Σε μια περιοχή η οποία έχει ενεργειακές πηγές, η οποία συγκεντρώνει την προσοχή των ισχυρότερων διεθνών και περιφερειακών δυνάμεων για λόγους στρατηγικούς και όπου η κατάσταση είναι ρευστή, δεν είναι δύσκολο να προσδιοριστούν οι αιτίες και οι στόχοι της προκλητικότητας της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι στη χώρα μας.
Η Τουρκία του Ερντογάν επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση της, να ανακτήσει «περασμένα μεγαλεία» και να αναγνωριστεί ως ηγεμονική δύναμη στον ευρύτερο χώρο της νοτιοανατολικής Μεσογείου, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, ώστε τίποτε να μη γίνεται χωρίς την ανάμιξή της.
Είναι περιφερειακή δύναμη και εκδηλώνει έναν υπέρμετρο ηγεμονισμό που δεν ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα, ταιριάζει όμως σε μια πραγματικότητα που θέλει να δημιουργήσει. Τον θεωρούμε υπέρμετρο; Καλύτερα θα ήταν να τον λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη.
Η Τουρκία ιστορικά -και η σημερινή Τουρκία περισσότερο- έχει αποδείξει πως δεν διστάζει τα λόγια να τα συνοδέψει με πράξεις. Πράγμα που σημαίνει πως δεν μπορούμε να υποτιμάμε τις προκλήσεις και τις απειλές της.
Οι ερμηνείες των απειλών του Ερντογάν ότι προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση καλό είναι να σταματήσουν. Κάθε φορά που η Τουρκία διακηρύσσει κάτι, η Ελλάδα πρέπει να προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει την εφαρμογή του στην πράξη. Εστω και αν δεν γίνει ποτέ πράξη.
Τον πόλεμο των «γενναίων» ανακοινώσεων καλό είναι να τον περιορίσουμε στο ελάχιστο αναγκαίο επίπεδο. Οι ανακοινώσεις αυτές δεν ενισχύουν τον πατριωτισμό. Αντίθετα τρέφουν τον αγοραίο εθνικισμό.
Τι πρέπει επομένως να κάνουμε και σε σχέση με τις τελευταίες προκλήσεις; Πρώτη ανάγκη είναι το αρραγές εσωτερικό μέτωπο στη βάση μιας ελάχιστης συμφωνίας όλων των δημοκρατικών κομμάτων, τόσο στις εκτιμήσεις όσο και στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ως έμπρακτη απάντηση στο ενδεχόμενο η Τουρκία να επιχειρήσει να κάνει πράξη τις απειλές της.
Ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξουν διεθνής εκστρατεία και διεθνείς συμμαχίες ώστε να υποχρεωθεί η Τουρκία να έρθει σε διάλογο για τη διασφάλιση της ειρήνης στην περιοχή στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Η Ελλάδα είναι δύναμη ειρήνης στην περιοχή. Αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον. Δεν φτάνει να το λέει. Πρέπει να είναι έτοιμη και να το επιβάλει.