Η Ινδία επικράτησε της Covid-19 υπό τη «διορατική ηγεσία» του Ναρέντρα Μόντι, τον αποθέωνε με ψήφισμά του τον Φλεβάρη το δεξιό κόμμα του Bharatiya Janata (BJP) ή Κόμμα του Ινδικού Λαού, αντίπαλο δέος του κεντροαριστερού Κόμματος του Κογκρέσου (INC) της δυναστείας των Γκάντι. Τον Μάρτιο ο Ινδός υπουργός Υγείας διαφήμιζε ότι η χώρα βρισκόταν «στα τελειώματα» της πανδημίας. Παράλληλα όμως τα νοσοκομεία είχαν αρχίσει να ξαναγεμίζουν, αυτή τη φορά με νεότερους και βαρύτερα άρρωστους ανθρώπους, ωθώντας τους επιδημιολόγους να σημάνουν συναγερμό πως η Ινδία καθόταν πάνω σε ωρολογιακή βόμβα. Του κάκου.
«Η πανδημία τιμωρεί την ύβρη» σχολίαζε εύστοχα τις προάλλες άρθρο των Financial Times για τον Μόντι. Τη λέξη «ύβρη» επέλεγε και η Guardian σε κύριο άρθρο της για την αλαζονεία και τα τραγικά λάθη του Ινδού πρωθυπουργού, που μόνο «διορατικός» δεν αποδείχτηκε. Μεθυσμένος από μια ψευδαίσθηση εθνικής και προσωπικής παντοκρατορίας και υποτιμώντας εγκληματικά τον υγειονομικό κίνδυνο, αδιαφόρησε μπροστά στις προειδοποιήσεις, έχοντας άρει πλήρως τα περιοριστικά μέτρα -σε μια αχανή χώρα με πληθυσμό κοντά στο 1,4 δισεκατομμύριο, μεγάλο μέρος του οποίου ζει σε οικτρές συνθήκες υγιεινής- και υποσχόμενος να μην επιβάλει νέο εθνικό λοκντάουν χάριν της οικονομίας.
Καλλιέργησε ταυτόχρονα ένα απατηλό κλίμα εφησυχασμού και επέτρεψε να πυροδοτηθούν αναρίθμητες εστίες υπερμετάδοσης, από πολυπληθείς αγώνες κρίκετ και γάμους μέχρι μαζικές ινδουιστικές γιορτές με συμμετοχή εκατομμυρίων πιστών χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, δηλώνοντας ταυτόχρονα «πανευτυχής» που συγκέντρωνε δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόρους σε προεκλογικές του φιέστες λόγω των τοπικών εκλογών σε πέντε κρατίδια. Εύλογο λοιπόν να δημιουργηθεί εύφορο έδαφος στον, μεταλλασσόμενο για λόγους επιβίωσης, ιό να θεριέψει ακόμα περισσότερο και να γονατίσει το εντελώς απροετοίμαστο δημόσιο σύστημα υγείας. Για τους πλούσιους και τους ημέτερους βέβαια βρίσκονται λύσεις ιδιωτικώς.
Η εν εξελίξει εθνική τραγωδία αντικατοπτρίζεται πια στις αμέτρητες άσβεστες φωτιές επίσημων και ανεπίσημων αποτεφρωτηρίων σε όλη τη χώρα, αποκαλύπτοντας το μέγεθος του θανατικού που έχει ενσκήψει και που οι αρχές πασχίζουν να συγκαλύψουν.
Η κατακραυγή για τον Μόντι και το πως εγκατέλειψε τον ινδικό λαό στο έλεος του δεύτερου πανδημικού κύματος φουντώνει τώρα και σε μερίδα του Τύπου αλλά κυρίως στα σόσιαλ μίντια, με την κυβέρνηση να αντιδρά λογοκρίνοντας και φιμώνοντας τις επικριτικές φωνές, επικαλούμενη δήθεν «παραπληροφόρηση», όπως έκανε και στη διάρκεια των πολύμηνων εμβληματικών κινητοποιήσεων της φτωχής ινδικής αγροτιάς ενάντια στη νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση διά χειρός Μόντι που οδηγεί σε ξεπούλημα στους κολοσσούς του κλάδου. Στο twitter πάντως εξακολουθούν να «τρεντάρουν» hashtags όπως #ResignModi (Παραιτήσου Μόντι), #ModiMadeDisaster (Ο Μόντι Προκάλεσε Καταστροφή), #SuperSpreaderModi (ΥπερΜεταδότη Μόντι) και #WeCannotBreathe (Δεν Μπορούμε να Αναπνεύσουμε).
Η επταετής διακυβέρνησή του έχει σημαδέψει τη χώρα και με άλλους ζοφερούς τρόπους, σπρώχνοντάς την σ’ έναν αυταρχικό κατήφορο, ιδίως με τη συστηματική δίωξη των μουσουλμάνων που αποτελεί κορωνίδα της σοβινιστικής της πολιτικής, εμπνευσμένης από τη φονταμενταλιστική ιδεολογία της ινδουιστικής υπεροχής Hindutva, την οποία προώθησε στη δημόσια σφαίρα ο Μόντι και το BJP, παρότι χαρακτηρίζεται όχι απλά ρατσιστική αλλά «εξτρεμιστική δεξιά» έως «φασιστική».
Οι ινδουιστές αποτελούν το 80% του πληθυσμού της Ινδίας, με κινητήρια δύναμη πίσω από τη διασπορά και εν πολλοίς την πολιτικο-θρησκευτική ηγεμονία του «ιού» της Hindutva, όπως λέγεται, την πανταχού παρούσα παραστρατιωτική οργάνωση-ομπρέλα «Rashtriya Swayamsevak Sangh» (RSS), που έχει τεθεί κατά διαστήματα εκτός νόμου λόγω κατηγοριών για εμπλοκή της σε τρομοκρατικές ενέργειες και υποκίνηση βίας κατά μειονοτήτων. Μέλος της εξάλλου υπήρξε κι ο δολοφόνος του Μαχάτμα Γκάντι, Ναθουράμ Γκόντσε.
«Εχοντας ιδρυθεί 94 χρόνια πριν από άντρες ξετρελαμένους με τους φασίστες του Μουσολίνι, η RSS συνιστά τη “μητρική εταιρεία” της θεωρίας της ινδουιστικής υπεροχής», έγραφε διαφωτιστικά σε εκτενή έρευνά της τον Φλεβάρη του 2020 η Guardian. «Η RSS έχει αυτοχριστεί ο υπέρτατος κριτής του θεολογικού νοήματος κι ο αρχιτέκτονας ενός έθνους-κράτους ινδουιστών. Διαθέτει τουλάχιστον τέσσερα εκατομμύρια εθελοντές, που δίνουν όρκους πίστης και συμμετέχουν σε ημιστρατιωτικές ασκήσεις»... Με τη δική της βοήθεια εννοείται, όσο και με τη συνδρομή φίλιων ΜΜΕ και ανοιχτοχέρηδων δωρητών από την εγχώρια οικονομική ελίτ, ο 71χρονος Μόντι ανέβηκε στην εξουσία το 2014 και επανεξελέγη το 2019, σαγηνεύοντας τρομακτικά τα πλήθη με την πόλωση και τη μισαλλοδοξία που σπέρνει ιδιαίτερα μέσω της δαιμονοποίησης των μουσουλμάνων.
Σκοτεινός παραμένει ο ρόλος του στην υποκίνηση και ενορχήστρωση του φονικού αντιμουσουλμανικού πογκρόμ το 2002 στη γενέτειρά του, το κρατίδιο Γκουτζαράτ, στο οποίο διετέλεσε τοπικός πρωθυπουργός από το 2001 ώς το 2014. Εχει γεννηθεί το 1950 σε μια μάλλον φτωχή οικογένεια κι από μικρή ηλικία είχε ενταχθεί στην RSS, γεγονός που καθόρισε τη μετέπειτα πορεία και ανέλιξή του.
Στα πεπραγμένα του ξεχωρίζουν η ανάκληση του ειδικού καθεστώτος αυτονομίας του διαφιλονικούμενου μουσουλμανικού Κασμίρ -εν μέσω της προαιώνιας διαμάχης με το γειτονικό, επίσης «πυρηνικό» Πακιστάν- καθώς κι ο επιλεκτικός νομοθετικός αποκλεισμός μουσουλμάνων από την απόκτηση ινδικής υπηκοότητας. Οσο πάντως κι αν ο Μόντι αυτοπλασάρεται ως μεσσίας στα εκατομμύρια των φανατικών οπαδών του, επάξια του αποδίδεται ο χαρακτηρισμός «Νέρωνας» - επί των ημερών του η Ινδία φλέγεται, μέσα στην κόλαση και του κορονοϊού και του ινδουιστικού φονταμενταλισμού.
Γιατί τον επιλέξαμε
Η έξαρση της πανδημίας στην Ινδία είναι «περισσότερο κι από σπαρακτική», διαπιστώνει ο ΠΟΥ, με κόσμο να πεθαίνει σε δημόσια θέα λόγω έλλειψης οξυγόνου και νοσοκομειακών κλινών. Το υγειονομικό «ολοκαύτωμα» είναι σε μεγάλο βαθμό απόρροια της μεσσιανικής αλαζονείας του ινδουιστή εθνικιστή πρωθυπουργού που βιάστηκε να πιστωθεί τη δήθεν ήττα του κορονοϊού, προτού εκείνος επιστρέψει δριμύτερος. Ο Ναρέντρα Μόντι κρύβει όμως κι άλλους σκελετούς στην ντουλάπα, που επηρεάζουν καταλυτικά τη σπουδαία αυτή χώρα.
πηγη: https://www.efsyn.gr