Δεν χρειάζεται να σας πούμε τι θα γινόταν αν ο ουκρανικός στρατός έπιανε αιχμαλώτους σύριους μαχητές που πολεμούσαν με το ρωσικό στρατό. Επί μια βδομάδα θα βλέπαμε και θα ξαναβλέπαμε τα σχετικά βίντεο. Τώρα που ο ρωσικός στρατός έπιασε αιχμάλωτους στη Μαριούπολη δύο βρετανούς πεζοναύτες και τους διαπόμπευσε με βίντεο στα οποία, εκτός των άλλων, ζητούν από τη βρετανική κυβέρνηση να μεσολαβήσει για την ανταλλαγή τους, μούγκα στη στρούγκα. Μια σύντομη αναφορά στην είδηση, ενίοτε και καναδυό πλάνα των αιχμάλωτων βρετανών και… πάμε γι’ άλλα.

Καλά, δε χρειάζεται να πούμε ότι πρόκειται για μισθοφόρους, που δηλώνουν εθελοντές για ν’ αποφύγουν τις ποινικές συνέπειες. Ο ένας (ο 28χρονος Αϊντεν Ασλιν) πολεμούσε… πάντα εθελοντικά στη Συρία, ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος. Από εκεί βρέθηκε… πάντα εθελοντικά στην Ουκρανία το 2018. Ο άλλος (ο 48χρονος Σον Πίνερ) μετακόμισε μαζί με τη σύζυγό του στο Ντονμπάς πριν από τέσσερα χρόνια. Το 2018 κι αυτός. Προφανώς βρήκε… μαγευτική μια περιοχή στην οποία μαινόταν συγκρούσεις από το 2014 και επέλεξε να μετακομίσει εκεί! Οπως λέει στο βίντεο που δημοσίευσαν οι Ρώσοι, «πολεμούσα στη Μαριούπολη για πέντε με έξι εβδομάδες και τώρα βρίσκομαι στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέτσκ»!

Είναι πολλοί οι μισθοφόροι στον ουκρανικό στρατό, ιδιαίτερα στο μέτωπο του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ. Το ότι οι δύο αιχμάλωτοι βρίσκονταν στην περιοχή από το 2018 δείχνει ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι μάζεψε ό,τι μισθοφόρους μπόρεσε να βρει και τους ενσωμάτωσε στα τάγματα Αζόφ, ώστε να τα εκπαιδεύσουν και να τα κάνουν αξιόμαχα. Αξιόμαχα στην άσκηση τρομοκρατίας στη ρωσόφονη/ρωσική πλειοψηφία αυτών των περιοχών. Περιττεύει να θυμίσουμε ότι το χαρακτηριστικό του μισθοφόρου είναι η φονικότητά του, η αδιαφορία του για κάθε ανθρώπινη ζωή.