Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 11 Μάι 2021
Είναι η «Αποανάπτυξη» η «Αναγέννηση» του 21ου αιώνα;
Κλίκ για μεγέθυνση







Από τη στιγμή που οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν τις εξαρτήσεις τους αλλάζουν και τις συμπεριφορές τους και τότε ανθίζουν. Αυτή η αξία της ανθρώπινης ανάπτυξης έναντι της οικονομικής ανάπτυξης είναι η απόλυτη προτεραιότητα του κινήματος της αποανάπτυξης.





Βασιλική Γραμματικογιάννη

11.05.2021

Το κίνημα της αποανάπτυξης άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστό στην αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008. Σήμερα η υγειονομική κρίση του δίνει νέα ώθηση, αφού ο ιός γίνεται καταλύτης για να επανασχεδιάσουμε το κόσμο μας. Να θεραπεύσουμε τη Γη και τους ανθρώπους της. Να αναγεννήσουμε τα οικοσυστήματα και να ξανασκεφτούμε την οικονομική ανάπτυξη σε σχέση με την ευημερία.

Στην καρδιά του κινήματος της αποανάπτυξης βρίσκεται η κλιματική κρίση. Οι οπαδοί της αποανάπτυξης πιστεύουν ότι για να σωθεί ο πλανήτης θα πρέπει να συρρικνωθεί η παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα. Θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε. Θα πρέπει να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας. Η κλιματική κρίση βρίσκεται επίσης και στη καρδιά της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Για να καταφέρουμε να συγκρατήσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τον 1,5 βαθμό Κελσίου, οφείλουμε να επανεξετάσουμε ριζικά την οικονομία. Πρέπει να κάνουμε τη μετάβαση σε ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο που θα οδηγήσει σε κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050.

Η κλιματική κρίση λοιπόν είναι ο κοινός παρανομαστής. Γίνεται η βάση που πατάει το κίνημα της αποανάπτυξης, αλλά και η Νέα Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία. Ωστόσο το ιδεολογικό πρόσημο είναι διαφορετικό.

Οι υποστηρικτές της αποανάπτυξης γνωρίζοντας πολύ καλά ότι στη παγκόσμια οικονομία δεν υπάρχουν αρκετοί πόροι για να καλύψουν ακόμη και τις βασικές ανάγκες εκατομμυρίων ανθρώπων, συνδέουν την απομεγέθυνση της οικονομίας με μια πραγματική πολιτισμική επανάσταση. Η μείωση τη κατανάλωσης, η απομάκρυνση μας δηλαδή από το περιττό, συμβάλει όχι μόνο στην βελτίωση του περιβάλλοντος αλλά και στην ανθρώπινη πρόοδο. Η λιτότητα, η λέξη που τόσο μας έχει τρομάξει τη τελευταία δεκαετία, γίνεται τρόπος ζωής, γίνεται επιλογή και όχι επιβολή. Από τη στιγμή λοιπόν που οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν τις εξαρτήσεις τους αλλάζουν και τις συμπεριφορές τους και τότε ανθίζουν. Αυτή η αξία της ανθρώπινης ανάπτυξης έναντι της οικονομικής ανάπτυξης είναι η απόλυτη προτεραιότητα του κινήματος της αποανάπτυξης.

Από την άλλη πλευρά έχουμε τα εθνικά σχέδια που πρέπει να υποβάλλουν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών ώστε να ξεκλειδώσουν το μεγαλύτερο επενδυτικό σχέδιο που δημιούργησε ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανοικοδόμηση της οικονομίας μετά τη κρίση του covid. Τα σχέδια αυτά όμως θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και να συμμορφώνονται με την αρχή της μη σημαντικής βλάβης για το περιβάλλον. Με λίγα λόγια να διασφαλίζουν μια πραγματικά πράσινη και δίκαιη μετάβαση. Για το περιβάλλον και τη κοινωνία.

Ωστόσο αν κρίνουμε από το ελληνικό σχέδιο που κατατέθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για έγκριση, πρόκειται περισσότερο για πράσινο ξέπλυμα παρά για πράσινη μετάβαση. Είναι ένα σχέδιο που δεν απαντά ούτε στις περιβαλλοντικές προκλήσεις αλλά ούτε και έχει καμία σχέση με την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα.

“Οι πολιτικές που επιβλήθηκαν για την κρίση και την πανδημία έχουν ήδη φέρει μια βίαιη συρρίκνωση της οικονομίας και η κοινωνία πιέζεται αφόρητα για ανάπτυξη με κάθε τίμημα” θα μου πει ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, μέλος του Συμβουλίου του νέου κόμματος των ΠΡΑΣΙΝΩΝ. “Ωστόσο η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σε τέτοιες καταστάσεις η ανάπτυξη μπορεί να είναι καταστροφική για το περιβάλλον, και τα όποια οφέλη να μοιραστούν άδικα. Είναι επιτακτικό λοιπόν να βρούμε δρόμους που να αποσυνδέουν άμεσα την κοινωνική ευημερία από την οικονομική μεγέθυνση. Ο διάλογος με το διεθνές ρεύμα της αποανάπτυξης είναι εδώ σημαντικός για να εμπνευστούμε νέες προτάσεις ευημερίας” μου απάντησε ο κ. Παρασκευόπουλος στην ερώτηση που του έκανα αν οι ιδέες του κινήματος της αποαναπάπτυξης μπορούν να έχουν εφαρμογή στις πολιτικές του πράσινου κύματος που σαρώνει την Ευρώπη.

Η κλιματική πρόοδος και η ανθρώπινη πρόοδος δεν είναι έννοιες ασύνδετες. Πρόοδος σημαίνει όλοι οι άνθρωποι πάνω στο πλανήτη να έχουν ένα πιάτο φαγητό. Να έχουν στέγη, να νιώθουν ασφάλεια. Να έχουν υγειονομική περίθαλψη. Πρόσβαση σε εκπαίδευση και καθαρό νερό. Να έχουν μια ευκαιρία για αξιοπρεπή και καλή ζωή. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει ο κόσμος να γίνει πιο δίκαιος. Να μην υπάρχουν φτωχοί. Και αυτό ακριβώς είναι η πράσινη μετάβαση. “Ένας συνδυασμός μιας πιο δίκαιης δημόσιας πολιτικής και της καινοτομίας” όπως επισημαίνουν άλλωστε στις κυβερνήσεις οι επιστήμονες της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (IPCC), εγκαλώντας τες στην ουσία να μας βγάλουν από το χάος που μας έβαλαν.

Συνεπώς η αποανάπτυξη μπορεί να γίνει η αναγέννηση του αιώνα μας φτάνει να υπάρξουν συγκλίσεις.

Ούτε να φτάσουμε στο άλλο άκρο που να φτιάξουμε ένα κόσμο που απλά θα επιβιώνει, που θα μας γυρίσει πίσω, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τη κλιματική αλλαγή, αλλά ούτε και να συνεχίσουμε το καταστροφικό μοντέλο της αέναης ανάπτυξης βαφτίζοντάς τη πράσινη. Η δράση για το κλίμα πρέπει να είναι μέρος ενός σχεδίου που επανεξετάζει το κόσμο μας από την αρχή. Που ανακατανέμει τους πόρους που υπάρχουν στο κόσμο προκειμένου να τερματίσει τις ανισότητες και τη φτώχεια. Που σταματάει τη βία και τους πολέμους. Που επενδύει στη παιδεία. Η δράση για το κλίμα πρέπει να είναι μέρος ενός καινούργιου πολιτισμού.

Πηγή: www.rosa.gr
 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου