταμένη των προτάσεών μας είναι η ουσιαστική αναβάθμιση του ΕΣΥ, για να μπορεί να υπηρετεί τους πολίτες. Αυτό περνάει κατ’ αρχάς μέσα από τη χαρτογράφηση των υγειονομικών αναγκών.

Στοχεύουμε σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας ευέλικτο, αποτελεσματικό και πρωτοπόρο, το οποίο να λειτουργεί ως μηχανισμός μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων και να μην ευνοεί τη διαιώνισή τους.


Γιώργος Λαμπρούλης
● Στ’ αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής Λάρισας ΚΚΕ

 Το νομοσχέδιο, οι ρυθμίσεις του έχουν κοινή βάση την πολιτική ανάπτυξης του συστήματος Υγείας και της προσαρμογής του στα κριτήρια της γενικότερης ανάπτυξης της οικονομίας, όπου οι λαϊκές ανάγκες και στην Υγεία θεωρούνται «κόστος» που πρέπει συνεχώς να συμπιέζεται. Αποτελούν τη «φυσική συνέχεια προηγούμενων ρυθμίσεων που κι αυτές εντάσσονται στον ίδιο στρατηγικό στόχο, ενίσχυσης του δημόσιου νοσοκομείου-επιχείρηση και του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα της Υγείας. Τέτοιου χαρακτήρα μέτρα έχουν υλοποιηθεί από όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά στο όνομα της βελτίωσης των παροχών προς τους ασθενείς και της θέσης των γιατρών, που όμως επιδείνωναν συνεχώς τους όρους περίθαλψης και που με τα προωθούμενα μέτρα θα επιδεινώσουν ακόμα παραπέρα.

Ετσι, ως διέξοδο στο σημερινό ανεπαρκέστατο έως άθλιο επίπεδο παροχών που έχουν διαμορφωθεί καθιερώνει σε μεγαλύτερη κλίμακα τις επιπλέον πληρωμές από τους ασθενείς, «σπρώχνει» τους γιατρούς των δημόσιων νοσοκομείων να ενταχθούν στον ανταγωνισμό του ιδιωτικού έργου, προσδοκώντας αύξηση του εισοδήματός τους, που τελικά θα αφορά ένα μικρό μέρος, ενώ η πλειονότητα θα συνεχίσει να εργάζεται με ακόμα πιο επαχθείς εργασιακούς, μισθολογικούς και επιστημονικούς όρους.

Η κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ, που αν περάσει το νομοσχέδιο-έκτρωμα θα έχουν τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου, αφορά όλο τον λαό και τους ασθενείς, αφού αφαιρεί ένα ακόμα εμπόδιο για να γίνουν εύκολη πελατεία στον ιδιωτικό τομέα, να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, ώστε να κερδοσκοπούν τα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια. Μάλιστα σε συνθήκες όπου οι λίστες τακτικών ιατρείων και χειρουργείων, επεμβατικών και απεικονιστικών εξετάσεων στις δημόσιες δομές και νοσοκομεία ξεπερνούν κάθε όριο, η διέξοδος του ραντεβού με τον γιατρό στο ιδιωτικό ιατρείο ή στο ιδιωτικό κέντρο θα γίνει αναγκαστικός μονόδρομος για χιλιάδες ασθενείς που θα βρεθούν στην ανάγκη. Η δε είσοδος ιδιωτών γιατρών μερικής απασχόλησης που θα καλύπτουν τρύπες και κενά όπως όπως στις δημόσιες μονάδες Υγείας καταδικάζει τους ασθενείς σε χαμηλότερου επιπέδου υπηρεσίες Υγείας και σε επικίνδυνες συνθήκες περίθαλψης.

Το συγκεκριμένο άρθρο αφορά τις «προβληματικές και άγονες περιοχές» που δεν επιλέγονται από τους γιατρούς προκειμένου να ενταχθούν ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Κατ’ αρχάς, οι περιοχές αυτές δεν έγιναν «προβληματικές» και «άγονες» από μόνες τους. Είναι αποτέλεσμα της γενικότερης πολιτικής στον καπιταλισμό, που συνδέεται με τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Αντίστοιχα και οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, οι επιστημονικές ανάγκες, οι κοινωνικές ανάγκες που υπάρχουν σε αυτές τις περιοχές δεν φτιάχτηκαν από μόνες τους. Αλήθεια, πώς εξηγείται το «προβληματικό» και «άγονο» όσον αφορά τη δημόσια μονάδα Υγείας, ενώ για την άσκηση ιδιωτικού έργου στο ίδιο αντικείμενο να μην είναι;

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις διαμορφώνουν ένα άθλιο συνολικά σύστημα εργασίας, μισθών, άλλων κοινωνικών παροχών, που συμβάλλει στο να αποτελεί την «τελευταία» επιλογή κάποιου γιατρού. Ετσι, την ίδια ώρα που δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο έστω για κάποια βελτίωση της κατάστασης, με τη συγκεκριμένη ρύθμιση αναθέτει τη «λύση» στους ιδιώτες εάν και εφόσον κρίνουν ότι τους ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο με οικονομικά κίνητρα.

Πρόκειται για ανατροπή και ξεθεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων των γιατρών των δημόσιων νοσοκομείων που «σπρώχνονται» να ενταχθούν στον ανταγωνισμό του ιδιωτικού έργου, προσδοκώντας να αυξήσουν το εισόδημά τους. Θα αφορά πολύ μικρό μέρος των γιατρών, ενώ η πλειονότητα θα συνεχίσει να εργάζεται με ακόμα πιο επαχθείς εργασιακούς, μισθολογικούς και επιστημονικούς όρους. Αν ήθελε το κράτος να ενισχύσει το εισόδημα των γιατρών, των υγειονομικών, θα προχωρούσε σε αυξήσεις μισθών, θα εφάρμοζε άμεσα τις τελεσίδικες αποφάσεις του ΣτΕ και του Αρείου Πάγου για επαναφορά μισθών στα επίπεδα του 2012, θα επανέφερε τον 13ο και 14ο μισθό, θα προσλάμβανε μόνιμο προσωπικό. Λεφτά για την υγεία του λαού και για αξιοπρεπείς μισθούς των υγειονομικών δεν περισσεύουν, δίνονται όμως απλόχερα για τις δουλειές των επιχειρηματικών ομίλων.

Η κριτική μας αφορά τα κριτήρια επιλογής των συντονιστών διευθυντών αλλά και τον ρόλο που τους αναθέτει το κράτος. Ετσι, στο λεγόμενο επιστημονικό έργο που ανάμεσα στα άλλα αφορά κλινική εφαρμογή, έρευνα, επιστημονικές δημοσιεύσεις κ.λπ., υπάρχει το στοιχείο της «ανισοτιμίας» των δυνατοτήτων αυτών ανάμεσα στους γιατρούς. Διότι η ανεμπόδιστη δραστηριότητα εκπλήρωσης αυτών των επιστημονικών κριτηρίων προϋποθέτει την ισότιμη κρατική στήριξη, τμήματα επαρκώς στελεχωμένα και εξοπλισμένα.

Αναφορικά με τον ρόλο, η ατομική αξιολόγηση των συντονιστών διευθυντών περιλαμβάνει και τις «διοικητικές-οργανωτικές ικανότητες», οι οποίες βεβαίως δεν είναι γενικές και αόριστες αλλά συνδέονται με τους γενικότερους στόχους προσαρμογής των δημόσιων νοσοκομείων ως «αυτοχρηματοδοτούμενων οικονομικών μονάδων» και το τι αναλογεί ως προς αυτό («πληρότητα», αύξηση εσόδων, μείωση εξόδων, προσωπικού κ.λπ.) στο τμήμα ή την κλινική όπου είναι ο συντονιστής διευθυντής ή θέτει υποψηφιότητα.

Η απαίτηση του λαού είναι ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας. Κάθε σωματείο, κάθε σύλλογος σε κάθε γειτονιά να περάσει σε μαχητική αντεπίθεση. Κάθε τίμιος γιατρός που θέλει να συνδυάσει την προσφορά στην κοινωνία και στην επιστήμη με συνθήκες εργασίας και αμοιβές ανθρώπινες πρέπει να είναι μπροστάρης στον αγώνα που θα εμποδίσει την ταφόπλακα που ετοιμάζεται να βάλει η κυβέρνηση. Γιατί στην οργάνωση και στον αγώνα βρίσκονται η ελπίδα και η προοπτική.

Λύση αποτελεί η ανάπτυξη ενός αποκλειστικά ενιαίου κρατικού συστήματος Υγείας, που θα έχει κριτήριο την πλήρη και απολύτως δωρεάν πρόληψη, περίθαλψη, αποκατάσταση της υγείας του λαού και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Ο λαός σε συμπόρευση με το ΚΚΕ να δυναμώσει την πάλη για μόνιμες προσλήψεις υγειονομικών στο δημόσιο σύστημα Υγείας, για αυξήσεις στους μισθούς, για κατάργηση των πληρωμών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό στην Υγεία.


Μαρία Απατζίδη
● Βουλευτίνα  Α’ Ανατολικής Αττικής ΜέΡΑ25

 Τα κυβερνητικά πεπραγμένα, στο πλαίσιο προφανών επιδιώξεων υπέρ της ιδιωτικής και κατά της δημόσιας Υγείας, έδωσαν τη χαριστική βολή στο ΕΣΥ, ώστε τώρα η αρχική πανδημία COVID-19 έχει μετασχηματιστεί σε χιονοστιβάδα καθυστερήσεων των χειρουργείων, καθυστερημένων διαγνώσεων, ματαίωσης προληπτικών ελέγχων, αύξησης των ατυχημάτων, αύξησης των κλινικών ψυχιατρικών νοσημάτων, επιδείνωσης των συνθηκών νοσηλείας, αύξησης της νοσηρότητας και της σοβαρότητας των νοσημάτων, σοβαρής εξάντλησης και απογοήτευσης του προσωπικού, ώστε διαρκώς αιμορραγεί προς το εξωτερικό και προς τον ιδιωτικό τομέα. Το νέο νομοσχέδιο βαραθρώνει οριστικά τον δημόσιο χαρακτήρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας με συνέπεια τη βλάβη σε ασθενείς και γιατρούς.

Δυστυχώς, θα πλήξει όλους. Ειδικότερα, όμως, συμβαίνει για να πλήξει το υγειονομικό προσωπικό και τους ασθενείς με επιπλέον έξοδα στο Δημόσιο, με ελαχιστοποίηση των προσφερόμενων υπηρεσιών και εν τέλει με μη αποτελεσματική αξιολόγηση των ασθενών.

Δυστυχώς για τους πολίτες είναι κάτι που εφαρμόζεται σε όλα τα νομοσχέδια. Γιατί, όμως, εδώ υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά; Διότι πρόκειται για το αγαθό της υγείας που είναι ανελαστικό και δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Το συγκεκριμένο άρθρο ανοίγει τις κλινικές σε ιδιωτικούς ιατρούς, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να καταλαμβάνουν με το καθεστώς της μερικής απασχόλησης θέσεις που έχουν αποβεί άγονες.

Αυτό φέρνει και ένα αντίστοιχο «άνοιγμα» των γιατρών του Δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα, σε ένα μοντέλο που θυμίζει τα προνόμια των πανεπιστημιακών και στρατιωτικών γιατρών.

Εδώ αυτό που θα αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία είναι ότι θα οδηγηθεί ο φτωχοποιημένος στον ιδιωτικό τομέα, γιατί με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων έχει περιέλθει σε τέτοια κατάσταση το ΕΣΥ και αυτό θα εμπεδωθεί τώρα και με νόμο του κράτους. Οταν ένα χειρουργείο θα κλείνεται πολύ αργότερα, αλλά θα είναι επείγουσα ανάγκη να γίνει άμεσα, αυτό θα οδηγεί σε κερδοφορία τα ιδιωτικά συμφέροντα. Κατασκευάζονται ταυτόχρονα δυο κατηγορίες γιατρών: αυτοί που θα έχουν τη δυνατότητα να ανοίξουν ένα ιδιωτικό ιατρείο και αυτοί οι οποίοι θα δουλεύουν αποκλειστικά στο Δημόσιο.

Από την αρχή της διακυβέρνησης Μητσοτάκη συμβαίνει αυτό. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν «γαλάζια» στελέχη χωρίς όμως να γνωρίζουν τον χώρο της Υγείας εκ των έσω. Αυτή η λογική θα πρέπει να στιγματιστεί.

Ο ρόλος μας ως αντιπολίτευσης είναι να εντοπίζουμε τις παθογένειες του συστήματος, να ασκούμε κριτική και να κάνουμε αντιπροτάσεις με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Ως αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα, αγωνιζόμαστε τόσο στον δρόμο όσο και στο Κοινοβούλιο.

 Από τις προτάσεις που κατατίθενται εξακολουθεί να λείπει η συγκεκριμένη πρόταση ανακοπής της αυτοτροφοδοτούμενης χιονοστιβάδας απαξίωσης και κατάρρευσης των υπηρεσιών των δημόσιων νοσοκομείων. Η εκ θεμελίων αντιστροφή της παρούσας κυβερνητικής πολιτικής και της μνημονιακής υποταγής είναι αναντικατάστατη, αλλά υπάρχουν και μερικές παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν.

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου