«Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πληρώνουν δυστυχώς την επιλογή της κυβέρνησης να ξεπουλήσει το δημόσιο αγαθό της ενέργειας και να εξασφαλίσει υπερκέρδη για λίγους», είπε Στο Κόκκινο και στον Γιώργο Τραπεζιώτη, ο τομεάρχης Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος.

«Η κυβέρνηση προφανώς είναι απολύτως ανεπαρκής να διαχειριστεί σοβαρά ζητήματα γιατί το βάρος της είναι επικεντρωμένο μόνο στην προπαγάνδα και στην επικοινωνία. Όμως διαπιστώνουμε ότι ήδη από το φθινόπωρο του 2019 με τις στρατηγικές επιλογές όπως η ψεύτικη απολιγνιτοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και των δικτύων ενέργειας, αλλά και πρακτικά με όλη την πολιτική της, συντηρεί την αισχροκέρδεια και την δημιουργία ενός ολιγοπωλίου στην οποία συμμετέχει η ΔΕΗ. Αυτό δυστυχώς ζούμε και πληρώνουμε όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες πλέον.

Η τροπολογία που θα καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα έχει ένα βασικό σκοπό να μην κόβεται το ρεύμα σε αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν τη ρήτρα. Η κατάσταση είναι ακραία πλέον στην κοινωνία και εμείς θέλουμε να προστατέψουμε τις κοινωνικές ομάδες οι οποίες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην προσαύξηση του κόστους που έρχεται και μπαίνει αυθαίρετα και καταχρηστικά. Με τις πρακτικές αυτές ακόμα και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας δεν συμφωνεί, όπως μας πληροφόρησε πρόσφατα στη συνάντηση που κάναμε.

Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή και τα άμεσα μέτρα τα οποία προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας θα επιφέρουν τουλάχιστον 50% μείωση των λογαριασμών. Αυτό ειπώθηκε στο άνοιγμα των εργασιών του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, είναι έτοιμο θεσμικά και νομοτεχνικά και περιλαμβάνει: την οριοθέτηση ανώτατου συντελεστή κέρδους στη χονδρεμπορική και την εφαρμογή της εξαίρεσης που πέτυχε η Ισπανία και η Πορτογαλία, προκειμένου να αποσυνδεθεί η τιμή της χονδρεμπορικής από τις μονάδες φυσικού αερίου, κάτι που καταπολεμά άμεσα τα ουρανοκατέβατα κέρδη.

Τα δύο αυτά μέτρα μπορούν να μειώσουν πάνω από 50% άμεσα τους λογαριασμούς σε συνδυασμό βέβαια με τη νομοθέτηση υποχρεωτικών σταθερών συμβολαίων μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών. Αυτά εφαρμόζονται εντός του θεσμικού πλαισίου της Ευρώπης. Υπάρχει πρόσφατη εξαίρεση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας που λύνουν το ζήτημα κόστους σήμερα, πριν από τις επιδοτήσεις. Προφανώς περιλαμβάνεται και το μέτρο της φορολόγησης και επιστροφής των υπερκερδών που έχουν εισπραχθεί. 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις τα υπερκέρδη των εταιρειών, τα λεγόμενα ουρανοκατέβατα κυμαίνονται μεταξύ 1.5 και 4 δισ. Για αυτά υπάρχουν και δύο στρατηγικές επιλογές που έχουν να κάνουν με τον δημόσιο έλεγχο στα δίκτυα και την ανάκτηση του δημοσίου ελέγχου στη ΔΕΗ, αλλά πλέον και στην αποθήκευση της ενέργειας. Η ΔΕΗ μπορεί και σήμερα με το ποσοστό που έχει να παρέμβει στην αγορά και να σπάσει το καρτέλ. Δεν το κάνει γιατί η διοίκηση της ΔΕΗ δημιουργεί υπερκέρδη στην χονδρεμπορική και δεν προωθεί στα όρια των αδειοδοτημένων λιγνιτικών μονάδων την εκμετάλλευση του λιγνίτη.

Οι ρήτρες αναπροσαρμογής είναι κάτι το οποίο προβλέπεται στους κώδικες προμήθειας σε όλες τις χώρες χωρίς να εφαρμόζεται όμως σε όλες. Αυτό το οποίο υπάρχει στη χώρα μας είναι ο καταχρηστικός χαρακτήρας αυτής της ρήτρας που εφαρμόζεται τώρα. Δηλαδή χωρίς τα χαρακτηριστικά διαφάνειας και ενημέρωσης του πολίτη, του χρόνου εφαρμογής και των δυνατοτήτων επιλογής. Άρα αυτό που εφαρμόστηκε από την ΔΕΗ από τις 5 Αυγούστου και με το οποίο υπήρχαν και διαφωνίες από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, μεταφέρει στον πολίτη το σύνολο του κόστους της χονδρεμπορικής. Με αυτήν την καταχρηστική πρακτική  μονά-ζυγά χαμένος είναι ο καταναλωτής και κάποιοι αποκομίζουν χοντρά κέρδη».

Σχολιάζοντας τη δήλωση του κ Οικονόμου ότι “σε αυτή τη χώρα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι ο τζάμπας πέθανε”, ο κ Φάμελλος υπογράμμισε: «Πρόκειται για το σκληρό πρόσωπο της Δεξιάς που στις δύσκολες στιγμές που ζούμε καταλήγει να είναι αντικοινωνικό και απάνθρωπο. Μας θυμίζει ότι πρέπει να μην μένουμε στην επιφάνεια της πολιτικής εκφοράς του λόγου και να βλέπουμε την ουσία ότι δεν απασχολούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη τα προβλήματα ούτε των εργαζομένων ούτε της κοινωνίας ούτε των μικρομεσαίων. Από αυτή την άποψη φέρονται όχι μόνο με σαδισμό, αλλά με μία απάνθρωπη και ανάλγητη συμπεριφορά όταν αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα. Έτσι αποκαλύπτονται πόσο σκληρές είναι οι δεξιές πολιτικές στις δύσκολες στιγμές που ζούμε με το λόγο, αλλά περισσότερο με τα οικονομικά μέτρα και με τον αυταρχισμό στην κοινωνία».