Το 2018, ένας συνάδελφος και εγώ, μαζί με μια ομάδα βοηθών έρευνας της Γροιλανδίας, διεξάγαμε μια από τις πιο ολοκληρωμένες έρευνες μέχρι σήμερα για την κοινή γνώμη στη Γροιλανδία. Ταξιδέψαμε σε 13 τυχαία επιλεγμένες πόλεις και οικισμούς σε όλο το νησιωτικό έθνος, πραγματοποιώντας προσωπικές συνεντεύξεις με ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα ενήλικων κατοίκων.

Η έρευνα διερεύνησε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων. Ζητήσαμε απόψεις για την κλιματική αλλαγή, οικονομικά θέματα – και την προοπτική ανεξαρτησίας από τη Δανία. Μέχρι πρόσφατα, αυτή ήταν η τελευταία δημοσκόπηση για το τι σκεφτόταν ο λαός της Γροιλανδίας για αυτό το θέμα.

Η Γροιλανδία, πρώην δανική αποικία, είναι σήμερα ένα αυτόνομο έδαφος εντός του Βασιλείου της Δανίας. Αυτή η πολιτική ρύθμιση παρέχει στη Γροιλανδία εκτεταμένο αυτο-κανόνα, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου των περισσότερων εγχώριων υποθέσεων, καθώς και στον δικό της πρωθυπουργό και κοινοβούλιο. Ωστόσο, η Δανία διατηρεί την εξουσία επί της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας και της νομισματικής πολιτικής.

Ενώ τα αποτελέσματα της έρευνάς μας καλύφθηκαν στα μέσα ενημέρωσης της Γροιλανδίας και της Δανίας μετά την απελευθέρωσή τους, έλαβαν ελάχιστη διεθνή προσοχή. Αυτό άλλαξε απότομα στις 15 Ιανουαρίου, όταν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανέκαμψε ένα παλιό άρθρο ειδήσεων σχετικά με τα αποτελέσματά μας. Ο τίτλος ανέφερε ότι τα δύο τρίτα των πολιτών της Γροιλανδίας υποστηρίζουν την ανεξαρτησία.

Ο Τραμπ δεν πρόσθεσε ένα σχόλιο στην ανάρτηση, αλλά ο υπαίινιγμός δήλωσε καθαρά τις πρόσφατες δηλώσεις του σχετικά με την προσάρτηση της Γροιλανδίας από τη Δανία: οι κάτοικοι της Γροιλανδίας θέλουν ανεξαρτησία από τη Δανία και ως εκ τούτου, μπορεί να είναι ανοιχτοί σε άλλες πολιτικές ή οικονομικές ρυθμίσεις με τις ΗΠΑ.

«Νομίζω ότι θα το έχουμε», δήλωσε πρόσφατα ο Τραμπ μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τη Δανή πρωθυπουργό, Μέτε Φρεντέρικσεν, η οποία του είπε ότι η γη «δεν πωλείται». Ο Τραμπ έχει μιλήσει στο παρελθόν για κατά κάποιο τρόπο «αγορά» της Γροιλανδίας, αλλά έκτοτε προχώρησε στο να μιλάει με πιο δυναμικούς όρους για τον έλεγχο της επικράτειας.

Το 2018, όταν διεξαγάγαμε την έρευνα, ο Τραμπ δεν είχε ακόμη αποκαλύψει σχέδια για την προσάρτηση του νησιωτικού έθνους. Ήταν ένα σενάριο που δύσκολα θα μπορούσαμε καν να φανταστούμε και ως εκ τούτου δεν ρωτήσαμε τους συμμετέχοντες μας. Ως εκ τούτου, ανεξάρτητα από το πώς τους πλαισίωσε ο Trump, η έρευνα δεν έχει ως αποτέλεσμα να δείξει ότι ο πληθυσμός είχε την επιθυμία να ενταχθεί στις ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από τον Sermitsiaq (μια Γροιλανδική εφημερίδα) και το Berlingske (μια δανέζικη εφημερίδα) ασχολήθηκε με άμεση αυτή την ερώτηση και διαπίστωσε ότι μόνο το 6% των ερωτηθέντων ήθελε η Γροιλανδία να εγκαταλείψει τη Δανία και αντ 'αυτού να γίνει μέρος των ΗΠΑ.

Στη μελέτη που δημοσίευσα με βάση τη συλλογή δεδομένων του 2018, αναφέρθηκα ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού της Γροιλανδίας φιλοδοξεί την ανεξαρτησία. Τα δύο τρίτα των συμμετεχόντων πίστευαν ότι «η Greenland θα πρέπει να γίνει ανεξάρτητη χώρα κάποια στιγμή στο μέλλον».

Οι απόψεις ήταν πιο αποκλίνουσες όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα της ανεξαρτησίας. Όταν ρωτήθηκαν πώς θα ψηφίσουν σε δημοψήφισμα ανεξαρτησίας εάν διεξαγόταν σήμερα, οι ερωτηθέντες που δήλωσαν ότι η προτίμηση ήταν ομοιόμορφα μοιρασμένη μεταξύ «ναι» και «όχι» στην ανεξαρτησία.

Ο νόμος για την Αυτοδιοίκηση της Γροιλανδίας, που ψηφίστηκε το 2009, παρέχει στη Γροιλανδική κυβέρνηση τη νομική εξουσία να καλεί μονομερώς δημοψήφισμα για τον διαχωρισμό από την πολιτική ένωση με τη Δανία. Σύμφωνα με το νόμο, «η απόφαση σχετικά με την ανεξαρτησία της Γροιλανδίας θα ληφθεί από τον λαό της Γροιλανδίας».

Κατά τη διάρκεια των 15 χρόνων από την ψήφισή του, δεν έχει ασκηθεί η επιλογή να προκηρύξει δημοψήφισμα. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στις πιθανές οικονομικές συνέπειες της αποχώρησης από την ένωση με τη Δανία.

Κάθε χρόνο, η Δανία στέλνει επιχορήγηση μπλοκ που καλύπτει περίπου το ήμισυ του προϋπολογισμού της Γροιλανδίας. Αυτό υποστηρίζει ένα σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που είναι πιο εκτεταμένο από αυτό που είναι διαθέσιμο στους περισσότερους Αμερικανούς. Επιπλέον, η Δανία διαχειρίζεται πολλές δαπανηρές δημόσιες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της εθνικής άμυνας.

Αυτό το σκηνικό παρουσιάζει ένα δίλημμα για πολλούς Γροιλανδοί που φιλοδοξούν στην ανεξαρτησία, καθώς σταθμίζουν τις ανησυχίες για την ευημερία ενάντια στην πολιτική κυριαρχία. Αυτό ήταν επίσης εμφανές από τη μελέτη μου, η οποία αποκάλυψε ότι οι οικονομικές εκτιμήσεις επηρεάζουν τις προτιμήσεις ανεξαρτησίας.

Για πολλούς Γροιλανδούς, οι πλούσιοι φυσικοί πόροι του νησιωτικού έθνους παρουσιάζουν μια πιθανή γέφυρα μεταξύ οικονομικής αυτάρκειας και πλήρους κυριαρχίας. Οι ξένες επενδύσεις και τα συναφή φορολογικά έσοδα από την εξόρυξη πόρων θεωρούνται κλειδί για τη μείωση της οικονομικής εξάρτησης από τη Δανία. Πιθανώς, αυτοί οι φυσικοί πόροι, οι οποίοι περιλαμβάνουν σπάνιες γαίες και άλλα στρατηγικά ορυκτά, βοηθούν επίσης στην εξήγηση του ενδιαφέροντος του Τραμπ για τη Γροιλανδία.

Καθώς το μέλλον της Γροιλανδίας είναι πιθανό να παραμείνει στο επίκεντρο μιας γεωπολιτικής διαμάχης για κάποιο χρονικό διάστημα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μόνο οι Γροιλανδοί έχουν το δικαίωμα να καθορίσουν το δικό τους μονοπάτι. Οι ελάχιστες πληροφορίες που είναι διαθέσιμες για τις απόψεις τους υποδηλώνουν ότι ενώ πολλοί φιλοδοξούν να αποκτήσουν ανεξαρτησία, αυτή δεν καθοδηγείται από την επιθυμία να ενταχθούν στις Η.Π.Α.