Ο Peter Brabeck-Letmathe (πρώην διευθύνων σύμβουλος της Nestle) ανέλαβε προσωρινός πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στις 20 Απριλίου 2025. Η ανάληψη της θέσης έγινε μετά την παραίτηση του Klaus Schwab. Είτε γίνει είτε όχι ο Brabeck πρόεδρος τελικά έχει μικρή σημασία, καθώς τα πρόσωπα και οι υποψήφιοι που απαρτίζουν το ΠΟΦ είναι απ’ τον «αφρό» της κυριαρχίας. Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι η Βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, ο Μουκές Αμπάνι (Πρόεδρος της Reliance Industries, Ινδία), η Κριστίν Λαγκάρντ, και η Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα (Γενική Διευθύντρια στο ΔΝΤ) και χρηματοδοτείται από εταιρείες και μέλη του, όπως οι Google, Microsoft, Intel, Nestlé, Coca-Cola, BlackRock, Goldman Sachs, Siemens, Volkswagen, Saudi Aramco και BP.

Με αφορμή, λοιπόν, την ανάληψη της θέσης από τον Brabeck, θα θέλαμε να θυμίσουμε περιληπτικά ή να γνωρίσουμε για όσους δεν ξέρουν, το τι εστί ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Ο Brabeck έχει γίνει γνωστός ιδιαίτερα για τις απόψεις του σχετικά με το νερό, καθώς υποστηρίζει την εμπορευματοποίηση του, δηλώνοντας ότι δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα αλλά ένα εμπορικό αγαθό με αγοραστική αξία. Σε συνέντευξή του για το ντοκιμαντέρ «We Feed the World» (2005) αλλά και σε άλλες του δηλώσεις, υποστηρίζει ότι το δωρεάν νερό για όλους είναι μια ακραία αντίληψη και ότι η ιδιωτικοποίηση του είναι ο καλύτερος τρόπος για τη διαχείρισή του. Το νερό για τον Brabeck είναι καθαρά εμπορικό προϊόν. Η Nestlé στην οποία υπηρέτησε ως Διευθύνων Σύμβουλος (CEO) από το 1997 έως το 2008 και ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου από το 2005 έως το 2017, όπου και ορίστηκε έκτοτε Επίτιμος Πρόεδρος, έχει κατηγορηθεί για υπεράντληση νερού από τοπικές πηγές σε περιοχές με λειψυδρία, όπως στην Καλιφόρνια και τον Καναδά, για την παραγωγή εμφιαλωμένου νερού. Επιπλέον, η ίδια πολυεθνική εταιρεία πρόσφατα έχει κατηγορηθεί ότι το εμφιαλωμένο της νερό με την επωνυμία Perrier ενδέχεται να περιείχε κολοβακτηρίδια.

Ως πρόεδρος και CEO της Nestlé, ο Brabeck είναι υπεύθυνος για την επιθετική προώθηση του βιομηχανικού βρεφικού γάλακτος έναντι του μητρικού, παραβιάζοντας ακόμα και κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των βρεφών. Από τις αρχές του ’80 έως το 2020, η IBFAN (International Baby Food Action Network) έχει τεκμηριώσει δεκάδες περιστατικά για την επιθετική προώθηση του βιομηχανικού βρεφικού γάλακτος. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:

• Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η Nestlé προσέφερε δωρεάν δείγματα βιομηχανοποιημένου βρεφικού γάλακτος σε νοσοκομεία και μητέρες, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Αφρική και η Ασία, αποθαρρύνοντας τον μητρικό θηλασμό. Στην Αφρική, αναφέρθηκαν περιπτώσεις όπου υπαλληλικό προσωπικό της Nestlé, ντυμένο ως νοσοκόμες, προωθούσε το γάλα σε σκόνη απευθείας σε μητέρες. Η Nestlé, σε χώρες όπως στο Πακιστάν και την Ινδία, χρησιμοποιούσε παραπλανητικές ετικέτες σε προϊόντα της, όπου ισχυρίζονταν ότι το βρεφικό γάλα ήταν «κοντά στο μητρικό» ή ανώτερο.
• Το 1999, στη Νότια Αφρική παρείχε δωρεάν προϊόντα βιομηχανικού βρεφικού γάλακτος.
• Το 2004, σε χώρες όπως η Ινδονησία και το Μπαγκλαντές, η Nestlé χρησιμοποιούσε παραπλανητικούς ισχυρισμούς για τη θρεπτική αξία του γάλακτος και προωθούσε προϊόντα μέσω υγειονομικών υπαλλήλων.
• Το 2008, στην Κίνα, οι διαφημίσεις για το βρεφικό γάλα της, υπονοούσαν ότι ενίσχυε την ευφυΐα των βρεφών.
• Το 2011, στο Λάος και στο Βιετνάμ, οργάνωνε σεμινάρια εκπαίδευσης για μητέρες, με σκοπό να προωθήσει τα προϊόντα της.
• Το 2018, εξακολουθούσε να χρησιμοποιεί παραπλανητικούς ισχυρισμούς σε συσκευασίες, π.χ. ότι το γάλα της περιείχε συστατικά που «βελτιώνουν τη γνωστική ανάπτυξη», σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδονησία.
• Το 2020 συνέχισε να κάνει εκδηλώσεις υγείας στην Αφρική, σε χώρες όπως η Νιγηρία, ουσιαστικά για την προώθηση προϊόντων.

Η Nestlé, επίσης, έχει αντιμετωπίσει κατηγορίες για παιδική εργασία και δουλεία στις αλυσίδες εφοδιασμού κακάο, ιδιαίτερα στην Ακτή Ελεφαντοστού, όπου παράγεται το 45% του κακάο παγκοσμίως. Την περίοδο 2014-2015, μια εταιρεία που διενεργούσε έλεγχο στις αλυσίδες εφοδιασμού της Nestlé, βρήκε παιδιά κάτω των 15 ετών να δουλεύουν σε φάρμες κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού, ενώ κατέγραψε και πολλές περιπτώσεις δουλείας. Κάποιες περιπτώσεις έφτασαν στα αμερικανικά δικαστήρια αλλά είτε απορρίφθηκαν, γιατί τα γεγονότα συνέβησαν εκτός ΗΠΑ, είτε γιατί δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία.

Η ίδια η εταιρεία έχει παραδεχθεί πως το 40% του κακάο της στην Ακτή Ελεφαντοστού προέρχεται από προστατευόμενες περιοχές, συμβάλλοντας στην απώλεια του 80% της δασικής κάλυψης της χώρας τα τελευταία 50 χρόνια. Το 2019, η ίδια η Nestlé ανέφερε ότι δεν μπορούσε να διαπιστώσει από πού προήλθε το 30% του φοινικέλαιου που χρησιμοποιεί ή αν ήταν από αποψιλωμένες εκτάσεις. Για την χρονιά εκείνη, η ίδια η Nestlé, μέσω μιας εταιρείας δορυφορικής παρακολούθησης, διαπίστωσε 388.047 περιπτώσεις αποψίλωσης, δηλαδή πάνω από 1.000 περιπτώσεις ημερησίως και όλα αυτά για την παραγωγή φοινικέλαιου.

Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Brabeck έχει στενή φιλική σχέση με τον Μακρόν. Μάλιστα, το 2012, ο Μακρόν, ως τραπεζίτης στη Rothschild, διαχειρίστηκε την συμφωνία εξαγοράς της μονάδας βρεφικής διατροφής της Pfizer από τη Nestlé, αξίας 11,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων μαζί με τον φίλο του. Ο Brabeck, ως επικεφαλής της Nestlé, συνεργάστηκε στενά με τον Μακρόν, με αποτέλεσμα η συμφωνία αυτή να αποφέρει στον Μακρόν περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ· έτσι έγινε γνωστός στους χρηματοοικονομικούς κύκλους.

Όλα τα παραπάνω έχουν συνδεθεί με τον προσωρινό διευθύνοντα σύμβουλο του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ. Δεν ξέρουμε εάν τελικά θα γίνει πρόεδρος του ΠΟΦ, αλλά σίγουρα είναι «άξιο» τέκνο γι’ αυτή την θέση και «άξιος» συνεχιστής του οράματος του Klaus Schwab και της «μεγάλης επανεκκίνησης» (the great reset), μιας και όπως συνοπτικά αναφέραμε, έχει «προσφέρει» για δεκαετίες αρκετά στην Τάξη του. Αλλά ακόμα και αν τελικά δεν σταθεί επικεφαλής του ΠΟΦ, το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν άφθονες επιλογές εξίσου «άξιων» εξουσιαστών για να συνεχίσουν το όραμα του Schwab.

Όσο και να το θέλουν, όμως, δεν θα ζήσουμε δούλοι μιας τεχνοβιομηχανικής ανάπτυξης που μας θέλει πλήρως εξαρτημένους απ’ αυτήν και κλεισμένους σε μια τεχνοψηφιακή γυάλα και όπου η έννοια της φύσης και της φυσικότητας θα αντιμετωπίζεται ως ξένο σώμα, που είτε θα χρειάζεται «αναβάθμιση», είτε θα αντιμετωπίζεται ως κατώτερη κατηγορία, είτε να μετατρέπεται σε προϊόν.

Ε.

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.259, Μάιος 2025
από: https://anarchypress.wordpress.com