Μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, δεν μπορείς όμως να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα.

Το σοφό αυτό γνωμικό επαληθεύτηκε για άλλη μια φορά φέτος το καλοκαίρι, με αφορμή την αποκαθήλωση της ασυλίας την οποία απολάμβανε επί δύο και πλέον χρόνια η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προσωπικά από τον ελληνικό λαό.

Έχοντας ως όχημα την επικοινωνία, τη δημιουργία δηλαδή εντυπώσεων ξένων με την αλήθεια και με σύμμαχο τα ΜΜΕ, τα οποία χρηματοδοτούνται αφειδώς με δημόσιο χρήμα, εν μέσω πανδημίας, για να προπαγανδίζουν την κυβερνητική πολιτική και να δοξάζουν και να υμνούν τον πρωθυπουργό, η κυβέρνηση μέχρι τώρα είχε εξασφαλισμένη μια πρωτοφανή δημοσκοπική δημοφιλία και μια πρωτόγνωρη κοινωνική ανοχή.

Φέτος το καλοκαίρι όμως τα πράγματα άλλαξαν άρδην.

Στον βωμό των καταστροφικών πυρκαγιών «κάηκε» το πολυδιαφημισμένο για τις διαχειριστικές του ικανότητες επιτελικό κράτος. Το οποίο βρέθηκε ανέτοιμο και ανοργάνωτο όσον αφορά στην πυροπροστασία, αφού η κυβέρνηση φέτος ενέκρινε μόλις το 10% της συνολικής δαπάνης για τον καθαρισμό των δασών από την καύσιμη ύλη και για τη διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών.

Επιπλέον, το επιτελικό κράτος χωρίς στελέχωση, χωρίς μέσα και χωρίς συντονισμό, αποδείχθηκε και ανεπαρκές και ανίκανο να επέμβει επιχειρησιακά και να σβήσει ή να περιορίσει τις πυρκαγιές, οι οποίες κατέκαιγαν επί μέρες ή και βδομάδες ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, οδηγώντας τη χώρα στη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή των τελευταίων χρόνων.

Το επιτελικό κράτος νικήθηκε κατά κράτος από έναν καθόλα προαναγγελθέντα κίνδυνο ακραίων, πλην όμως αναμενόμενων, στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, φυσικών φαινομένων.

Ένας παρατεταμένος καύσωνας σε συνθήκες όμως ευνοϊκές από πλευράς ανέμων, στάθηκε ικανός να καταστρέψει 500% περισσότερες δασικές εκτάσεις από τον μέσο όρο των καταστροφών τα τελευταία 14 καλοκαίρια. Δίνοντας στην Ελλάδα την πρώτη με απόσταση θέση ως προς την έκταση των καταστροφών ανά πυρκαγιά, ανάμεσα στις υπόλοιπες Μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από τα ίδια ακριβώς καιρικά φαινόμενα.

Τα διεθνή στοιχεία διαψεύδουν κατηγορηματικά το κυβερνητικό αφήγημα των δήθεν εξαιρετικά ακραίων καιρικών συνθηκών. Μόλις 2-3 μποφόρ που έπνεαν κατά τη διάρκεια της καταστροφής, δεν τα λες και θύελλα…

Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε κανένα στέλεχος της κυβέρνησης, παρόλα αυτά, δεν ανέλαβε καμία πολιτική ευθύνη για τη μεγάλη καταστροφή. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αρκέστηκε σε έναν κυνικό συμψηφισμό του φετινού καταστροφικού απολογισμού, με την τραγωδία στο Μάτι 3 χρόνια πριν. Συγκρίνοντας με μακάβριο τρόπο τα φέρετρα που προκάλεσαν το 2018 οι θυελλώδεις άνεμοι που έπνεαν τότε και μετέφεραν γρήγορα τη φωτιά, με τα εκατομμύρια στρέμματα δάσους που κάηκαν αργά και βασανιστικά σε συνθήκες άπνοιας το 2021, προσπάθησε να αποδείξει ότι όλα φέτος έγιναν καλώς.

Σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της GPO πάντως, τον πίστεψαν πολύ λίγοι. Περισσότεροι από 6 στους 10 πολίτες επιρρίπτουν την ευθύνη για τη μεγάλη καταστροφή στην κυβέρνηση και προσωπικά στον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Αν όμως στο βωμό των καταστροφικών πυρκαγιών «κάηκε» το επιτελικό κράτος, στην οξεία υγειονομική υποτροπή που πλήττει σήμερα, εν μέσω θέρους την Ελλάδα, έγινε στάχτη και η διαχειριστική ικανότητα της κυβέρνησης να προστατεύσει τη δημόσια υγεία.

Είτε λόγω κυβερνητικής ανεπάρκειας, αφού ό,τι μέτρο ελήφθη ήταν αναποτελεσματικό, είτε και λόγω οικονομικών σκοπιμοτήτων, αφού το καλοκαίρι το βλέμμα της κυβέρνησης ήταν στραμμένο στον τουρισμό και ελάχιστα στην προστασία της δημόσιας υγείας, η Ελλάδα έγινε η μοναδική χώρα ανάμεσα σε 48 ευρωπαϊκές που πλήττεται από τέτοιας έντασης έξαρση της πανδημίας. Κι ακόμη δεν μπήκαμε στο φθινόπωρο…

Τούτων δοθέντων, η Ελλάδα έφτασε να κατατάσσεται στην 4η χειρότερη θέση της Ενωμένης Ευρώπης όσον αφορά στους θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού από την πανδημία τον Αύγουστο.

Δύο διεθνείς υγειονομικές πρωτιές που αποκαλύπτουν η μεν πρώτη την κυβερνητική ανεπάρκεια να εμποδίσει την εξάπλωση της πανδημίας, ενώ η δεύτερη την κυβερνητική απροθυμία να θωρακίσει το σύστημα υγείας και να προστατεύσει τη ζωή των πολιτών.
Παρά το γεγονός ότι οι μακάβριοι συμψηφισμοί μόνο ενοχή υποκρύπτουν, εντούτοις, αν ο πρωθυπουργός επιμένει να επικαλείται τα φέρετρα του 2018 για να πείσει για την υπεροχή της φετινής διαχείρισης, τότε στη ζυγαριά πρέπει να μπουν και οι 13.500 θάνατοι από την πανδημία με δική του πολιτική ευθύνη. Πολλοί από τους οποίους, το 80% κατά τη διάρκεια των δύο προηγούμενων κυμάτων της πανδημίας συγκεκριμένα, σύμφωνα με καταγγελίες γιατρών, επειδή ακριβώς συνέβησαν εκτός ΜΕΘ, αποκαλύπτουν και το μέγεθος της ανετοιμότητας και τον βαθμό της μη θωράκισης του ΕΣΥ.

 

Τι από όλες αυτές τις ευθύνες που οι πολίτες απονέμουν στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό θα αναιρεθούν αν γίνει ανασχηματισμός;

Μήπως η απόρριψη του 90% της δαπάνης για την πυροπροστασία των δασών δεν ήταν μια κυβερνητική απόφαση υπό την ευθύνη του πρωθυπουργού;

Μήπως η μη ανανέωση των 5.000 θέσεων πυροσβεστών δεν ήταν μια συλλογική απόφαση, αλλά ήταν η απόφαση ενός μόνο υπουργού;

Μήπως η ακύρωση του διαγωνισμού για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα που είχε δημοπρατήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, δεν ήταν μια απόφαση σε επίπεδο πρωθυπουργού;

Μήπως η μη εφαρμογή του 150σέλιδου Πορίσματος Γκολντάμερ, το οποίο είχε παραγγείλει η κυβέρνηση Τσίπρα μετά την καταστροφή στο Μάτι από τον γνωστό Γερμανό καθηγητή της Οικολογίας των Δασικών Πυρκαγιών και του οποίου την εφαρμογή ζητούν ειδικοί επιστήμονες και δασολόγοι, ήταν απόφαση ενός μόνο υπουργού και όχι του ίδιου του πρωθυπουργού;
Κι ακόμη, μήπως η μη λήψη μέτρων για την πανδημία το καλοκαίρι δεν ήταν απόφαση του ίδιου του πρωθυπουργού, αλλά ήταν απόφαση κάποιου άλλου κυβερνητικού στελέχους;

Ή μήπως η μη επένδυση στο ΕΣΥ και η μη δημιουργία και στελέχωση επιπλέον ΜΕΘ ώστε να σώζονται ανθρώπινες ζωές, δεν ήταν μια συλλογική απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ που τη δέσμευε και στο προεκλογικό της πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο το δημόσιο σύστημα υγείας προβλέπεται να ιδιωτικοποιηθεί;

Κι ακόμη, ποιος ευθύνεται γιατί η κυβέρνηση έβαλε απέναντι όσους φοβούνται ή όσους είναι διστακτικοί να εμβολιαστούν, λαμβάνοντας εκδικητικά μέτρα εναντίον τους, αντί να τους προσεγγίσει με μια υπεύθυνη και σοβαρή ενημέρωση για την ανάγκη εμβολιασμού; Μια επιλογή που ευθύνεται για τη μη ολοκλήρωση του σχεδιασμού των εμβολιασμών και την καθήλωση του αριθμού των εμβολιασμένων σε ποσοστά 57-60%, όταν άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πέτυχαν να εμβολιάσουν το 70% ή και το 80% του συνολικού πληθυσμού.

Δεν ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός που επαναλάμβανε σε συνεντεύξεις του, πριν το καλοκαίρι, ότι ο Ιούλιος και ο Αύγουστος θα είναι μήνες κατά τους οποίους η ζωή στη χώρα θα επανέλθει στην κανονικότητα; Προβλέποντας περιορισμό της εξάπλωσης της πανδημίας, αύξηση του συνολικού αριθμού των εμβολιασμών και «επιτελική» αντιμετώπιση των όποιων φυσικών καταστροφών;
Ποιος φταίει λοιπόν που όλα έγιναν στάχτη αυτό το καλοκαίρι;

Ποιος φταίει που «κάηκε» η κυβερνητική αξιοπιστία;

Ποιος ευθύνεται που η κυβέρνηση έπεσε έξω σε όλους τους σχεδιασμούς της;

Και ποιος εμπιστεύεται στο εξής μια κυβέρνηση, με όσους ανασχηματισμούς και να μεσολαβήσουν, που άλλα υπόσχεται και άλλα κάνει;
Αν έπρεπε κάποιος να ανασχηματιστεί, αυτός δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έπρεπε να είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Ο οποίος επέλεξε να κυβερνήσει με ένα καθαρά πρωθυπουργικοκεντρικό σχήμα, στο οποίο όλα κινούνται γύρω από τον ίδιο. Το οποίο όμως σήμερα αποδεικνύεται ότι δεν το αντέχουν οι πλάτες του. Και γι’ αυτό τώρα προσπαθεί να μεταβιβάσει τις ευθύνες σε εξιλαστήρια θύματα.

Αν θέλει λοιπόν ο πρωθυπουργός να καρπώνεται μόνος του, σαν Μωυσής, σαν Μεσσίας ή σαν ό,τι άλλο σκέφτονται τα εξαπτέρυγά του, την όποια επιτυχία, πρέπει να καταλάβει ότι θα είναι μόνος του και όταν πίνει το πικρό ποτήρι της αποτυχίας.

Κανένα άλλοθι, κανένας ανασχηματισμός και καμιά… Ιφιγένεια δεν πρόκειται στο εξής να τον σώσουν από τις ανεπάρκειες, τα λάθη, αλλά και από τις σκοπιμότητες και τις σκοτεινές πλευρές μιας πολιτικής που διαφημίστηκε και προβλήθηκε όσο καμία άλλη, με απολύτως αναντίστοιχα όμως αποτελέσματα, που έχουν αρχίσει να αφήνουν το ολέθριο στίγμα τους παντού.

Αν δεν το καταλάβει ο ίδιος, ευτυχώς, υπάρχει ο ελληνικός λαός, ο οποίος πιο προσεκτικός και πιο σοφός πια μετά από αυτό το καλοκαίρι, θα του το υπενθυμίζει πολύ συχνά στο εξής…
πηγη: https://tvxs.gr