Loading...

Κατηγορίες

Σάββατο 05 Δεκ 2020
Ουόλτ Ντίσνεϊ, ο δημιουργός του Μίκι Μάους
Κλίκ για μεγέθυνση

 

 

Ο Γουόλτερ Έλιας Ντίσνεϊ (Walter Elias “Walt” Disney, 5 Δεκεμβρίου 1901 – 15 Δεκεμβρίου 1966) ήταν Αμερικανός επιχειρηματίας, σκιτσογράφος και παραγωγός ταινιών, που σφράγισε, ανέτρεψε και συνέβαλε στην εξέλιξη της κινηματογραφικής τέχνης.  Ο Γoυόλτ Ντίσνεϊ ήταν γιος της Φλώρας και του Έλιας Ντίσνεϊ, έχοντας τρεις αδελφούς και μια αδελφή. Ο δημιουργός του Μίκι Μάους, του Ντόναλντ Ντακ και μιας στρατιάς ακόμη ηρώων ήταν άνθρωπος τολμηρός, ισχυρός και πρωτοπόρος. Δεκατεσσάρων χρόνων άρχισε να σπουδάζει ζωγραφική στο Ινστιτούτο Τέχνης του Κάνσας Σίτι (Μιζούρι) και σε ηλικία 20 ετών άρχισε να εργάζεται σε ένα καλλιτεχνικό στούντιο στην ίδια πόλη.

Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ έγινε ιδιαίτερα γνωστός ως επιτυχημένος παραμυθάς και δημιουργός ταινιών κινουμένων σχεδίων. Ως συνιδρυτής, αρχικά, της Walt Disney Productions (ο άλλος ιδρυτής ήταν ο αδελφός του, Ρόι Ντίσνεϊ) και μέχρι σήμερα κολοσσού Walt Disney Company, έχει γίνει ένας από τους πιο διάσημους παραγωγούς στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η δημιουργία του Μίκι Μάους

Έπρεπε ο Μίκι να είναι απλός στον σχεδιασμό του“, είπε κάποτε ο Ντίσνεϊ εξηγώντας τον τρόπο προσέγγισης: “Τα αυτιά του ήταν στρογγυλά, ο κορμός του είχε το σχήμα αχλαδιού και τα πόδια του κατέληγαν σε δύο μεγάλες πατούσες, όπως ενός παιδιού που χρησιμοποιεί τα παπούτσια του πατέρα του. Δεν θέλαμε να του δώσουμε χέρια ποντικού, γιατί έπρεπε να θυμίζει άνθρωπο. Έτσι του φορέσαμε γάντια και του αφαιρέσαμε ένα δάκτυλο, γιατί τα πέντε έμοιαζαν υπερβολικά σε ένα τόσο μικρό σώμα“.

Σχετικά με την φωνή του Μίκι, χρειάστηκαν πολλές δοκιμές για να καταλήξουν στην καλύτερη λύση: στον ίδιο τον Ντίσνεϊ, ο οπoίος τον υποδύθηκε έχοντας μια ισχνή, ένρινη φωνή. Το Steamboat Willie (1928), εμπνευσμένο από την ταινία Steamboat Bill Jr. (1928) με πρωταγωνιστή τον Μπάστερ Κίτον, ήταν η πρώτη ομιλούσα παραγωγή της εταιρείας. Οι συνεργάτες του δήλωναν ότι “ο Μίκι ήταν ο Ουώλτ και ο Ουώλτ ήταν ο Μίκι”. Η ταινία αυτή, διάρκειας 7½ λεπτών, πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κόλονι Θίατερ της Νέας Υόρκης στις 18 Νοεμβρίου του 1928. Οι κριτικές που απέσπασε ήταν διθυραμβικές. Σε λίγες εβδομάδες, ο Μίκι Μάους έγινε διάσημος στην Αμερική και τρία χρόνια αργότερα σε όλο τον κόσμο.

Με την δημιουργία της σειράς Silly Symphonies, έκαναν την εμφάνισή τους και άλλοι χαρακτήρες του Ντίσνεϊ . Το 1934, σε ένα δεύτερο ρόλο, στην αρχή, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο Ντόναλντ. Το ντεμπούτο του δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, η πάπια με τη βραχνή φωνή, τα ασυγκράτητα νεύρα, τη διαρκή ατυχία και τις απανωτές εκρήξεις, πήρε τη θέση της δίπλα στο έξυπνο και φιλοσοφημένο ποντίκι. Οι χαρακτήρες που σχεδιάστηκαν, έγιναν όλοι δημοφιλείς: η Μίννι Μάους, ο Πλούτο, ο Γκούφυ, τα τρία γουρουνάκια. Όλα ανθρωπόμορφα και ρεαλιστικά, αποτέλεσμα προσεκτικής παρατήρησης και δημιουργικής φαντασίας. Παράλληλα, η αρχική βιοτεχνία εξελίχθηκε σε βιομηχανία για να καθιερωθεί ως αυτοκρατορία. Το 1934, το καλλιτεχνικό και τεχνικό προσωπικό ξεπερνούσε τα 700 άτομα.

Εκτός από την παραγωγή ταινιών, η εταιρία προώθησε και εμπορικές επιχειρήσεις (παιχνίδια, ρούχα, βιβλία κ.ο.κ.) με σήμα κατατεθέν τους ήρωες. Στην πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της Disney, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι (1937), εφαρμόστηκαν νέες τεχνικές όπως το πολυπλάνο, για λήψεις με πολλαπλά επίπεδα βάθους, και δαπανήθηκαν κολοσσιαία, για την εποχή, ποσά (1.500.000 δολάρια, περίπου). Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία και έφερε στα ταμεία εκείνης της χρονιάς (1938) 8.000.000 δολάρια, ποσό που θεωρήθηκε πρωτοφανές. Ακολούθησε ο Πινόκιο (1940) και μετά η Φαντασία (1940), ταινία βασισμένη στην κλασική μουσική και την εικόνα. Το Ντάμπο (1941), ταινία μεγάλου μήκους της εταιρείας με θέμα ένα μικρό ελεφαντάκι, το Μπάμπι (1942), που αφηγείται την ζωή ενός ελαφιού από μικρό μέχρι την ενηλικίωσή του, το Σαλούδος Αμίγκος (1943) και το Τρεις Καμπαλέρος (1945), όπου κινούμενα σχέδια εμφανίζονταν μαζί με ανθρώπους, το Μουσική και Χαρά (1946), το Ώρα για Διασκέδαση (1947), που περιελάμβανε δυο ταινίες μικρού μήκους (Μπόνγκο και Ο Μίκυ και η Φασολιά), και το Νοσταλγικές Μελωδίες (1948), το Ίκαμποντ και ο κύριος Τοντ (1949), η Σταχτοπούτα (1950), η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων (1951) ο Πίτερ Παν (1953) η Λαίδη και ο Αλήτης (1955), η Ωραία Κοιμωμένη(1959), τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας (1961), το Σπαθί του Βασιλιά Αρθούρου (1963), η Μαίρη Πόππινς (1964) ήταν μερικές από τις κριτικές επιτυχίες που απέφεραν στον Ντίσνεϊ 22 βραβεία Όσκαρ.

Ο Ντίσνεϊ δημιούργησε στο Άναχαϊμ, της Καλιφόρνια το θεματικό πάρκο με το όνομα Disneyland, το οποίο άνοιξε στις 17 Ιουλίου του 1955.

Ο Ουόλτ Ντίσνεϊ απεβίωσε στις 15 Δεκεμβρίου του 1966, σε ηλικία 65 ετών, από καρκίνο του πνεύμονα. Είχε δηλώσει: “Θα ήθελα το όνομα Ντίσνεϋ να είναι συνώνυμο με θεάματα ποιότητας που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες”, αφήνοντας μια άτυπη διαθήκη στους κληρονόμους του. Τα λεγόμενα περί παγώματός του με την κρυογονική μέθοδο, μέχρι να ανακαλυφθεί θεραπεία, είναι αστικός μύθος.

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου