Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 17 Ιούλ 2021
Ενα έθνος, τρία κράτη...
Κλίκ για μεγέθυνση






Sergei Bobylev, TASS/Sputnik, Kremlin Pool Photo via AP



17.07.2021, 18:00

 

 

Ενα κράτος - δύο συστήματα, έτσι συνόψισε ο Ντενγκ Σιάο Πινγκ την πολιτική του Πεκίνου για ειρηνική ενσωμάτωση της Ταϊβάν στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Ενα έθνος - τρία κράτη είναι το μήνυμα που αναδύεται από το πρόσφατο άρθρο του Πούτιν με τίτλο «Για την ιστορική ενότητα των Ρώσων και των Ουκρανών» που αναρτήθηκε στην Ιστοσελίδα του Κρεμλίνου στις 12/7.

Πρόκειται για εξειδίκευση και εμβάθυνση της συνολικής αντιμετώπισης της πρώην ΕΣΣΔ από τη μετακομμουνιστική Ρωσία, καθώς με εξαίρεση τις τρεις χώρες της Βαλτικής οι υπόλοιπες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες αποκαλούνται από το 1992 «πρόσω εξωτερικό»

Ο Πούτιν, έπειτα από μια συνοπτική ιστορική ανασκόπηση, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι Ρώσοι, Ουκρανοί και Λευκορώσοι αποτελούν τοπικές αποχρώσεις ενός ενιαίου ρωσικού έθνους παρά το γεγονός ότι σήμερα υπάρχουν για ιστορικούς λόγους τρία διαφορετικά ανεξάρτητα κράτη.

Το συμπέρασμα του Ρώσου προέδρου είναι ότι οι κοινές εθνικές ρίζες αποκλείουν τις αντιπαλότητες ανάμεσα στα τρία κράτη, τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία, ως αδιανόητες.

Οπως, για παράδειγμα, συνεχίζει, θα ήταν αδιανόητη μια αντιπαλότητα του Καναδά με τις ΗΠΑ ή ακόμη και της Αυστρίας με τη Γερμανία.

Ετσι η πρώην ΕΣΣΔ για τον Πούτιν είναι τρεις ομόκεντροι κύκλοι:

■ Η Ρωσική Ομοσπονδία
■ Τα τρία σλαβικά κράτη
■ Το πρόσω εξωτερικό, δηλαδή οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες πλην των τριών βαλτικών χωρών.

Προφανώς ο ένοικος του Κρεμλίνου δεν είχε ελεύθερο χρόνο για ιστορικά δοκίμια, αλλά ήθελε να διευκρινίσει το πώς βλέπει η Μόσχα τις σχέσεις της με το Κίεβο και το Μινσκ.

Η φόρμουλα της φινλανδοποίησης είναι κοντά στις στοχεύσεις του Κρεμλίνου για τις χώρες του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας, δηλαδή η κατοχύρωση ενός άτυπου βέτο της Μόσχας για το καθεστώς ασφαλείας των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών, όμως η ίδια φόρμουλα δεν καλύπτει τη στρατηγική του Κρεμλίνου απέναντι στην Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Αν ένα έθνος είναι διαιρεμένο σε τρεις χώρες τότε είναι σαφές ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί μια στενή τριμερής διακρατική συνεργασία κατά το πρότυπο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μια δυναμική που δεν αποκλείει τη μετεξέλιξή της σε Συνομοσπονδία η ακόμη και σε Ομοσπονδία.

Αλλωστε την Ειδική Σχέση ανάμεσα στη Μόσχα, το Κίεβο και το Μινσκ την αναγνώρισαν εμμέσως πλην σαφώς ο Γέλτσιν και οι ομόλογοί του, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας, όταν στις αρχές Δεκεμβρίου του 1991 διέλυσαν την ΕΣΣΔ με κύριο στόχο να διώξουν τον Γκορμπατσόφ από το Κρεμλίνο.

Μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας ο Γέλτσιν και η παρέα του ακύρωσαν τρεις αιώνες της ρωσικής ιστορίας, κληροδοτώντας την Ευρώπη με μια ωρολογιακή βόμβα αστάθειας.

Σημαίνουν τα παραπάνω κάτι για την πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία και την πρώην ΕΣΣΔ με τον Μπάιντεν να προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ της αναζήτησης ενός συνολικού modus vivendi με τον Πούτιν και συγχρόνως να καθησυχάζει τον Ζελένσκι με τη διεξαγωγή νατοϊκών ασκήσεων στη Μαύρη Θάλασσα;

Την άνοιξη του 1992, λίγους μήνες μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, την οποία ειρήσθω εν παρόδω ο απερίγραπτος Γέλτσιν έσπευσε να αναγγείλει πρώτα στον Μπους και στη συνέχεια στον Γκορμπατσόφ, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας στην Ουάσινγκτον έθεσε ως στρατηγική προτεραιότητα των ΗΠΑ την αποτροπή οποιασδήποτε μορφής στενής συνεργασίας και πολύ περισσότερο ενοποίησης των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.

Το ζητούμενο είναι αν η δεδομένη αυτή θέση των ΗΠΑ θα εκφράζεται ήπια και διακριτικά ή επιθετικά.
πηγη: https://www.efsyn.gr

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου