Τα λάθη που κάνεις ως γιος είναι η αποτυχία μου ως πατέρα. Διαλέγω να ξεκινήσω με αυτή τη φράση που έχω καλά χαραγμένη στο μυαλό μου και αποτελεί τον οδηγό σε πολλές περιπτώσεις που προσομοιάζουν στην οικογένεια. Μια τέτοια περίπτωση αντιμετωπίζουμε τους τελευταίους μήνες με τη διαχείριση της πανδημίας και πολύ περισσότερο με τον εμβολιασμό.
Τι κι αν άνοιξε ο τουρισμός χωρίς σχέδιο (για ακόμα μια φορά), αν το ποσοστό εμβολιασμένων είναι πιο κάτω από αυτό που περιμέναμε, αν πετάξαμε τις μάσκες, αν τα μέτρα δεν είναι σαφή. Ευθύνη δεν έχει ποτέ η κυβέρνηση αλλά ο πολίτης, ο οποίος θα επιβραβευθεί ή θα τιμωρηθεί ή θα εκβιαστεί ή θα χρηματοδοτηθεί, για να οδηγηθούμε διά της «βίας» και όχι διά της πειθούς στην επιταγή των Αρχών.
Γιατί αυτή η πόλωση; Γιατί αυτός ο διχασμός; Ισως γιατί ακόμα και αυτή τη στιγμή το πολιτικό όφελος είναι πιο σημαντικό από το κοινωνικό. Μια κυβέρνηση κατώτερη των περιστάσεων που κάτω από την πίεση της κρισιμότητας της κατάστασης, υπό πλήρη σύγχυση, οδηγείται στο μεγαλύτερο λάθος αυτό του υποχρεωτικού εμβολιασμού!
Είμαι υποστηρικτής του εμβολιασμού, αλλά δυστυχώς αρκετοί συμπολίτες μας δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα του εμβολίου. Λίγο η σύγχυση της επιστημονικής κοινότητας, λίγο οι παλινωδίες της κυβέρνησης, λίγο η παραπληροφόρηση, δημιουργούν αμφιβολίες. Πρέπει να τους σεβαστούμε και να προσπαθήσουμε να τους πείσουμε, να τους καθοδηγήσουμε, να βρούμε τρόπο να τους προστατεύσουμε και αυτούς και να υπερασπιστούμε το δικαίωμά τους να φοβούνται ή να πιστεύουν κάτι άλλο.
Αντ’ αυτού η κυβέρνηση, μετά τον χρηματισμό, τον διαχωρισμό, την εκδίκηση και αφού δεν κατάφερε να τους πείσει, πέρασε στην επιβολή! Αυτή είναι η πολιτική τους ιδεολογία και η αντίληψη των συγκεκριμένων για το πώς ασκείται η εξουσία, όταν οι πολίτες δεν συμμορφώνονται, αλλά…
Τα λάθη που κάνουμε ως πολίτες είναι η αποτυχία μας ως πολιτείας. Οταν τα καθεστώτα έχουν μια θέση, μια άποψη που θεωρούν ότι κάνει σε όλους και την επιβάλλουν οριζόντια και με τον ίδιο τρόπο, τότε λέγονται ολοκληρωτικά. Οποιος δεν καταλαβαίνει σε τι ολίσθημα έχει πέσει η κυβέρνηση, ή έχει κομματικές παρωπίδες ή αγωνιά πρωτίστως για την επιβίωσή του. Το δεύτερο, απολύτως σεβαστό στις μέρες μας.
πηγη: https://www.efsyn.gr