Η ανακοίνωση ακολούθησε τις ειρηνευτικές συνομιλίες στη Σαουδική Αραβία, όπου ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ταξίδεψε στις 10 Μαρτίου, και αποτελεί αξιοσημείωτη τροπή των γεγονότων. Η μπάλα βρίσκεται τώρα στο γήπεδο της Ρωσίας όσον αφορά το αν αποδέχεται την πρόταση κατάπαυσης του πυρός.
Ο πρόσφατος αγώνας φωνής με θυμό του Ζελένσκι προς τις ΗΠΑ, όπου ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς στον Λευκό Οίκο, σε επιφανειακό επίπεδο, δεν θα μπορούσαν να πάνε πολύ χειρότερα από την οπτική γωνία του Ουκρανού ηγέτη. Τόσο ο Τραμπ όσο και ο Βανς υπέβαλαν τον Ζελένσκι σε σκληρές επιθέσεις πριν από τη λήξη της συνάντησής τους απότομα.
Οι επιπτώσεις από τη συνάντηση αρχικά φάνηκαν ακόμη χειρότερες από την ίδια τη συνάντηση. Στις 3 Μαρτίου, ο Τραμπ σταμάτησε την υλική στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, και δύο ημέρες αργότερα, οι ΗΠΑ σταμάτησαν να μοιράζονται πληροφορίες με τους Ουκρανούς. Η απόφαση για τις μυστικές υπηρεσίες έχει έκτοτε αντιστραφεί μετά τη συμφωνία της Ουκρανίας με την πρόταση κατάπαυσης του πυρός.
Ο αντιπρόεδρος JD Vance, δεξιά, χειρονομεί ενώ μιλάει με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αριστερά, καθώς ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ακούει στο Οβάλ Γραφείο στον Λευκό Οίκο, 28 Φεβρουαρίου 2025, στην Ουάσινγκτον.(AP Photo/ Mystyslav Chernov)
Η εγχώρια αναταραχή που τροφοδοτείται από πολλές από τις πολιτικές του, ωστόσο, έχει προκαλέσει φαινομενικά να επιδιώξει μια νίκη στις διεθνείς υποθέσεις. Εισάγετε την Ουκρανία.
Παρ" όλα αυτά, η αυξημένη εστίαση του Τραμπ στην Ουκρανία τις τελευταίες εβδομάδες, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης του στο Οβάλ Γραφείο στον Ζελένσκι, απαίτησε από τον Ουκρανό ηγέτη να προσαρμοστεί. Ως εκ τούτου, κάνει κινήσεις για να στηρίξει την Ουκρανία σε έναν κόσμο που στερείται της αμερικανικής ηγεσίας.
Η καθήλωση της Ουκρανίας και του Τραμπ
Η εστίαση του Τραμπ στην Ουκρανία πηγάζει από διάφορες πτυχές της κοσμοθεωρίας του.
Πρώτον, ενώ οι θεωρίες ότι ο Τραμπ είναι Ρώσος πράκτορας μπορεί να είναι παραφουσκωμένες, φαίνεται να είναι προσηλωμένος στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτή η εμμονή πιθανότατα πηγάζει από το γεγονός ότι ο Πούτιν, όπως και ο Τραμπ, βλέπει τον κόσμο με συναλλακτικό τρόπο. Ο Πούτιν είναι κάποιος με τον οποίο ο Τραμπ, ο οποίος μεταδίδει τον εαυτό του ως διαπραγματευτή, μπορεί να καταλήξει σε συμφωνία.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν σε συνάντηση στο Κρεμλίνο στη Μόσχα στις 11 Μαρτίου 2025.(Mikhail Metsel, Sputnik, Kremlin Pool Photo via AP)
Δεύτερον, η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας ευθυγραμμίζεται με την κοσμοθεωρία του Τραμπ ότι οι ΗΠΑ παρέχουν πάρα πολλά και τον υπόλοιπο κόσμο πολύ λίγα για να εξασφαλίσουν τη διεθνή σταθερότητα. Αυτή η προοπτική συμβαίνει ιδιαίτερα με την Ευρώπη, την οποία ο Τραμπ θεωρεί ως «ελευθερία» μέσω αμερικανικών εγγυήσεων ασφαλείας.
Τρίτον, ο Τραμπ θεωρεί ότι η Ουκρανία έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει την αμερικανική βιομηχανία και την άμυνα, απλά όχι με στρατιωτικό τρόπο. Τα ορυκτά σπάνιων γαιών που διαθέτει η Ουκρανία έχουν σημαντικές οικονομικές και στρατιωτικές επιπτώσεις και η αγορά κυριαρχείται από το κράτος που ο Τραμπ και πολλοί άλλοι θεωρούν ως τον κύριο αντίπαλο της Αμερικής: την Κίνα.
Τέταρτον και τέλος, ο Τραμπ κρίνει σωστά τις ΗΠΑ ότι έχουν μόχλευση πάνω από την Ουκρανία. Η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια επέτρεψε σε μεγάλο βαθμό στην Ουκρανία να πολεμήσει έναν παρατεταμένο πόλεμο εναντίον ενός πολύ μεγαλύτερου εχθρού. Ενώ η υποβάθμιση της στρατιωτικής και οικονομίας της Ρωσίας ωφελεί τις ΗΠΑ, η εστίαση του Τραμπ στους βραχυπρόθεσμους στόχους παραβλέπει σε μεγάλο βαθμό αυτό το σημείο.
Ξεπέρασε τον Τραμπ ο Ζελένσκι;
Ο Τραμπ, ωστόσο, δεν αντιπροσώπευε τη δύναμη του χαρακτήρα του Ζελένσκι. Ενώ ο Τραμπ επιδιώκει να χρησιμοποιήσει την Ουκρανία για δικό του όφελος, ο Ζελένσκι παραμένει επικεντρωμένος στα συμφέροντα της Ουκρανίας - και όχι στην Αμερική πρώτα. Η αναδυόμενη σύγκρουση προσωπικότητας μεταξύ των δύο ανδρών έκανε τη χαοτική συνάντηση του Οβάλ Γραφείου σχεδόν αναπόφευκτη.
Δεδομένης της ρητορικής του Τραμπ προς τον Ζελένσκι πριν από αυτή τη συνάντηση, είναι περίεργο που ο Ουκρανός ηγέτης συμφώνησε καθόλου στη συνάντηση. Αλλά ο ίδιος ο Ζελένσκι φέρεται να πίεσε για τη συνάντηση, και μάλιστα έβαλε τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να παρέμβει για λογαριασμό του.
Η αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία εξαφανιζόταν πριν από την ταραχώδη συνάντηση. Δεν έχει υπάρξει νέα βοήθεια για την Ουκρανία από τότε που ο Τραμπ ανέλαβε την προεδρία. Για να επιβιώσει η Ουκρανία, χρειάζεται έναν νέο προστάτη.
Ο Ζελένσκι έχει πάρει ρίσκα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, δεν έχουν εργαστεί όλοι υπέρ της Ουκρανίας. Αυτοί οι κίνδυνοι, ωστόσο, πάντα υπολογίστηκαν. Η προσπάθειά του να ενισχύσει την υποστήριξη προς την Ουκρανία μεταξύ των μη Αμερικανών συμμάχων της μετά την επίμαχη συνάντηση του Λευκού Οίκου θα μπορούσε να είναι ένα παράδειγμα αυτού του τύπου υπολογισμού.
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Κιρ Στάρμερ, κέντρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αποχώρησε, και ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών για να συζητήσουν την Ουκρανία στο Λονδίνο στις 2 Μαρτίου, μόλις δύο ημέρες μετά τη επίμαχη συνάντηση του Οβάλ Γραφείου.(Justin Tallis/Pool via AP)
Η Ευρώπη συσπειρώνεται γύρω από την Ουκρανία
Στον απόηχο της συνάντησης, η διεθνής κοινότητα έχει συσπειρωθεί γύρω από την Ουκρανία. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, ήταν η ευρωπαϊκή απάντηση.
Για όλα τα προβλήματα στην προσέγγιση του Τραμπ, έχει δίκιο ότι η ευρωπαϊκή απάντηση στην εισβολή της Ρωσίας έχει αφήσει πολλά να είναι επιθυμητά από την οπτική γωνία της Ουκρανίας. Ενώ η Ευρώπη έχει παράσχει περισσότερη οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία από ό,τι οι ΗΠΑ, συνέβη σε μεγάλο βαθμό σε εκρηκτικές απαντήσειςς και μόνο μετά απο την αμερικανική ηγεσία στο θέμα.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δίνει μια δήλωση στο προεδρικό μέγαρο στο Βίλνιους της Λιθουανίας, τον Φεβρουάριο του 2025.(AP Photo/Minadogas Kulbis)
Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αναδειχθεί ως οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της Ουκρανίας στην Ευρώπη. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, καθώς και οι δύοχώρες ήταν μεταξύ των πιο ένθερμων υποστηρικτών της Ουκρανίας τα τελευταία χρόνια. Αυτό που χρειάζεται, ωστόσο, η Ουκρανία είναι να μετατραπεί σε δράση αυτή η φωνητική υποστήριξη.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα 800 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ενισχύσουν τις αμυντικές τους δυνατότητες αμέσως μετά τη συνάντηση του Ζελένσκι με τους Ευρωπαίους ηγέτες στο Λονδίνο στις αρχές Μαρτίου. Εξηγώντας την ορθολογική της, η φον ντερ Λάιεν δήλωσε:
"Με αυτόν τον εξοπλισμό, τα κράτη μέλη μπορούν μαζικά να εντείνουν τη στήριξή τους στην Ουκρανία... Αυτή η προσέγγιση των κοινών προμηθειών θα μειώσει επίσης το κόστος, θα μειώσει τον κατακερματισμό, θα αυξήσει τη διαλειτουργικότητα και θα ενισχύσει την αμυντική μας βιομηχανική βάση."
Η ΕΕ είναι κρίσιμη
Αν και δεν είναι τέλεια, η ανανεωμένη υποστήριξη από την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να επιτρέψει στην Ουκρανία να συνεχίσει να αγωνίζεται, καθώς η φθίνουσα οικονομία της Ρωσίας εμποδίζει την πολεμική προσπάθεια του Πούτιν.
Στον απόηχο της αναμέτρησης του Οβάλ Γραφείου με τον Τραμπ και τον Βανς, ο Ζελένσκι έχει κάνει ό,τι μπορεί για να επιδιορθώσει τη σχέση της Ουκρανίας με τις ΗΠΑ και να ικανοποιήσει το εγώ του Τραμπ, αλλά η ένταση παραμένει. Από την πλευρά της Ουκρανίας, χρειάζεται έναν νέος εταίρος στον πόλεμό της κατά της Ρωσίας και η ΕΕ μπορεί να εξυπηρετήσει αυτόν τον σκοπό.
Οι ΗΠΑ μπορεί να είναι η χώρα που πιέζει για κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, αλλά είναι η Ευρώπη που θα διαδραματίσει τον πιο ζωτικό ρόλο στην ικανότητα της Ουκρανίας να κερδίσει τον πόλεμο εάν αντέξει.
Δήλωση γνωστοποίησης
Ο James Horncastle δεν εργάζεται για να συμβουλευτεί, να κατέχει μετοχές ή να λαμβάνει χρηματοδότηση από οποιαδήποτε εταιρεία ή οργανισμό που θα επωφεληθεί από αυτό το άρθρο και δεν έχει αποκαλύψει σχετικές συνεργασίες πέρα από τον ακαδημαϊκό διορισμό τους.