Εκατομμύρια πολίτες ξεχύθηκαν στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα απαιτώντας δικαιοσύνη για τα Τέμπη. Η προσπάθεια να αμαυρωθεί η μεγαλειώδης συγκέντρωση του Συντάγματος από επεισόδια έπεσαν στο κενό. Ήταν σχεδόν δεδομένο ότι θα υπήρχε ένταση. Το ελάχιστο που έπρεπε να είχε πράξει η κυβέρνηση, σαν ελάχιστο φόρο τιμής στα θύματα και στους συγγενείς των θυμάτων, ήταν να διασφαλίσει πως θα διαδηλώσουν ειρηνικά και με ασφάλεια.

Το συγκεντρωμένο πλήθος στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη φωνάζει «Παραιτήσου» με τα χέρια σηκωμένα.

Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και ο αρμόδιος υπουργός, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, απέτυχαν παταγωδώς αφήνοντας να διαλυθεί η μεγαλύτερη συγκέντρωση της μεταπολίτευσης τρομάζοντας στη θέα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων να δίνουν ανάσα οξυγόνου σπάζοντας το απόστημα του κοινωνικού τραύματος, δύο χρόνια από τη μαύρη επέτειο της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών. Μια λαοθάλασσα ανθρώπων που διεκδικεί τα αυτονόητα: Δικαιοσύνη, αλήθεια και διαφάνεια.

Σοκάρουν οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν πριν από λίγο στο Σύνταγμα. Δυνάμεις των ΜΑΤ διέλυσαν τους διαδηλωτές για τα Τέμπη, οι οποίοι είχαν επιστρέψει έξω από την Βουλή και παρέμεναν ειρηνικά στο σημείο. Με σαφή εντολή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η Ελληνική Αστυνομία έριξε νερό με τους Αίαντες προς το συγκεντρωμένο πλήθος για να απομακρύνει τους πάντες και να αδειάσει η περιοχή από κόσμο.

Επιπλέον, οι αστυνομικοί έριξαν απρόκλητα χημικά στους νέους και νέες που διαμαρτύρονταν με τα χέρια σηκωμένα, προκειμένου να δείξουν ότι δεν συνιστούν απειλή για την δημόσια τάξη.

Έδωσαν οξυγόνο, εισέπραξαν χημικά

«Θέλουμε οξυγόνο να αναπνεύσουμε ελεύθερα» έλεγαν οι διαδηλωτές με τις δυνάμεις καταστολής να «κερνάνε» απλόχερα χημικά στερώντας το πολύτιμο αγαθό της ζωής και τρέποντας σε φυγή (ευτυχώς πρόσκαιρα) το πλήθος που κατέκλυσε την πλατεία Συντάγματος και τους δρόμους πέριξ αυτής σε απόσταση χιλιομέτρων όχι για να ρίξει την κυβέρνηση, ούτε να αποσταθεροποιήσει τη χώρα αλλά για να γίνει η φωνή των αδικοχαμένων 57 ανθρώπων και να στηρίξει τους συγγενείς των θυμάτων.

Η εικόνα από το ποτάμι των διαδηλωτών δεν μπορεί να διαγραφεί από τις πρόσκαιρες στιγμές έντασης. Μια μεγάλη ανάσα οξυγόνου από τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές.

Η «ζημιά» για την κυβέρνηση είναι μεγάλη. Η εικόνα από το ποτάμι των διαδηλωτών δεν μπορεί να διαγραφεί από τις στιγμές έντασης. Οι δρόμοι πλημμύρισαν, οι πλατείες γέμισαν και όπως σωστά είπε το Mega, τα επεισόδια έχουν ονοματεπώνυμο: Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

«Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή»

Πριν ξεσπάσουν τα επεισόδια, η Μαρία Καρυστιανού, με ένα πλακάτ που έγραφε «δεν έχω οξυγόνο», ανέβηκε στο βήμα της συγκέντρωσης, με το πλήθος να διακόπτει την ομιλία της φωνάζοντας ρυθμικά «δολοφόνοι».

«Προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη.  Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε το βάθος της σήψης. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας.  Η αναξιοπρέπεια μας κυβερνά και η ατιμία. Όσοι είμαστε σήμερα εδώ είτε ατομικά είτε συλλογικά έχουμε το κόστος μιας άδικης και αλαζονικής κυβέρνησης, έχουμε βιώσει το πρόσωπο της διάχυτης διαφθοράς. Στο χάος στην καρδιά μας από την απώλεια των παιδιών μας ανακαλύψαμε δυνάμεις που δεν ξέραμε ότι υπάρχουν.

Ως μανάδες έχουμε χρέος να προστατεύσουμε τη μνήμη των παιδιών μας, την ασφάλεια των άλλων παιδιών.  Μία ένωση για την κάθαρση. Μπορούμε και θα φέρουμε το θαύμα της δικαιοσύνης στη χώρα μας και πάλι.  Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλατε και φερθήκατε απαξιωτικά στους νεκρούς μας. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τη Νέμεση.  Το θεϊκό ποτάμι της αλήθειας δεν έχει γυρισμό», τα λόγια της.

Μετά το χημικό οι… «αύρες»

Νωρίς το μεσημέρι, με τον κόσμο να επιστρέφει ειρηνικά στην πλατεία Συντάγματος, με την εικόνα να είναι «μαχαιριά» για το Μαξίμου επιστρατεύτηκαν οι «αύρες» της αστυνομίας. Πετώντας νερό θέλησαν να διώξουν τον κόσμο που επέστρεψε στην πλατεία του «άγνωστου στρατιώτη». Χωρίς να προκληθούν τους «μπουγέλωσαν» αλλά τίποτα δεν άλλαξε την εικόνα με τους πολίτες να επιστρέφουν πιο αποφασισμένοι από ποτέ.