Τις τελευταίες μέρες έχουν έρθει στο προσκήνιο δύο περιπτώσεις λανθασμένων μεταγγίσεων. Η μια αφορά 62χρονη γυναίκα που υπεβλήθη σε λανθασμένη μετάγγιση αίματος στο Τζάνειο Νοσοκομείο. Το λάθος αυτό προκάλεσε σοβαρές επιπλοκές, με αποτέλεσμα η ασθενής να εισαχθεί στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση, με τις λειτουργίες του οργανισμού της να έχουν απενεργοποιηθεί κατά 80%. Η δεύτερη περίπτωση αφορά το Νοσοκομείο Ρεθύμνου, όπου τον Σεπτέμβριο του 2024 μια 45χρονη γυναίκα υπεβλήθη, επίσης, σε λανθασμένη μετάγγιση αίματος, κατά τη διάρκεια χειρουργείου για διάτρηση στομάχου, με αποτέλεσμα να εμφανίσει ίκτερο και να εισαχθεί στην εντατική σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Η οικογένειά της ενημερώθηκε για το λάθος μόνο μετά την έξοδό της από την εντατική, και κατήγγειλε προσπάθεια συγκάλυψης του περιστατικού. Στην πρώτη περίπτωση την μετάγγιση την έκανε βοηθός νοσηλευτή, που δεν επιτρέπεται ούτε να αγγίξει το αίμα.
Τι σχέση, λοιπόν, μπορεί να έχουν η δολοφονία στα Τέμπη με τα «ιατρικά λάθη»; Η απάντηση είναι, ότι και στις δύο περιπτώσεις τα καθεστωτικά μμε εστιάζουν στο ανθρώπινο λάθος. Από την μια των γιατρών – νοσηλευτών και από την άλλη του σταθμάρχη. Η μετάγγιση έχει αρκετά αυστηρά πρωτόκολλα που φτάνουν ακόμα και δευτερόλεπτα πριν εισαχθεί το αίμα στον οργανισμό του ασθενή, με ανάγνωση του ονοματεπώνυμού του καθώς και της ομάδας αίματός του. Μόνο με θετική ανταπόκριση του ασθενή, εάν είναι σε θέση, προχωράει η διαδικασία της μετάγγισης. Η χαλάρωση των πρωτοκόλλων για μια τόσο σοβαρή διαδικασία αντικατοπτρίζει την υπονόμευση και την υποβάθμιση που δέχεται η δημόσια υγεία από το Κράτος. Σ’ αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, ένας σταθμάρχης, πιθανότατα βύσμα πολιτικών τοποθετημένος στην θέση, έβαλε ένα τρένο σε λάθος γραμμή, χωρίς να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας, καθώς το Κράτος και οι πολιτικοί διαχειριστές του, για αρκετά χρόνια, έχουν υπονομεύσει και υποβαθμίσει την λειτουργία του, όπου ένα τέτοιο λάθος θα γινόταν αντιληπτό. Οι ίδιοι που μας λιβανίζουν για την τεχνολογική εξέλιξη της Ελλάδας και ότι θα κάνει την ζωή μας πιο εύκολη, αποδοτική και ασφαλέστερη, είναι οι ίδιοι που με την πρώτη «στραβή» ανασύρουν το «πρωτόγονο» και ψάχνουν να αποδώσουν ευθύνες στην «τελευταία τρύπα του ζουρνά», ενώ ο ζουρνάς είναι σκεβρωμένος και δεν μπορεί να παίξει καλύτερα, παρά μόνο φάλτσα.
Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι, λέει η λαϊκή παροιμία, αλλά αν είσαι δούλος και φερέφωνο του Κράτους και βαστάζος της εξουσίας, σου φταίει μόνο ένας βοηθός νοσηλευτή, όπως στα Τέμπη ο σταθμάρχης. Όπως η λίγη αλήθεια είναι και αυτή ένα ψέμα, έτσι και η μικρή ευθύνη είναι καθόλου ευθύνη για το Κράτος και τους πολιτικούς διαχειριστές του.
Ανυπόλυτος
από: https://anarchypress.wordpress.com