Είναι πραγματικά οξύμωρο, ακόμα και για την πολιτική, να ερίζουμε για την πατρότητα μιας ιδέας, ειδικά όταν ο πυρήνας αυτής της ιδέας είναι ότι η πατρότητα δεν έχει πάντοτε πρωταρχική σημασία.

Δεν έχει σημασία, όταν ο κοινωφελής σκοπός της είναι τόσο καθολικός και η ανάγκη της τόσο αδήριτη, που όλες οι υπόλοιπες ιδιαιτερότητές της, ακόμα και τα έννομα δικαιώματα που τη συνοδεύουν, υποχωρούν μπροστά στο κοινό καλό.

Η επιβίωση του πλανήτη, απέναντι σε μια πλημμυρίδα ανθρώπινων απωλειών που μπορεί πλέον να ανασχεθεί, είναι κοινό καλό.

Και η απελευθέρωση μιας πατέντας, ενός πνευματικού δημιουργήματος που ανήκει σε ένα εταιρικό σχήμα ή έναν οργανισμό, με στόχο την ανακοπή μιας πανδημίας, είναι ένα αναγκαίο “κακό”.

Βέβαια, κάποιοι θα μπορούσαν ακόμα και σήμερα να ισχυριστούν ότι η υπεράσπιση της πνευματικής ιδιοκτησίας είναι απαράβατο αξίωμα. Ότι υπερτερεί ακόμα και της προστασίας της δημόσιας υγείας. Σ’ αυτό το δίλημμα, εμείς τοποθετηθήκαμε από νωρίς. Χωρίς έξωθεν στήριξη, χωρίς κοινή αποδοχή και σίγουρα χωρίς πολιτική απολαβή.

Πολύ απλά, ήταν κάτι που πιστεύαμε. Οτι κανείς δεν δικαιούται να προτάσσει τα διαφυγόντα κέρδη ως δικαιολογία για την εγκατάλειψη εκατομμυρίων ανθρώπων στο έλεος μιας πανδημίας. Ήταν μια ιδέα με πάρα πολλές αφορμές για απόρριψη και μια μοναδική αιτία για αποδοχή.

Από την αρχή του χρόνου, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επαφές με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου και τα μέλη του, προωθώντας την πρωτοβουλία εξασφάλισης των εμβολιαστικών πατεντών για όλους.

Από τον Μάρτιο κιόλας, καταθέσαμε μαζί με τον Αντιπρόεδρο του Σώματος κι επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Δημήτρη Παπαδημούλη, σχετική τροπολογία στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία υπερψηφίστηκε.

Σε όλο αυτό το διάστημα, και η κυβέρνηση όμως, δεν παρέμεινε αδρανής.

Απασχολήθηκε με το να χλευάζει από το βήμα της Βουλής τον Αλέξη Τσίπρα (με φτηνό χιούμορ που φλερτάρει με τη χυδαιότητα). Να χαρακτηρίζει “μπούρδες” την πρότασή μας για άρση των πατεντών, δια στόματος του διευθυντή Γραφείου Τύπου της ΝΔ. Να επιχειρηματολογεί δηλώνοντας ότι “οι ίδιες οι φαρμακοβιομηχανίες καταδεικνύουν την ανεδαφικότητα τέτοιων προτάσεων” - αποκαλύπτοντας (άθελά της;) πόσο αλληλοεξαρτώμενες θεωρεί την πολιτική και την επιχειρηματικότητα - ή πόσο “επιχείρηση” είναι για την αντίληψή της η πολιτική.

Ταυτόχρονα, οι ευρωβουλευτές της ΝΔ καταψήφιζαν (ή απείχαν), όχι μία, όχι δύο, αλλά τρεις διαδοχικές φορές, προτάσεις και πρωτοβουλίες για άρση των πατεντών. Η τελευταία φορά που είπαν όχι ήταν μόλις πριν από λίγες μέρες.

Και τώρα, που η ιδέα για εμβόλια για όλους, χωρίς ευρεσιτεχνικές δεσμεύσεις αποκτά “πρόσφυση” (ένας αμερικανισμός που θα βρει πολύ του γούστου του ο κ. Μητσοτάκης), στην Ευρώπη, τους διεθνείς οργανισμούς αλλά ακόμα και στον ίδιο τον Λευκό Οίκο, η κυβέρνηση θυμάται ότι η πατρότητα της ιδέας ήταν δική της. Από τον Απρίλιο του 2020, όταν σε κοινό του άρθρο με τον καθηγητή Ηλία Μόσιαλο, ο πρωθυπουργός πρότεινε την ιδέα “η Ευρώπη να αγοράσει τις πατέντες των εμβολίων σε λογικές τιμές”. Να αγοράσει. Οχι να ζητήσει την απελευθέρωσή τους.

Εστω κι έτσι όμως! Τελικά τι συμβαίνει; Ο κ. Μητσοτάκης είχε όντως πρώτος την πατρότητα μιας ιδέας που αργότερα άφησε ορφανή επειδή του προκάλεσε αποστροφή το γεγονός ότι την αγκάλιασε και η αντιπολίτευση;

Είχε την πατρότητα μιας ελαφρά παραλλαγμένης ιδέας που γρήγορα εγκατέλειψε επειδή κανένας από τους πολιτικούς πυλώνες που θαυμάζει και πειθήνια ακολουθεί δεν βρήκε ελκυστική;

Ή μήπως απλώς ακολούθησε την πεπατημένη, τον ασφαλή δρόμο της σύμπνοιας με τους Ευρω-συμμάχους εκείνους στων οποίων το άρμα έχει δέσει τη χώρα αλλά και την επιχειρηματική ελίτ που επιδίδεται στο ανελέητο λόμπινγκ στους διαδρόμους των Βρυξελών, μέχρι που κατάλαβε ότι ο άνεμος άρχισε να φυσάει κόντρα;

Αυτό ας μας εξηγήσει στην επόμενη εμφάνισή του, ή ας το αναθέσει στους δημόσιους συνηγόρους του, ο κ. πρωθυπουργός, για να καταλάβουμε επιτέλους κι εμείς:

Τι ακριβώς σημαίνει “μπούρδα” στο λεξικό της κυβέρνησης;

“Οι δημοφιλείς ιδέες έχουν ακόλουθους. Οι αντιδημοφιλείς, εμπνευστές”. Δεν το είπαμε εμείς. Ο Μαρκ Τουαίην το είπε.

* Ο Κώστας Αρβανίτης είναι Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία / The Left, μέλος της Επιτροπής LIBE (Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων) του  Ευρωπαϊκού Κοινοβούλίου.
πηγη: https://tvxs.gr